Hoi Ingrid,
Fijn weer wat van je te horen. Ik snap het wel hoor, dat je af en toe geen zin hebt in al die verhalen van zwangere vrouwen.... haha
Hee, mooi om te horen dat je al snel terecht kunt voor je operatie. Ik zal voor je duimen de 24e! En inderdaad dan maar hopen dat je snel weer opknapt.
Ik kan me helemaal voorstellen hoe frustrerend het is als je dan moet wachten om weer zwanger te worden. Toen wij besloten om voor kindjes te gaan, was ik het liefst de maand erna al zwanger geweest. Nu is het bij mij nog snel gegaan, de eerste zwangerschap was in de 4e maand nadat ik met de pil gestopt was en dat is volgens de statistieken best vlug. En na de curretage van die miskraam meteen weer zwanger! Dus ik moet niet klagen.
Enne, droom er ook maar lekker van hoor. Het is toch een grote wens van je, dus waarom zou je daar niet over mogen fantaseren? Ik heb ook heel wat boeken en internetsites verslonden hoor. Ik wil gewoon alles weten! Ook niet altijd goed, want als ik iets voel of juist niet, begin ik al te denken wat dat zou kunnen zijn..... Weet je welk boek ik fantastisch vind? De zwangerschapsbijbel (zo heet het). Is een dik boek met echt alle informatie die je je maar kunt bedenken. Van de bevruchting tot de ontwikkeling van je kindje in de buik tot de bevalling. Over wat je wel en niet mag eten tot sporten tijdens je zwangerschap en ga zo maar door. Echt een superboek. Moet je maar kijken of ze die bij bol.com hebben.
Verder gaat het met mij wel aardig. Heb een blaasontsteking gehad. Kwamen ze vorige week achter. Heb toen zelf aan de bel getrokken omdat ik zoveel buikpijn had. En ja, dus een blaasontsteking te pakken. Kreeg ik antibiotica. Nou, daar werd ik nog beroerder van! Dus ik de volgende dag weer terug naar het ziekenhuis. Maar ja, kreeg toch de boodschap om de kuur af te maken. Dus ik heb met het mooie weer heel zielig in mijn bedje en op de bank gelegen. Vandaag de laatste dag van de kuur dus ik hoop me snel weer beter te voelen. Maar ondertussen doet ons knulletje het prima daarbinnen. Maar goed, dat is dan ook een echte bikkel hebben we al ontdekt want hij slaat zich overal doorheen! (eerst de bloedingen en nu dit weer...)
Volgende week vrijdag moeten we weer op controle. Dan krijgen we ook nog een keer een echo omdat de echoscopiste die de 20 weken echo had gedaan, de aders van en naar het hartje niet goed kon zien. Niet dat die er niet zaten maar daar had zij nog niet veel ervaring mee. Dus dat gaan ze volgende week nog een keer bekijken. Dan is de mevrouw die normaal de 20 weken echo's doet weer terug van vakantie. Kunnen we ons hummeltje weer even bekijken.
Maarre, dat is goed toeven in Zuid Frankrijk! Ik vind dat wel knap hoor. Dat je je biezen pakt en gewoon naar een ander land verhuist. Ik ben wat dat betreft wel erg verknocht aan ons stekkie hier in Nederland. Wij wonen in een kleine wijk in Bergeijk. Bergeijk ligt ongeveer 25 kilometer onder Eindhoven (vlak bij de Belgische grens). Mijn mannetje woonde daar toen ik hem leerde kennen. Ik ben toen bij hem ingetrokken omdat ik een huurflatje in Eindhoven had en hij dus een koopwoning. En ik moet zeggen, we wonen echt super. Het is 1 van de nieuwere wijken in Bergeijk en het is een beetje ingesloten tussen bos en landbouwgrond. Als ik de straat uitrijd en ik ga linksaf zit ik zo bij de winkels, ga ik rechtsaf dan zit ik in het bos en als ik iets verder rij, ga ik de bebouwde kom uit en zit ik in 10 minuten op de snelweg naar Eindhoven. We hebben heel erg leuke buren (wij hebben een tweekapper) en het is een jonge wijk. Dus ideaal voor onze kleine straks. Twee jaar geleden hebben we nog verbouwd waardoor we beneden een stuk aan de woonkamer hebben gezet en ook nog een extra slaapkamer en badkamer hebben gecreëerd. Want boven hebben we maar 2 slaapkamers. Dus nu is ons stekkie helemaal goed. De afgelopen weken zijn we ook gestart met de babykamer. Mijn vader heeft geschilderd en een laminaatvloer gelegd. We hebben samen (papa en ik) een heel mooie oranje giraffe op de muur geschilderd. Die is echt supermooi geworden. Ik heb namelijk een zwak voor giraffen en de accentkleur in de kamer wordt oranje. Vandaar de oranje giraffe. Dus het wordt allemaal steeds echter, dat er straks een hummeltje in ons leven komt. Blijft nog steeds wel een raar idee.......
Nou, weer een heel verhaal! Ik moet weer aan het werk (ben secretaresse bij Philips) hoewel het erg rustig is...... Tot horens maar weer!
Groetjes,
Maike
