A
Anoniem
Guest
Oh wat heb ik een hekel aan die onzekerheid!!!
Alles is de laatste paar dagen zo raar gelopen dat ik er gewoon zenuwachtig van wordt... en dan vraag ik me af of ik me nu dingen verbeeld... of dat het toch echt is... pffff... hoezo vertrouwen op je eigen lichaam. Misschien hebben jullie nog een paar woorden van wijsheid.
Ik heb een ideale zwangerschap gehad. Geen kwaaltjes. Totdat ik maandag inees vocht ging vasthouden. Dinsdag extra controle: blijkt mijn bloeddruk gestegen. Ik schrikken... (zie andere topic). Donderdag weer controle. Onderdruk is weer gedaald dus dat is mooi. Vraagt ze of ik het kindje nog vaak voel bewegen. Mijn antwoord is blijkbaar te twijfel-achtig. Moet ik dus extra goed op letten en anders vrijdag (vandaag even bellen). Nou heb ik het kindje de hele middag niet voelen bewegen. Gisteravond ook niet en vanochtend weer wel maar echt maar een hele kleine beweging (alsof die zich uitrekt). Ik heb thuis een doppler dus even naar het hartje geluisterd en die klonk nog goed maar toch heb ik gebeld en moest ik toch eventjes voor een hartfilmpje naar het ziekenhuis.
Vind het wel heel fijn dat ze alles zo serieus nemen en alhoewel ik 80% zeker wist dat alles goed ging, heb ik besloten om het toch te doen... je weet maar nooit... en het kindje bewoog echt niet... ?Natuurlijk begon de kleine meteen heen en weer te draaien en te schoppen... Hoezo minder leven voelen?!? Ik schaamde me wel een beetje. Iedereen heeft gezegd dat ik dat niet moest doen en dat je het beter zeker kan weten enz enz. Dat weet ik ook wel maar toch ...
Nu het punt: blijkt er ook nog een weeen monitor aan dat ctg apparaat te zitten. Ik beweren dat ik nog geen enkel voor-wee en bijna geen harde buiken heb gehad. Wat blijkt??? jullie raden het al... achter elkaar door harde buiken: wel 6 binnen een kwartier. En ik voelde daar ook niet echt wat van?!?! - Nu voel ik me al helemaal stom
Nou ja, kom ik thuis en heb ik dus nu sinds een uur of 4 vanmiddag menstruatie kramp. Best heftig. Eerst om het half uur en nu om het kwartier. Voorweeen dus. Denk ik? Zit toch wel wat regelmaat in? maar aangezien ik dit nog niet gevoeld heb weet ik niet of het echt is of alleen het voorwerk? help?
Wat raar dat dat juist vandaag gebeurt. Ik snap er niets van en ben er eerlijk gezegd een beetje verdrietig door: heb een beetje het idee dat ik mijn lichaam niet echt kan vertrouwen....
Ik wil het enerzijds heel graag. Anderzijds ben ik doodsbang. En echt het meest ZINLOZE dat door mijn hoofd stroomt: 13 is een ongeluks getal. Ik wil niet dat mijn kind op de 13e wordt geboren... WAT EEN ONZIN TOCH???!!!
pfff.. sorry meiden: niet echt het meest logische of opbeurende verhaal... maar het voelt al wel wat beter nu dat ik het op heb kunnen schrijven... thanx
gr,
KC
39wkn
Alles is de laatste paar dagen zo raar gelopen dat ik er gewoon zenuwachtig van wordt... en dan vraag ik me af of ik me nu dingen verbeeld... of dat het toch echt is... pffff... hoezo vertrouwen op je eigen lichaam. Misschien hebben jullie nog een paar woorden van wijsheid.
Ik heb een ideale zwangerschap gehad. Geen kwaaltjes. Totdat ik maandag inees vocht ging vasthouden. Dinsdag extra controle: blijkt mijn bloeddruk gestegen. Ik schrikken... (zie andere topic). Donderdag weer controle. Onderdruk is weer gedaald dus dat is mooi. Vraagt ze of ik het kindje nog vaak voel bewegen. Mijn antwoord is blijkbaar te twijfel-achtig. Moet ik dus extra goed op letten en anders vrijdag (vandaag even bellen). Nou heb ik het kindje de hele middag niet voelen bewegen. Gisteravond ook niet en vanochtend weer wel maar echt maar een hele kleine beweging (alsof die zich uitrekt). Ik heb thuis een doppler dus even naar het hartje geluisterd en die klonk nog goed maar toch heb ik gebeld en moest ik toch eventjes voor een hartfilmpje naar het ziekenhuis.
Vind het wel heel fijn dat ze alles zo serieus nemen en alhoewel ik 80% zeker wist dat alles goed ging, heb ik besloten om het toch te doen... je weet maar nooit... en het kindje bewoog echt niet... ?Natuurlijk begon de kleine meteen heen en weer te draaien en te schoppen... Hoezo minder leven voelen?!? Ik schaamde me wel een beetje. Iedereen heeft gezegd dat ik dat niet moest doen en dat je het beter zeker kan weten enz enz. Dat weet ik ook wel maar toch ...
Nu het punt: blijkt er ook nog een weeen monitor aan dat ctg apparaat te zitten. Ik beweren dat ik nog geen enkel voor-wee en bijna geen harde buiken heb gehad. Wat blijkt??? jullie raden het al... achter elkaar door harde buiken: wel 6 binnen een kwartier. En ik voelde daar ook niet echt wat van?!?! - Nu voel ik me al helemaal stom
Nou ja, kom ik thuis en heb ik dus nu sinds een uur of 4 vanmiddag menstruatie kramp. Best heftig. Eerst om het half uur en nu om het kwartier. Voorweeen dus. Denk ik? Zit toch wel wat regelmaat in? maar aangezien ik dit nog niet gevoeld heb weet ik niet of het echt is of alleen het voorwerk? help?
Wat raar dat dat juist vandaag gebeurt. Ik snap er niets van en ben er eerlijk gezegd een beetje verdrietig door: heb een beetje het idee dat ik mijn lichaam niet echt kan vertrouwen....
Ik wil het enerzijds heel graag. Anderzijds ben ik doodsbang. En echt het meest ZINLOZE dat door mijn hoofd stroomt: 13 is een ongeluks getal. Ik wil niet dat mijn kind op de 13e wordt geboren... WAT EEN ONZIN TOCH???!!!
pfff.. sorry meiden: niet echt het meest logische of opbeurende verhaal... maar het voelt al wel wat beter nu dat ik het op heb kunnen schrijven... thanx
gr,
KC
39wkn