Hello!!
Daar ben ik weer, heb de operatie overleefd, maar dat kan je wel bijna letterlijk nemen ...
Afgelopen dinsdag hebben ze dus de myoom weggehaald, het bleken er 3 te zijn. Ze moeten dan steeds vloeistof j=in jebaarmoeder brengen zodat de baarmoeder open blijft staan, en die vloeistof komt via de wond die ze maken in de bleodbaan terecht. Ik had van te voren op internet wel gevonden dat daarvan niet teveel vloeistof in je bloed mag komen want dat is zwaar vooor je hart, maar je gaat er toch vanuit dat dat bij jou niet gebeurt. Nou, wel dus, er is 3 liter in m'n bloed gekomen, terwijl er maximaal 2-2.5 liter in mag komen. Daardoor is het natrium-gehalte van mijn bloed te sterk gedaald en daar kun je zelfs van in coma raken. Gelukkig is dat niet gebeurd! Maar ik werd daardoor wel heel beroerd wakker en zakte steeds weg. Heb een hele dag en nacht aan een stuk door overgegeven en voelde me hondsberoerd. Kreeg ik ook nog te horen dat ze door deze complicatie de operatie niet af hebben kunnen maken, ze hebben driekwart verwijderd, dus ik "mag" nog een keer ... Niet super dus. Ik mocht na 2 dagen weer naar huis. Over een maand heb ik een controle hysteroscopie, dan gaat de gynaecoloog eerst kijken hoe het erbij staat. En dan wil ik hem wel vragen hoe groot de kans is dat dit straks weer gebeurt, en of mijn zwangerschapskansen niet nu al flink zijn toegenomen, oftewel of we het hier voorlopig niet bij kunnen laten. Ik bedoel: ik wil heel graag kinderen, maar ik ben toch ook wel geschrokken van wat er zomaar kan gebeuren. Maar ja, als hij straks nog maar een klein restje hoeft weg te halen, neem ik aan dat daardoor het risico wel kleiner is, en dan is het tenminste wel helemaal weg. Ik zie wel, ik laat het volgende maand maar op me afkomen.
Nu loop ik een beetje suf rond, want zit nog onder de antibiotica (daar weet jij alles van hoe je je dan voelt..). Maar het is gelukkig mooi weer, dus dat herstelt een stuk lekkerder.
Leuk om wat meer van jou te horen. Wat vervelend dat je een blaasontsteking hebt gehad. Is dat nu helemaal over? Ja, wat dat aan gaat moet je steeds alert blijven als je zwanger bent hè? Kan me voorstellen dat dat best wel eens stresserig is, normaal gesproken denk je toch wat meer: ach, het waait wel over.
Sinds de operatie ben ik weer lekker in de zwangerschapsboeken gedoken. Afgelopen maand hoefde dat even niet voor me, maar na deze rot-ervaring is het toch wel fijn om op z'n minst te lezen over al dat moois waar je het allemaal voor doet. Ik vind het dan ook erg leuk te lezen hoe het nu met je gaat!
Hoe was de echo die je vrijdag hebt gehad? Hebben ze nu alles rondom het hartje goed kunnen zien?
Julllie stekkie in Bergeijk klinkt erg leuk. Super, die babykamer met giraffe!
Over 2 weken gaan we een lang weekend naar Nederland. Vooral om m'n schoonvader weer even te zien. Het gaat wel erg goed met hem, hij merkt helemaal neits van de chemo, en volgens de arts is zijn tumor iets geslonken. Over een maand is de chemo-kuur afgelopen dus dan weten we meer. Gaan we ook even bij mijn ouders langs (die wonen in Dieren, iets boven Arnhem, lekker aan de bosrand), het is immers moederdag dat weekend, dus hebben we die "kinderplicht" ook weer mooi volbracht, haha! Ik ga dan ook meteen even langs een acupuncturist die ik daar ken, die kan altijd mooi vanalles "opruimen" in je lichaam, en dat lijkt me een goeie zaak zo na de operatie.
Nou, een heel verhaal weer! Geniet lekker van het Nederlandse zomerweer (want lenteweer kun je het haast niet noemen hè, met die temperaturen!), en hou me op de hoogte van jou en je frummeltje.
veel groetjes
Ingrid
Daar ben ik weer, heb de operatie overleefd, maar dat kan je wel bijna letterlijk nemen ...
Afgelopen dinsdag hebben ze dus de myoom weggehaald, het bleken er 3 te zijn. Ze moeten dan steeds vloeistof j=in jebaarmoeder brengen zodat de baarmoeder open blijft staan, en die vloeistof komt via de wond die ze maken in de bleodbaan terecht. Ik had van te voren op internet wel gevonden dat daarvan niet teveel vloeistof in je bloed mag komen want dat is zwaar vooor je hart, maar je gaat er toch vanuit dat dat bij jou niet gebeurt. Nou, wel dus, er is 3 liter in m'n bloed gekomen, terwijl er maximaal 2-2.5 liter in mag komen. Daardoor is het natrium-gehalte van mijn bloed te sterk gedaald en daar kun je zelfs van in coma raken. Gelukkig is dat niet gebeurd! Maar ik werd daardoor wel heel beroerd wakker en zakte steeds weg. Heb een hele dag en nacht aan een stuk door overgegeven en voelde me hondsberoerd. Kreeg ik ook nog te horen dat ze door deze complicatie de operatie niet af hebben kunnen maken, ze hebben driekwart verwijderd, dus ik "mag" nog een keer ... Niet super dus. Ik mocht na 2 dagen weer naar huis. Over een maand heb ik een controle hysteroscopie, dan gaat de gynaecoloog eerst kijken hoe het erbij staat. En dan wil ik hem wel vragen hoe groot de kans is dat dit straks weer gebeurt, en of mijn zwangerschapskansen niet nu al flink zijn toegenomen, oftewel of we het hier voorlopig niet bij kunnen laten. Ik bedoel: ik wil heel graag kinderen, maar ik ben toch ook wel geschrokken van wat er zomaar kan gebeuren. Maar ja, als hij straks nog maar een klein restje hoeft weg te halen, neem ik aan dat daardoor het risico wel kleiner is, en dan is het tenminste wel helemaal weg. Ik zie wel, ik laat het volgende maand maar op me afkomen.
Nu loop ik een beetje suf rond, want zit nog onder de antibiotica (daar weet jij alles van hoe je je dan voelt..). Maar het is gelukkig mooi weer, dus dat herstelt een stuk lekkerder.
Leuk om wat meer van jou te horen. Wat vervelend dat je een blaasontsteking hebt gehad. Is dat nu helemaal over? Ja, wat dat aan gaat moet je steeds alert blijven als je zwanger bent hè? Kan me voorstellen dat dat best wel eens stresserig is, normaal gesproken denk je toch wat meer: ach, het waait wel over.
Sinds de operatie ben ik weer lekker in de zwangerschapsboeken gedoken. Afgelopen maand hoefde dat even niet voor me, maar na deze rot-ervaring is het toch wel fijn om op z'n minst te lezen over al dat moois waar je het allemaal voor doet. Ik vind het dan ook erg leuk te lezen hoe het nu met je gaat!
Hoe was de echo die je vrijdag hebt gehad? Hebben ze nu alles rondom het hartje goed kunnen zien?
Julllie stekkie in Bergeijk klinkt erg leuk. Super, die babykamer met giraffe!
Over 2 weken gaan we een lang weekend naar Nederland. Vooral om m'n schoonvader weer even te zien. Het gaat wel erg goed met hem, hij merkt helemaal neits van de chemo, en volgens de arts is zijn tumor iets geslonken. Over een maand is de chemo-kuur afgelopen dus dan weten we meer. Gaan we ook even bij mijn ouders langs (die wonen in Dieren, iets boven Arnhem, lekker aan de bosrand), het is immers moederdag dat weekend, dus hebben we die "kinderplicht" ook weer mooi volbracht, haha! Ik ga dan ook meteen even langs een acupuncturist die ik daar ken, die kan altijd mooi vanalles "opruimen" in je lichaam, en dat lijkt me een goeie zaak zo na de operatie.
Nou, een heel verhaal weer! Geniet lekker van het Nederlandse zomerweer (want lenteweer kun je het haast niet noemen hè, met die temperaturen!), en hou me op de hoogte van jou en je frummeltje.
veel groetjes
Ingrid