Vreemde verhalen???

A

Anoniem

Guest
Hoidiehoi!

Ik sprak laatst met een vriendin die een tijdje geleden ook bevallen is.
Zij vertelde dat haar moeder haar had gezegd dat een bevalling helemaal niet zoveel pijn deed als iedereen zei (???). Ze heeft zich dus niet zo druk gemaakt en haar moeder geloof, maar zei nu achteraf dat ze de bevalling dus zwaaaaaar tegen vond vallen en dat ze haar nooit had moeten geloven...

Ik vond dit zo'n gek verhaal! En nu....haha....vraag ik me dus af.... Hebben jullie ook van die gekke verhalen/adviezen gehoord??

Liefs Annet
 
Ja, raar he?! Een collega van mij zei ook voor dat ik moest bevallen, dat het eigenlijk allemaal best mee valt. Pfff...
Mijn moeder was wel eerlijk, ze zei..het is echt geen rozegeur en maneschijn, het is hard werken, maar je doet het wel ergens voor.
Mijn bevalling duurde 27 uur en was dus geen makkie..maar moet zeggen dat ik dat nu eigenlijk al weer bijna vergeten ben. Misschien raar! Sommige vriendinnen in mijn omgeving hebben echt een soort van trauma overgehouden aan hun bevalling. Ik heb dat helemaal niet...terwijl mijn bevalling misschien wel zwaarder was dan die van hun. Iedereen beleefd het natuurlijk anders en daar kan je natuurlijk ook niet over oordelen.

Groetjes van Marielle mv Noortje
 
ik heb wel allemaal verhalen gehoord over bevallingen en ik was er niet bang voor ik had zo iets van ik zie het wel.
met als resultaat dat mijn vliezen dinsdags braken en ik donderdags buikkrampjes had en savonds ik persweeen zat weg te puffen en uit eindelijk viel het kwartje at dit wel eens het begin van het einde kon zijn.   en niet het begin van een hele lange weg. toen ik terug ging na het ziekenhuis stonden ze verbaasd dat ik wel 10 cm ontsluiting had en inderdaad mocht persen. terwijl ik 3 uur eerder na huis was gestuurd omdat er toch niks was.
maar moest toen wel al enkele cm gehad hebben wat ze dus niet ge kontroleerd hadden.

groetjes petra
 
Die moeder is zeker niet 100%!!!
Geen pijn! Mens, ik wist niet dat je zoveel pijn kon hebben! En dan zeggen ze ook nog dat je het zo bent vergeten! NOT, zoiets vergeet je nooit meer.

Ik ben vanaf 17-08-2006 11:30 uur tot 18-08-2006 16:56 uur "bezig" geweest en heb helse pijnen gehad! Helaas pas om 15:15 uur pijnstilling gehad (na heeel lang zeuren), maar om 15:30 uur kon ik gaan persen. Dus maar 15  minuten lekker stoned geweest.

Maaaarr, het was het allemaal dubbel en dwars waard!!

Groetjes, Marieke

 
Ik had me echt geen voorstelling voor de bevalling, maar nu ach een bevalling van 36 uur met constante weeen, ik weet nu dat ik voorlopig nog niet aan een tweede denk....
De hele bevalling heeft nu eindelijk een beetje een plekje gekregen, maar ik vond het erg zwaar maar het was het dubbel en dwars waard. Ook al die geintjes die er na nog kreeg...
 
hm... ben ik echt de enige die de bevalling wel mee vond vallen?? MIjn eerste bevalling is me bijna fataal geworden, maar de elende begon pas nadat Lior geboren was. Bij Milo vond ik de eerste twee  persweeen vreselijk pijnlijk, maar alleen omdat ik niet mee mocht persen (1e keer werd het vruchtwater gebroken en de tweede keer toucheren). De bevalling zelf vond ik goed te doen!
 
Hoi meiden,

Nou toen mijn schoonzusje aan mij in het ziekenhuis vroeg: Daan hoe was het nou de bevalling???? Heb ik heel hard geantwoord: het was een HEL!!!!!! HAHAHAHA.....je had haar gezicht moeten zien...!!!

Mijn bevalling begon namelijk dinsdagnacht rond 1.30 uur en eindigde uiteindelijk op donderdagmiddag om 16.45 uur!!!! Na ruim 40 uur weeen gehad te hebben, vooral rugweeen zat ik er donderdagmorgen toch wel doorheen en kreeg ik uiteindelijk in het ziekenhuis    gelukkig een ruggeprik!!!
Als ik er nu op terug kijk denk ik ach ja...mocht ik ooit een tweede krijgen hoop ik er maar de helft van de tijd over te doen..dan valt het nog mee toch?? hahaha.

groetjes, Daan mv Tijs inmiddels alweer 10 maanden
 
Ik ging er heel luchtig mee om toen ik zwanger was, wist ik veel!
Mijn moeder had een heel makkelijke bevalling gehad, en ik hoopte dat dat erfelijk was (ze leeft niet meer, maar ze zou me nooit verteld hebben dat het allemaal wel mee viel ofzo).
Hoewel de bevalling een drama was, ben ik die al wel vergeten. De pijn vond ik niet het ergst, wel dat er geen einde aan kwam / geen voortgang was. Waar ik nog wel "last" van heb is dat Julian een erg slechte start heeft gemaakt.  Die eerste week, hij lag in het ziekenhuis  (hoezo roze wolk?) moet nog een plekje krijgen.

Maar nee, geen rare adviezen, maar zelf heel nuchter: het zal er vanzelf wel uitkomen, er is nog nooit een blijven zitten...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan