Hallo Saartje!
Ik wil me graag bij je aansluiten, herken mer erg in je verhaal!
Zit er vanaf het weekend erg doorheen, maandag t/m woensdag ging wel weer, maar gisterenavond had ik het zoooo gehad!
Mijn situatie lijkt veel op die van jou: zit sinds 27 weken thuis, omdat ik rustig aan moet doen vanwege rug/bekken/bekkenbodem/been klachten.
Ben van nature altijd erg actief en slank en ben nu erg dik, chagrijnig en niet mobiel!
Ook heb ik die onrust en die harde buiken. Maar die buiken wil nog niks zeggen, hangt eerder samen met je onrust/stress/ongenoegen dan met de bevalling!
Bij de vorige 2 kindjes had ik ook met een week of 35/36 zwangerschap de hoop dat die buiken een voorteken zijn, maar hou jezelf niet voor de gek.
De 1ste kwam bij ons met de 41wkn1dag en de 2de met 40wkn4dgn.
Dus ik haal me niks in mijn hoofd en weet dat het nog een hele tijd kan duren!
Maar het is gewoon vermoeiend en frustrerend, gisterenavond continu harde buiken gehad, ik had echt vervelende gedachtes van: eruit met die baby!
Ook loop ik bij de gyn. Omdat ik door een verhoogde druk op de bekkenbodem kans had op een vroeggeboorte. Gisteren zei de gyn. dat de baby(we verwachtten een groot kind) al zo'n 6,5 pond was en dat alles er al heel goed uit zag, volgens haar was nu het gevaar voor de baby echt geweken. Nou, dan heb ik meteen de gedachte: kom maar op dan!
Maar helaas, nu zie ik alles weer reeel en besef ik dat die laatste weken er ook nog echt bij horen, hoe zwaar ook!
Ik wil je heel veel sterkte wensen en hopelijk komt 'de verlossing' snel voor ons!
groetjes,
34wkn3dgn zwanger vd derde