vreemdgaan

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Wie heeft er het zelfde meegemaakt als ik?
Mijn vriend en ik zijn 6 jaar bij elkaar en is tijdens het spuiten van hormonen voor de ivf behandeling vreemdgegaan via de chat.
dit alles is al begonnen vanaf nov.2005. Ik kwam er per toeval achter in januari.
Hij zegt dat hij wel van me houd maar niet meer zo als in het begin.Hij is trots op me dat ik zijn kinderen draag. Het is een tweeling die we nu verwachten.
We zijn naar een relatietherapeut geweest en ik ben nu 31 wkn zwanger.
Hij zou voor even naar zn zus gaan om na te denken dat is nu al 15wkn.
Ik ben nog steeds gek met hem, maar voel me nu zo alleen!
Ik wil geen medelijden maar misschien dat iemand mij een beetje raad kan geven zodat ik verder kan.

Groetjes   mistery girl
 
Hi meis, dit lijkt me behoorlijk heftig voor je. Dit is als je niet zwanger bent al heel erg, laat staan dat je zwanger bent van hem. mijn eerste gedachte is dumpen die handel!!
En dan heb ik het natuurlijk over je vriend. Sorry dat ik zo direct ben, maar zo ben ik nu eenmaal. Ik vind het waardeloos dat je vriend je dit flikt, duidelijk houdt hij toch niet van je.
Mijn vriend heeft dit verhaal van jou ook gelezen en zegt dat dit echt niet meer goed zal komen. Zeker niet als je na vijf of zes jaar al naar een therapeut moet om je relatie in stand te houden.
Je hoort eigenlijk in de bloei van je relatie te zitten.
En wie weet hoe lang dit al gaande is, en blijft het hier wel bij.
Als je mijn mening wilt, gewoon dumpen. En natuurlijk heb ik makkelijk praten, maar 1 ding weet ik al heel lang en heel zeker; er is niemand zo belangrijk als jezelf!!!
Beter alleen gelukkig dan samen ongelukkig.
Meis heel veel sterkte, ik sta aan jouw kant X
 
jeetje ik kan me voorstellen dat het moeilijk voor je is zeg,   helaas is het maar al te vaak waar dat als kinderen krijgen een probleem wordt, dit op den duur ook een probleem KAN worden voor je relatie. Maar ja zeg...... laat hij er maar moeite voor doen hoor,
dat ben je waard hoor, kom op zeg! je verdiend iemand die er 1000% voor je is, zeker nu!
ik ga je verder niet teveel adviezen geven, want jullie moeten er toch samen uit zien te komen, maar denk wel aan jezelf.

gr en sterkte sandra
 
oh en nog even dit: zijn die mannen nou zo dom??? natuurlijk is het gevoel niet meer  zoals in het begin, dan ben je verliefd,voel je spanning, wil je bij elkaar zijn, wat een oetlul om te denken dat dat na 6 jaar nog zo is.... en tja natuurlijk is het dan op de chat spannend met een nieuw iemand, een slappeling is het!!! (sorry hoor misschien wil je het niet horen maar goed). Ik had ook zo'n echtgenoot die dat zei: het moet weer worden zoals in het begin........ nou ja wat kun je daar nou mee?
 
ik vind het heel vervelend , zeker nu je zijn kinderen draagt, dat zou iets super moeten zijn omdit hele proces samen mee temaken en naar het momnet toeleven dat ze terwerled komen. als ik nu zo lees dat hij al 15 weken weg is bij je om even na te denken wat hij wilt, vind ik wel erg lang hoor!! hij mist nu al de helft van het zwangerzijn, en laat jou lekker zitten nu.

ik weet dat je het heel moeilijk hebt en het liefst weer gewoon samen wilt zijn. maar als hij nu al 15 weken weg is terwijlje net 31 weken zwanger bent. en bijna bij het eind bent, ik weet het niet hooor of dat nog goed komt.

heb je al met hem heel duidelijk gepraat wat hij nu wilt, wat hij in de 15 weken gedacht heeft, wat hij gedaan heeft voor jou en je 2 kleine wonders in je buik samen spullen uit zoeken , samen kamer doen etcetc.

praat met hem heel goed dat je nu wilt weten wat hij wilt en hoe hij er over denkt. ook praten a;ls hij niet veder wilt, hoe hij het ziet met 2 kleintjes die hij achterlaat en zonder vader opgroeien. ik hoop echt dat je dan een lieve man tegenkomt die supergoed is vor jou en je tweeling.
succes
 
Hier mistery girl weer,

Ik ben blij dat jullie even de moeite hebben genomen om mijn verhaal even te lezen en te reageren. Had geen reactie op verwacht en al helemaal niet van 1 van jullie vriend.
Momenteel gaat het met de kids goed en mag ik blij zijn als ik de 36/37 weken ga halen
Ben intussen wel trots dat ik mama ga worden en zal er alles aan doen dat ze aan liefde geen gebrek zullen krijgen.
Wat de papa betreft: hij wil er zijn voor de kids en wil ze ook op zijn achternaam hebben staan, maar ik weet nog niet wat ik daar mee moet. Ik weet wel dat ik daar snel mee moet zijn om te beslissen. Hij is wel bij de bevalling aanwezig net als mijn moeder.
Hij zegt dat hij er alles aan zal doen (als we definitief uitelkaar zijn) om mij en de kids zo goed mogelijk te helpen en te steunen. Maar ja wat koop ik er zelf voor?
He allemaal bedankt voor jullie reactie ben blij om even iets kwijt te kunnen.


By the way, ik heet Gea
 
Hoi,

Dit is op dit moment wel het minste waar je op zit te wachten. eindelijk je kinderwens uitgekomen na een lange lijdensweg.
Het belangrijkste is dat jij nu aan jezelf denkt en aan die twee kleintjes in je buik.
Maar ik ken jouw vriend natuurlijk niet, maar ik heb wel van dichtbij meegemaakt hoe het voor een man is. Het is natuurlijk een behoorlijk weg die jullie bewandelt hebben samen. Het proberen zwanger te worden de IVF etc. Besef ook dat jij niet als enige dit hebt meegmaakt.
Waarom hadden jullie sex ? Waarschijnlijk was je heel erg bezig van nu moet het gebeuren. Sex puur om het feit van zwanger is natuurlijk hele andere sex als spontane romantische sex.
Een man gaat natuurlijk anders om met zijn gevoelen als wij vrouwen.
En een relatie beginnen met iemand anders terwijl je samen zwanger wilt worden is natuurlijk alles behalve netjes. Maar probeer je een beetje in te leven in hem, vreemdgaan ja met een vrouw die geen zorgen voor hem bezorgt waar hij lekker zijn ei kwijt kan. Terwijl jij druk was met kinderen en al die hormonen in je lichaam. Probeer eens of je dat uit hem krijgt. Van liefde verdwijnt niet zomaar natuurlijk en zeker nu niet. En blijf wel zelfverzekerd, ik bedoel ondanks je dikke buik ben je natuurlijk nog ontzettend mooi. en in die dikke buik zitten ook zijn twee wondertjes. Probeer met hem te praten zonder verwijten. DIe kun je later oplossen. laat hem vertellen hoe hij zich voelt.
Ik hoop dat jullie dan weer dichterbij elkaar komen.
En aan de kant zetten is natuurlijk de makkelijkste oplossing, maar ja is dat de beste oplossing.
Maar denk eraan eerst jij en je twee wondertjes.

Succes
 
Hoi hoi

Belangrijkste  zijn die 2 kleine wondertjes in je buik
Zij zijn vanaf nu en in de  toekomst altijd  nummero 1

Ook al gaan jullie uit elkaar, het is logisch dat je partner betrokken wilt zijn bij de opvoeding van zijn eigen kinderen. Hij is en blijft voor altijd de vader en heeft ook zijn rechten om zijn kinderen te zien / mee te maken ... Wees  aan de  ene kant ook blij, want er zijn er genoeg bij die te lui zijn om zich bezig te houden met hun eigen kinderen.  Het is natuurlijk  onwijs  balen dat jullie waarschijnlijk niet meer samen zullen zijn en dat zal dan ook  gecompliceerd gaan worden met halen/brengen, data afspreken, wie-welke vakantie.

Belangrijkste is dat de kinderen 2 ouders zullen krijgen die hopelijk zonder ruzie goede ouders kunnen zijn voor de kids.  

Gr. Jeannette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan