vraag van een papa aan papa's met 2 of meer kinderen!!!

O meisje wat is dit herkenbaar (dit zwanger-emo-wrak houdt het niet droog ;)).
De vader van Stijn zei op een gegeven moment dat ie twijfelde of ie nog wel een tweede wilde (terwijl ik aan drie dacht) omdat ie bang was dat ie dan Stijn tekort zou doen. Nu moet ik je eerlijk zeggen dat ik me ook best schuldig voelde naar Stijn toen ik hem zei dat ie grote broer ging worden. Zo dubbel en onzeker gevoel. Maar nu vertrouw ik erop dat het goed zit.



In mijn dagboek schreef ik destijds:


Lieve Stijn


één portie liefde voor Stijn



17-7-2008
Vandaag de dag ben je al weer 1 jaar, 10 maanden en nog eens 10 dagen bij ons. Nooit had ik kunnen dromen dat jouw komst zo’n verrijking zou zijn. Het is heerlijk om een mamma te zijn. Het is gezellig om een pappa als lief te hebben en fantastisch om dat allemaal met jou te mogen ervaren. Ik voel zo veel liefde voor jou dat ik me soms af vraag of ik wel genoeg liefde over heb om te geven aan nog een broertje of zusje voor jou. Gelukkig heb ik horen zeggen dat de voorraad liefde onuitputtelijk is. Dat je voor ieder kindje weer een portie klaar hebt liggen. Wat een geluk! Want je moet er toch niet aan denken dat je een beetje liefde moeten bij lenen of erger nog, terug nemen. Nee hoor schat, eenmaal gegeven, blijft gegeven.

Binnenkort gaan we proberen zo‘n nieuwe portie aan te breken. Pappa en mamma zouden het leuk vinden als er nog een kindje bij zou komen. Aangezien jij het alsmaar over baby’s hebt, denken wij dat jij het ook wel leuk vinden om grote broer te worden. Je kan al heel goed zorgen voor de poppekindjes op school en de speelgoedbeesten thuis. Dus met dat portie liefde van jou voor de nieuwe baby zit het vast ook wel goed.

Zou dat ook betekenen dat ik met jouw komst ook een portie liefde rijker geworden ben? Het voelt in ieder geval wel zo.


 
Gelukkig wel zeg, dat je van een volgend kind net zo veel houdt als van de eerste. Anders zou het hier nu met de 4e opkomst wel erg sneu zijn voor het ukkie hè, als papa en mama geen liefde mee over zouden hebben.
Kan zeggen dat de liefde die je voor je kids voelt alleen maar meer en sterker wordt eigenlijk!

Wat betreft aandacht verdelen: ja, af en toe moeten ze wel even wachten als ik met 1 van de andere bezig ben. Maar goed, scheelt ook dat ze niet allemaal even oud zijn hè. Ze snappen best dat mama niet op 10 plaatsen tegelijk kan zijn.
Wat ik wel heel belangrijk vindt is om ze alledrie eigen aandacht te geven. Bijv. dan ga ik met Nadia lekker zitten knutselen. Céline vindt het geweldig om mee te gaan boodschappen doen, dus dan neem ik haar vaak mee en blijven dr zusjes thuis. En Marin heeft me natuurlijk overdag als de andere 2 naar school zijn de hele tijd voor zichzelf. En Nadia is inmiddels 8 jaar oud, die mag in het weekend een uurtje langer opblijven dan dr zusjes, vindt ze helemaal geweldig. even een spelletje doen of  gewoon gezellig erbij zitten op de bank.

Op stap met meer kids is hier eigenlijk nooit een probleem geweest. Maar ik heb natuurlijk dan ook voorbeeldige kids die netjes bij ons blijven lopen .
Nee, zonder gekheid, meestal zit Marin nog in de buggy. Als ik alleen ben lopen Nadia en Céline allebei aan een kant van de buggy. Als Marcel erbij is, loopt er eentje naast de buggy en de andere geeft Marcel een hand. Of de oudste 2 lopen allebei aan een hand van Marcel.

Hoe het straks gaat als de baby er is weet ik natuurlijk nog niet,  maar goed, ga ervan uit dat het met 4 ook wel moet lukken

Wat ik ook geweldig vind om te zien, is dat ze alledrie zo lekker uniek zijn. Kids van dezelfde ouders, maar toch alledrie een echt eigen karakter en dr eigen-aardigheden.
En wat ik ook prachtig vind is dat ze zo gek zijn op elkaar. Tuurlijk maken ze wel eens ruzie, maar puntje bij paaltje nemen ze het wel voor elkaar op. Als ik bijv. eens boos ben op Marin dan gaan dr zussen dr troosten. En Marin is altijd helemaal blij als dr zussen uit school komen.

Kortom: puur genieten!!
(en af en toe 's avonds bekaf op de bank hangen als ze na een drukke dag eindelijk op bed liggen )

Liefs Annemarie
 
Hoi hoi!

Je kunt jezelf vooraf van alles afvragen over hoe het zal zijn. Punt is, dat weet je echt niet vooraf. Natuurlijk heb je wel een idee, maar je weet het pas als het zover is.

Wij hebben sinds oktober 2 kinderen. Mijn man vindt het 100% meevallen wat betreft de 'drukte'. Hij geeft aandacht aan Dean, maar ook aan Lynn. Eigenlijk gaat het vanzelf. Als Lynn drinkt komt Dean er met z'n bekertje naast zitten. Als  je zelf even iets aan het doen bent moet Jente  toch ook wel eens even wachten?  

Je houdt van elk kind evenveel! Het aantal maakt echt niet uit. Je voelt voor een tweede net zo veel als voor Jente!

Tja, de praktische kant. Bij ons zit er 2 jaar tussen. We hebben een tijdje een duowagen geleend, maar die hebben we weer teruggegeven. Dean paste niet voorin, hahaha. Als ik met Dean en Lynn op pad ga, dan loopt Dean mee aan de hand of op een buggyboard. Als we naar de stad gaan gaat we meestal met z'n vieren. Zo ook met de boodschappen. Manlief heeft een kar met kinderen en ik een kar met boodschappen, hihi.

Als er bij jullie een tweede kindje komt is Jente minstens 3 jaar. Hij is dan al zoveel zelfstandiger dan wanneer het verschil tussen de kinderen veel kleiner is zoals bij ons. De praktische zaken worden dus steeds makkelijker.

Het is echt een keuze die jullie zelf moeten maken. Maak je geen zorgen voor morgen, het komt allemaal vanzelf.

Succes!

Groetjes,
Nelly.
 
Hoi!

TROPENJAREN roept manlief hier op de bank! MAAR hij zou zn twee meiden voor geen goud willen missen. Ik kan je gevoel (of je man z'n gevoel) wel voorstellen, this een hele drukte met 2 kindjes. Maar je krijgt er weer zo veel voor terug! Ik vind het echt geweldig om die meiden te zien! Druk is het wel en nam je een kindje nog snel mee naar een feestje, met 2 is het een hele volksverhuizing! Maar ik merk echte liefde tussen die twee! Tessa is een moedertje geworden en helpt ontzettend goed mee en weet af en toe ook wel dat je ff geen aandacht voor haar kunt hebben. Maar als je dat goed in de gaten houdt en af en toe ook wat alleen met de oudste doet lukt het vast! En tessa is maar wat trots als zij wel iets kan wat Meike nog niet kan!
Tessa is echt papa;s kindje en Meike moet echt  nog moeite doen om erbij te "horen" maar dat komt ook omdat mn manneke niet echt van de kleine baby's is, maar het pas interessant gaat vinden als ze gaan kruipen en kunnen stoeien

Kortom een 2e? GEWELDIG met een "beetje extra drukte"

Lisenka mv Tessa (10-9-2006) en Meike (21-7-2008)
 
Terug
Bovenaan