prettig dat het gewoon genoemd kan worden, want ja de gezondheid van het kindje is natuurlijk het belangrijkst, maar lekker nadenken over geslacht en fantaseren over wat bij je gezin zou passen is ook heel gewoon en natuurlijk.
Je fantasie kan namelijk in werkelijkheid ook heel verrassend zijn.
Zo heb ik altijd gedacht dat ik een echte meisjes mama zou zijn en bij mijn eerste zwangerschap hoopte ik ook op een meisje, na een aantal maanden wist ik het zeker.
Ik krijg een jongen, ik vond alleen jongensnamen leuk en jongenskleren en jongens en jongens haha.
Heb nog even gedacht dat dit door de natuur was bewerkstelligt omdat ik altijd graag een meisje wou, dat als ik nu zou denken dat ik een jongen zou krijgen het niet tegen zou vallen.
Het gevoel was zo sterk dat ik echt zeker wist dat het een jongen zou worden.
Toen na de geboorte de vk vroeg of ik wou weten wat het geworden was, kon ik alleen maar zeggen "nee hoor hoeft niet het is toch een jongen" en ja hoor het was een jongen.
Inmiddels is de kleine man een grote vent van 3 en moet ik mijn fantasie bijstellen naar "wat zijn jongetjes toch leuk"
Toch hoop ik dit keer op een meisje, maar als het een jongen wordt vind ik het ook geweldig want ja jongens zijn gewoon geweldig.
liefs edith
