Hoi!
Die klachtjes van jou kunnen er anders ook wat van!! En wat mijn klachtjes betreft.....ik mag me al heeeel gelukkig prijzen met een wondertje van nu 2 jaar oud en kijk dus steeds maar terug naar hoe ik me toen voelde.
Wil je het weten? Nu dan: ik voelde toen helemaal niets!! geen buikpijn, geen zere borsten, niet moe, zwak of misselijk, helemaal niets. Die geijkte zwangerschapsklachten kwamen juist veel later, pas met ongeveer 10 weken zwangerschap. Ik heb het daar ook nog met de gyn over gehad. Hij zei dat wanneer er progesteron aangemaakt wordt (na je eisprong) je last kunt krijgen van bijwerkingen van je eigen hormonen. En je raadt vast wel wat die bijwerkingen zijn: lichte buikpijn, misselijk, gevoelige borsten en emo-swings. Dus.... of je nu zwanger bent, gestresst, of ongi wordt; het geeft ongeveer dezelfde klachten..... Dus blijft het gissen wat het nu is....
Vrouwen die zwanger willen worden zijn volgens de gyn zo gefixeerd op hun lichaam (wat volgens mij wel klopt haha!) dat ze die lichte bijwerkingen ook direct voelen. "normaal" gesproken voel je ze nauwelijks.
Ach met dit hele verhaal kun je natuurlijk niets..... ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat ik dus niet echt meer op mijn lichaam vertrouw. Het heeft me al zo vaak voor de gek gehouden en je kunt er feitelijk dus ook niets van zeggen.... Maar goed die klachten die jij omschrijft had ik dus WEL met ongeveer 10 weken zwangerschap...
Het is voor jullie toch het eerst wondertje? Vaak gaat er op het forum in een discussie over dat het erger is voor iemand die nog geen kinderen heeft. Ik weet het allemaal niet. De eerste heeft enorm veel moeite gekost, maar is wel op een natuurlijk manier gekomen. De tweede laat dus (tegen onze verwachting in) veel langer op zich wachten en met aanzienlijk meer moeite. Mijn man zijn zaadjes zijn dus slecht en ons eerste mannetje is letterlijk een wonder geweest. Onze wens is erg groot, heel erg groot. Ik kan me niet voorstellen dat het bij 1 kindje blijft. Al blijft het moeilijk om daar over te "klagen". Ik weet dat wij al heeeeeel blij moeten zijn met een kindje en dat zijn we ook. Maar het voelt dus nog niet compleet, ik zou het heel erg vinden dat ons kereltje nooit een broertje of zusje zou mogen krijgen. Ik vind het eigenlijk nog erger voor hem dan voor ons .
Nou meid, heel veel succes en hopelijk kun je nog wat genieten van de laatste augustuszonnestraaltjes. Ze doen hier aardig hun best!
Liefs,
Ginger