VOOR MOOSJE

Tja, ik ben even heel kritisch hoor!
Ik heb het gelezen...maar ik vind het een typisch modeverschijnsel.
Wie zegt dat kinderen die een aantal of meerdere van deze kenmerken vertonen dus zo zijn?
Ik denk dat het meestal gewoon karakter is.
En ADHD: het houdt zoveel meer in dan heel druk....verkeerde omschrijving dus...als een kind met ADHD alleen maar druk is, dan heb je niet eens zo'n groot probleem.

Ik '' irriteer'  me aan dit soort mediadrukte.
Tegenwoordig wordt gauw ergens een stempel op gedrukt.
De tips die ze geven om met 'dit soort kinderen' om te gaan is nou niet echt iets nieuws, kan ik zelf ook wel bedenken.
Maar ja, als je er wat aan hebt als ouder, dan kan het natuurlijk nooit kwaad.
 
Nog een keer gelezen (ik zie dat er ook een kopje ADHD bij staat, dus gelukkig wordt het daar beter uitgelegd).
Belachelijk: wordt partners met ze in hun opvoeding???? In hemelsnaam: het zijn en blijven kinderen, ondanks bepaalde gaven.
En dan vooral het laatste: behandel ze als een volwassene. Als je dat doet, dan ondervindt het kind er alleen maar schade van later! Ze moeten wel kind kunnen zijn!
 
Hoi Titiana,

Ik kan het stukje 'behandelen als een volwassene'   wel plaatsen. Mijn voorbeeld: ons zoontje is echt heel erg wijs. En dan bedoel ik dat niet om over hem op te scheppen, maar echt uit feitelijke constatering. Hij is nu ruim 2,5 jaar maar al op zijn tweede verjaardag sprak hij met zinnen van wel 10 - 15 woorden. Geheel kloppende, verstaanbare zinnen met de lidwoorden (de, het, een) meestal op de juiste momenten gebruikt. Da's heel bijzonder is ons verteld. Doordat hij daarnaast precies begrijpt wat we tegen hem zeggen (of erger: tegen elkaar zeggen!) komen we er niet onderuit om hem 'volwassener' te behandelen dan een ander (gemiddeld) kind. Ik ga er dan ook vanuit dat ze in bovenstaand artikel dat als 'behandelen als een volwassene' bedoelen. Ik kan me daarmee identificeren. Wij hebben al behoorlijke lange tijd echt hele gesprekken met ons zoontje. Over van alles. Daarnaast loopt hij vaak te verkondigen wie hij allemaal zo lief vindt en legt hij zijn handje op mijn hoofd als ik zeg dat ik hoofdpijn heb. Dat zullen gerust meer kindjes doen hoor, dat weet ik best. Ik probeer er ook helemaal niet mee 'te koop' te lopen (ze lachen je namelijk eerder uit dan dat ze je geloven) maar alles bij elkaar genomen is hij echt anders dan andere kindjes. Geloof me, ik wil je echt niks aanpraten hoor, maar er is echt meer dan alles dat je kunt zien of aanraken. Ik geloof niet in een modegrill.

Groet,

Anouk
 
Hoi
Ik kan natuurlijk ook niet helemaal oordelen, ik ken je kindje niet...
En ik geloof als jij het zegt ook zeker wel dat je kindje wijs is.
Ik zie het alleen als een kind dat wat sneller is in zijn ontwikkeling. Een kind van ruim 2,5 die ook meevoelt, dat komt wel vaker voor.
Zelf zou ik alleen wel oppassen met zulke theorien. En zowiezo, alle tips die in dat stuk verder gegeven worden, zo ga je toch meestal met je kind om? (behalve van dat als volwassene behandelen enzo)
Ik neem aan dat jij zelf ook wel inziet dat je op moet passen met deze manier van benaderen. En dat je dat zelf ook wel aanvoelt hoe je dat moet doen.
Ach, zo gelooft ieder weer in een andere theorie, en dat moet ook.
Groetjes Titiana
 
Hallo Renee,

Nog niet ervaren, hij heeft niet zoveel geduld dat hij zo lang blijft zitten, maar het is wel erg bijzonder dat hij dat uit zichzelf doet. Het 'niet-eten-probleem' dat Monique in de andere topic met jouw beschrijft heeft hij ook heeeeeeeeeel erg. Maar ik weet niet of dat daarmee te maken heeft hoor, volgens mij hebben alle  kindjes daar een bepaalde periode geen zin in. Macht uitoefenen: het is het enige dat ze zelf kunnen bepalen (min of meer). Ik vond hem altijd al heel bijzonder en 'anders' dan andere kindjes, maar toen ik een artikel las over nieuwetijdskinderen (nadat de vrouw van de osteopaat dit aan ons gemeld had) wist ik het zeker. Veel overeenkomsten. Heel bijzonder.

Groet,

Anouk
 
Bon soir,

Wij komen uit Almere. Ik heb net mijn kleine mannetje in bed gelegd en samen met mij zegt hij dan steeds dat hij mij zo lief vindt en "I love you SO much". Ja, tuurlijk: dat hebben we hem geleerd. Maar 't is toch wel superschattig dat hij dat zegt he! Hij is nu al een paar dagen ziek (koorts e.d.) en heeft dus weer niks gegeten. Maar we proberen geduldig te blijven en te denken: laat maar, als hij weer beter is gaat het vast wel weer ietsje beter. Meneertje is bijna 90 cm. en hij woog steeds nog net geen 10 kilo. Nu hij ziek geweest is (nog is) zal het vast weer gezakt zijn naar 9 of 9,5 kilo. Ons dochtertje lacht zodra ze een gezicht ziet en haar hele gezichtje straalt dan. Maar nogmaals: zij is te klein om te kunnen zeggen dat ze anders is dan andere kindjes, vind ik. Ben nogal nuchter en kan ook makkelijk denken: er zijn wel meer lachebekkies geboren. Maar ja, de vrouw van de osteopaat he... die zei het toch echt. En ook dat ze allebei 'oude zielen' zijn. Weet eigenlijk niet of dat altijd samen gaat. Anyway... het zouden bijzondere kindjes zijn. Monique: hoe heet dat boek? Is het van Elaine N. Aron (of zoiets)?

Groet,

Anouk
 
Hoi,
Ik ga morgen kijken hoe dat boek heet , heb vandaag gewerkt en nog niet de kans gekregen.
Meestal gaat dat wel samen, bijzondere kinderen komen vaak bij bijzondere ouders klint een beetje overdreven maar vaak wel zo. Ga je zelf ook eens in verdiepen in dingen over het paranormale, vaak herken je dingen van vroeger toen je zelf klein was.
Vaak kun je meer dan je zelf denkt.
Wij wonen in het zuiden van het land.
Groetjes monique
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan