voor galadrose

Hai galadrose,

Hoe staat t met jou bruin/bloedverlies? Is het bij jou helamaal weg?
Het is bij mij wel minder na 2 wk, maar weg nog niet.
Hoe onzeker kun je hier van worden grrrr!
Ook al was de echo van de week goed met bijna 7wk, nu 2 dg later ben ik al niet meer gerustgesteld! Hoe is dat bij jou?
Ben blij als t 24 jan. is dat ze weer kijken!

gr loona
 
Heee,

Je mag ook wel in de oude thread replyen hoor , scheelt weer een topic, haha.
Maarre, het lijkt erop dat het langzaam aan het weggaan is, maar ik hou een slag om de arm. De hebben het wel eens over een bloedende baarmoedermond, vergelijkbaar met een bloedneus. Dus het kan zo weer een keer gebeuren maar daar maak ik me niet meer druk over. Donderdag weer een echo voor de zekerheid, dat vind ik wel erg fijn!
 
hai Galadrose,

Ben nu 7 wk en 5 dg, en nu is het alleen nog maar hele lichtbruine afscheiding.
hoop dat t wegblijft voortaan, en dat we eer samen geen last meer van hebben.
Want t geeft toch een beetje extra spanning!
Na de sex vorige week had ik t weer wat meer, dus we proberen t even niet te doen, kijken hoe t dan gaat. Misschien zit er wel een klein wondje wat de hele tijd dan opengaat. Volgende week(24 jan.) heb ik weer echo in t ziekenhuis.
Hopen dat alles weer goed zit.
De eerste 3 mnd zijn toch altijd de onzekerste! Bah! Bij de 1e jankte ik 12 wk lang zo bang was ik, maar over die zw schap had ik ook 3 jaar gedaan!
Nu is dat toch minder, gelukkig. Was toen ook veel zieker, misschien ook door teveel stress. Nu heb ik alles ook meer op de rit. Ik was kapot van die 3 jaar wachten, mijn schoonmoeder die kanker kreeg en een neefje wat een wonder boven wonder maar net gered heeft bij de geboorte. Daarna kreeg ik een burn-out en was ik opeens spontaan zwanger(vorig jaar). Nu voelt t heel anders, ben veel rustiger. Toen deden ze op mijn werk ook moeilijk en we gingen in de zw schap nog verhuizen. En nu werk ik niet, ik ben bezig met een eigen kinderopvang op te zetten. Op een boederij.
En jij galadrose? Wat doe jij voor werk? Gezin?Huis? etc.

gr Loona
 
Fijn dat het bij jou ook wegblijft.
Pfff, heftig verhaal heb je, maar lekker gaan genieten he! Voor mij geld ongeveer hetzelfde, wij zijn ook ongeveer 3 jaar bezig geweest voor de eerste (=deze zwangerschap). We hadden wel heel duidelijk gezegd dat we niet wilden gaan dokteren, dus, op de natuurlijke manier of niet. En dat gaf wel rust. En toen, opeens zwanger, toch nog onverwacht. Ben natuurlijk heel blij maar ook heel terughoudend, eerst die 1ste 3 maanden maar door. Ben afgelopen jaar getrouwd en werk als analist op een lab in het ziekenhuis.
 
Hai,

Oh meid wat fantastisch dat t toch nog zo gelukt is(heel herkenbaar).
De 1e 3 mnd zijn dan helemaal vreselijk, als je zolang moet wachten is niet leuk.
Vind t echt superfijn voor jullie! Eindelijk he!
Dat geeft ook veel stress, maar zie aan mij 1e 3 jaar bezig, nu 1x onveilig gedaan en Bats-boem raak!! Maar ik ben er heel gelukkig mee, ons leven valt nu helemaal op zijn plaats, dat was al, maar nu zijn we strax echt compleet.
Wat is jou leeftijd?
Ik ben 28. Ik ben gelukkig vroeg gestart. En nu toch nog onder mijn 30e binnen, als alles goed mag blijven gaan. Maar een kindje hebben is gewoon super neem dat van mij aan, het is je alles,nog meer dan je eigen vent!

gr loona
 
Terug
Bovenaan