Voor het eerst meld ik me hier aan en meteen advies nodig.

A

ANONYMOUS_USERNAME

New member
Hoi meiden,

Ook ik mag me hier melden. 3 weken geleden ontdekte ik dat ik zwanger ben. Vorige week na ons eerste bezoek aan de verloskundige bleek ik al 10 weken zwanger te zijn! (ik heb PCOS)

Afgelopen zondag hebben we het aan mijn schoonouders verteld. Zij leken in eerste instantie erg blij voor ons. Tot vanmorgen. Mijn schoonouders hebben hun ongenoegen geuit richting mijn vriend. Mijn schoonvader pusht mijn vriend heel erg bij het opzetten van zijn eigen zaak. Onze timin is hierdoor volgens hem erg ongelukkig en veel te snel. Het probleem zit hem vooral dat wij samen bijna geen spaargeld hebben en dat mijn vriend grotendeels straks voor de financien op gaat draaien. ( ik heb een fulltime baan... )

Dat het te snel komt kan ik begrijpen. We zijn nog maar 8 maanden samen. We zijn 2 volwassen mensen ik ben 25 en mijn vriend 29 en omdat ik PCOS heb vindt ik niet dat wij ondankbaar mogen zijn. Integendeel het is ons kleine wonder. Ik heb me nooit voorgesteld 'spontaan' zwanger te worden. Helaas twijfelt mijn vriend nu enorm en geeft zijn vader zelfs gelijk, terwijl vorige week bij het zien van de echo de tranen over zijn wangen rolden en hij vanmorgen nog lief over mijn buik wreef. Ik ben momenteel vooral erg verdrietig dat mijn schoonouders het niet tegen mij hebben gezegd en mijn vriend nu onder druk zetten. Hij heeft letterlijk gezegd dat hij er niet blij meer mee is.

Ik ben echt ten einde raad en woest op mn schoonouders. Hopelijk kunnen jullie mij helpen en hebben jullie tips hoe ik die mensen ooit weer recht in de ogen aan kan kijken.

 
Oei, dat is wel heel lastig, denk je dat je vriend nog wel anders gaat denken. Ik zou ook woest zijn, maar je moet ook blij zijn denk ik dat je spontaan zwanger bent met pcos. Ik hoop voor je dat je schoon ouders gauw bij draaien, maar echt tips heb ik niet helaas
 
In hun sop gaar laten koken!!! We hebben het hier wel over een nieuw leven, hè!!!! En niet de aanschaf van één of andere dure auto of nieuw bankstel! Bovendien is het nog maar de vraag óf en hoe snel je zwanger raakt met PCOS. En het is nu gewoon snel gelukt, super fijn toch?!

Dus ......... super blij, dankbaar en heel gelukkig zijn dat jullie ouders mogen worden van een heel erg groot wonder. En als je schoonouders niet graag opa en oma worden is dat hun probleem!!!!!!!
 
poe wat vervelend voor je zeg!! kan me voorstellen dat je woest bent! maar weet je ik zou er zo goed als niks over zeggen tegenover je man en of schoonouders. want het is en blijft een ongelovelijk mooi wonder dat er een mensje in je buik zit! ook vind ik dat je schoonouders zich niet moeten aanstellen en dat ze dat eens goed moeten inzien. spontaan zwanger worden is een geschenk en niet iets wat je even aan de kant zet. ik denk dat je vriend door zijn ouders compleet in de war is en dat hij eerder idd overgehaald word om et niet leuk te vinden door zijn ouders en dat hij het ook even niet meer weet in de zin van voor wie moet ik nu kiezen?
ik denk dat wanneer jou buik gaat groeien en hij de kleine schopjes gaat voelen hij er pas achter komt hoe bijzonder en mooi het is. geef hem de tijd om het ook goed te beseffen ik denk dat hij dan wel zijn ouder op de plek kan zetten! komt vast goed hoor! ik zou et niet al te groot maken want tis al belachelijk dat die mensen er sowieso al wat van mogen vinden. julie moeten straks samen zorgen voor jullie kind niet hun! dat moet je vriend ook wel begrijpen.

ik wens je in ieder geval een geweldige zwangerschap!!! en GEFELICITEERD!!! ik vind et bijzonder dat je et spontaan mag meemaken!

liefs
 
Van harte gefeliciteerd!!!

Dat je schoonouders wat zorgen hebben rond jullie financiële situatie dat snap ik, al is het in de meeste gezinnen zo dat de vader het meeste geld binnenbrengt en moeder parttime werkt. En ja een eigen zaak is altijd een spannende risicovolle periode voor je portemonnee. Dat het onverwacht is gekomen en ze daar even aan moesten wennen snap ik ook. En natuurlijk mogen zij daarbij voorzichtig wat vragen stellen. Maar de manier waarop dit gaat is verre van beleefd en netjes.

Spreek naar hen uit, als ze er over beginnen, dat je hun zorgen wel begrijpt en dat je die misschien wel deelt, maar dat dit kindje gewoon heel welkom is omdat de kans heel klein is dat je spontaan zwanger wordt. Dat het daarom pijnlijk is dat ze zo negatief reageren. Dit kindje is niet gepland, maar wel heel welkom. Het heeft zo moeten zijn.

Spreek dat ook naar je vriend uit. Dat je zijn ouders echt wel begrijpt, maar dat het nu zo gelopen is tegen alle verwachtingen in. Hoe mooi kan het leven zijn. We willen alles wel plannen en in de hand houden. Hoe weinig kinderen ontstaan nog onverwacht, de meesten worden gepland. Wees hier heel dankbaar voor... je weet nooit of het ooit nog eens spontaan lukt.
Ik snap niet waar je vriend aan moet twijfelen... of hij er wel blij mee is??? Natuurlijk kan eerlijk kijken naar de situatie wel eens wat wolken voor de zon geven, maar hij kan daarom toch wel blij zijn met de zwangerschap? De rest is oplosbaar.

liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan