Vreemde verhalen???

ik was heel erg bang voor de bevalling

maar ik vond het reuze meevallen
    en dat meen ik

ik had een vrijlange bevalling 24 uur
                                  maar ik heb maar een uurtje pijn gehad net die laatste cm

verder vond ik het prima te doen

misschien omdat ik van te voren al de ergste scenarios in mijn hoofd had
ik weet het niet

gelijk toen hij eruit was zei ik ik wil er nog drie bij haha

terwijl in dat ene uurtje dacht ik wel dat ik dood ging
 
Om heel eerlijk te zijn:

ik vond het super meevallen!!!
Ik heb het in 6 uur gedaan, incl de persweeen. Ik zag er heel erg tegenop, maar dat was dus helemaal niet nodig. Ik zou het zo weer doen.
Dus hier geen horrorverhaal...

Liefs Maaike mv Twan 9 mnd
 
Ja grappig, je vergeet het he!
Mijn moeder deed er altijd erg luchtig over, alsof het iets was wat je tussen de boodschappen en de afwas in deed.
Maar ik kan me herinneren dat ik achteraf dacht: "Dit is ècht niet leuk!"
Hoewel het maar een paar uur geduurd heeft. Maar ik heb vooral een trauma overgehouden aan het zetten van die hechtingen.
Maar verder denk ik nu ook....mmmm, er zijn ergere dingen dan bevallen (wat vergeet je snel he!)
 
Ik ben altijd erg simpel geweest ten aanzien van de bevalling: hij zit erin en hij moet er ook een keer uit, niet goedschiks dan maar kwaadschiks...
Ik kreeg op woensdag vreselijke pijn in mijn rus die constant aanhield en erger werd. Vrijdagochtend ingestuurd naar het ziekenhuis aan allemaal spannende apparaten gelegd, maar meneer zat nog steeds best. En om 22;00 werd toch maar besloten tot een KS omdat ik niet verder scheen te komen al 7cm ontsluiting...   Doe mij straks maar weer een KS hoor, is goed "bevallen" hahah!
Wat ik dan inderdaad niet zal vergeten is de moedeloosheid van die pijn in mijn rug die amper weeen genoemd mochten worden. Ik weet dus nog steeds niet hoe het is om weeen te hebben en een kind te krijgen, heb het ook echt als een cadeautje ervaren...

-X- Marieke
 
Ik vond mijn bevalling verschrikkelijk!! Maar voor wat ik er voor terug gekregen heb...zou ik het zo weer doen!!
Maar dat zei ik niet toen ik net bevallen was haha!!
Nadat Senna eruit was zei ik ' Ik doe dit nooit meer!!!!!!'
Maar nu 9 maandjes verder....Ben ik eigenlijk al heel veel dingen vergeten..
Maar ik heb het wel ontzettend moeilijk gehad....Ik was al een paar dagen bezig....steeds van die voorweeen   (Nou daar word je ook niet vrolijk van)
Ik was al 6 dagen overtijd....Toen heeft de verloskunde mij maar even 'geholpen'....
En dat werkte.....Ik had gelijk 2 cm ontsluiting.....Nou ik dacht bij mij zelf..'Als het zo snel gaat..ben ik er lekker snel vanaf'
NOT....4 uur verder en er was nog   maar 1 cm bij....Nou snacht's hield ik het niet meer van de pijn....En zijn we naar het ziekenhuis gegaan...
Toen kon ik me ook nog wel herrineren dat ik eerst nog een uur aan zo'n scan moest zitten....Verschrikkelijk.....Wil je geholpen worden...moet je nog een uur wachten....Nou uiteindelijk een prikje in m'n been...En ik was van de wereld......Anderhalf uur later was ik van 4..naar volledige ontsluiting......En Persen maar!!!
En toen scheurde ik ook nog is helemaal door....Dus moest gelijk daarna naar de operatietafel...

Maar goed......Je moet er wat voor over hebben he :)
 
Sorry meiden, hier nog zo'n mama die de bevalling mee vond vallen..........Om 1:00 's nachts is het begonnen (eigenlijk werd ik toen pas wakker van steken in mijn buik, dacht dat het eten verkeerd was gevallen....), om 3:30 in het ziekenhuis (vanwege meer als 42 weken zwanger) en om 10:00 is ze geboren. Doe mij er nog maar zo een! Misschien ook wel omdat ik de "moed"om te gaan bevallen ook al had opgegeven (haha, dacht echt dat ze er nooit uit wilde komen..de 42 weken waren al voorbij...) Dus ik was best "relaxed" allemaal!

Een vriendin van mij is een week eerder bevallen en heeft er 36 uur over gedaan, pijnbestrijding en al, voor haar hoeft het niet meer!  Dus zo kan het ook!


Lisenka mv Tessa
 
hoihoi
de eerste week na de bevalling zei ik tegen wie het vroeg
dat ik het zwaar vond
nu denk ik ach het viel ook wel mee en uiteindelijk ga je er
vaak toch wel weer voor
wat ik wel jammer vond dat na 17 uur weeen waarvan 10 in
een weeenstorm er een arts werdt bijgehaald want ik kreeg hoge
koorts die tot de conclusie kwam dat Lorenzo klem lag en
er niet langs de natuurlijke weg geboren kon worden en heeft lorenzo
met een keizersnede gehaaldt dus ik denk wel eens dat hadden ze
ook wel eerder kunnen bekijken want de verloskundige die mij
naar het ziekenhuis stuurde had ze daar al verteld dat ze het vermoeden
had dat het kindje niet helemaal goed lag

afijn om op je vraag terug te komen..ik heb geen rare verhalen
gehoord en mijn moeder zei altijd geen bevalling is het zelfde
je moet het uiteindelijk zelf ondervinden

groetjes
Bianca mv Lorenzo
 
Mijn bevalling lijkt op die van Daantijs en duurde 47 uur. Ik was op een gegeven moment helemaal uitgeput en kreeg een ruggeprik. Heb het persen als "heerlijk" ervaren. Eindelijk ging het dan gebeuren. Ik ging redelijk blanco de bevalling in. Een volgende bevalling kan altijd meevallen en hopelijk doe ik er dan wat korter over.

Ik heb er trouwens geen trauma aan over gehouden, mijn man wel. Hij is er nog van ondersteboven.

Groetjes,
Nelly.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan