* vrees voor zwanger zijn?

A

Anoniem

Guest
hoi meiden,

naar mate de datum nadert (nu nog ongv. een paar weken - kleine maand-)
om te gaan klussen voor ons kindje.. ben ik best wel een beetje Bang!
ja ik weet niet wat ik moet voelen
ik mag vele dingen niet eten die ik normaliter wel gewoon in mate eet.
en mensen ook van me weten dat ik zoiets eet. en drink

ik ben aan de ene kant dat het mis gaat
en de andere kant ook bang dat het gewoon prive niet goed gaat
mede de reacties mede mijn werk ect.
ik wil graag relaxt in mijn zwangerschap gaan en er ook bewust mee bezig zijn
maar andere kant ben ik niet echt bang om iets te veranderen in mijn situatie
maar meer het hoe.. zoals als je nu smorgens wakker wordt heb je toch een bepaald patroon maar wie zegt dat ik dan om die tijd ook ongestoord wakker kan zijn
snap je?

ik vind het gewoon allemaal ENG.

wie kan me een beetje gerust stellen met voorbeelden die WEL erg leuk zijn
om mee te maken, en te ervaren.

groetjes. HBBeestje.

 
even een toevoeging. het is dus zo dat mijn leven altijd hectisch is
er gebeuren altijd wel dingen waarover ik me druk maak. dus de juiste tijd komt
er gewoon niet vandaar ook de knoop door gehakt om er wel aan te beginnen
 
Hoi Hbbeestje,

Ik heb al meerdere topics van je gelezen en het komt op mij over dat je er echt voor wilt gaan maar tegelijkertijd ook heel onzeker bent over hoe het gaat worden.

Mijn advies is: maak je er niet te druk over. Het komt allemaal vanzelf wel goed. Je weet nooit hoe het gaat in je leven, niet qua werk, niet qua kinderen en ook niet qua reacties van je omgeving. Jij bent de enige die je leven kan leven en dus moet je doen wat jij en je vriend/man denken dat het beste is voor jullie. En als dat op dit moment is om een kindje te krijgen dan moet je dat doen.

Stoppen met de pil is heel spannend, toen ik stopte met de pil had ik dezelfde twijfels als jij en ik denk misschien wel iedereen. Kan ik dit wel? Wil ik dit wel? Hoe zal het gaan? En ik verwacht dat als ik uiteindelijk mijn positieve test in mijn handen kan houden, ik alweer ga twijfelen (en dan heb ik toch een heel traject in de medische molen achter de rug, dus het is niet "zo maar" zo gekomen ).
En ook dan zal het allemaal wel goed komen.

Voor de komende tijd: maak je niet zo druk om je omgeving en over of je het allemaal wel aankan. Je bent nog niet zwanger, geniet van het feit dat je probeert een baby te maken en laat die zorgen pas binnen als ze ook voor de deur staan. Als jullie nu vinden dat het de juiste tijd is en het lukt financieel ook, dan geniet ervan!

Verder, niet iedereen is meteen in de eerste maand zwanger, dus je hebt waarschijnlijk ook nog wel een paar maandjes om aan het idee te wennen en als je eindelijk zwanger bent, dan komen er nog 8 maanden bij voordat het kindje er daadwerkelijk ook is.
 
Groetjes, Esk (IUI 3, ronde 24)
 
hoi,

ik denk dat iedereen inderdaad wat onzeker is, het is ook niet niks. je krijgt een verantwoordelijkheid erbij voor de rest van je leven.
maar je wilde leuke verhalen en die kan ik je geven.
nog eentje van net, bracht mijn zoontje (bijna 1) naar het kdv en toen ik ging kreeg ik een lekkere stevige en natte knuffel uit zichzelf.
ik moet zeggen, ik vond het begin best zwaar, ik gaf bv en dus alle voedingen en hij is in het begin best ernstig ziek geweest, maar nu het eenmaal loopt is het geweldig. (in het begin ook wel, maar nu nog meer)
je krijgt minder slaap, maar ik merk, meestal wel voldoende.
ik vind het heerlijk om samen te ontbijten en te lunchen en savonds te eten. en als mijn man en ik er samen uit zijn, zijn we niet compleet. je gaat gewoon super veel houden van zo'n kindje. het is echt geweldig.

laat het op je afkomen, er zullen vervelende en fijne gevoelens op je af komen, maar probeer hierin te relaxen.

gr floor
 
zoo esk, wat vele rondes heb je helaas moeten
doorstaan zeg!

maar bedankt voor je antwoordt iig.
ja spannend blijft het zeker, en ik hoop ook dat het ons
is gegund natuurlijk want nemen doe je het niet
je krijgt het. tenslotte.

ook jij ebdankt floor
 
Natuurlijk is het eng! Je weet wat je nu hebt, niet wat er straks gebeurt. En dat is onzeker. Hoe was je eerste schooldag? Onbekende kinderen, onbekende leerkrachten. Maar misschien werd het wel een hele leuke tijd.

Heb vertrouwen. Je gaat stapje voor stapje het proces in. Een kind is er pas op zijn vroegst over 9 maanden. Dan heb je wel even voorbereidingstijd. En zo'n kind geeft zelf ook weer heel veel aan wat het nodig heeft. Ook al praat het eerst nog niet; je snapt het kind wel!

Leuke voorbeelden: tja ik kan er een boek vol van schrijven met 2 kleintjes. Maar je eigen kind is straks het allerleukst. Wedden?!
 
HBBeestje wat herken ik me in jouw gevoel en wat doet het me goed om te lezen wat alle anderen typen. Bij mij is het zelfs zo dat ik de eerste helft van de maand niet anders wil dan zwanger worden, maar de tweede helft van de maand ben ik alleen maar onzeker en twijfel ik heel erg of we het allemaal wel gaan redden.
Maar ik merk ook dat die twijfel steeds een beetje minder wordt. Maar ik blijf het wel heel spannend vinden. Er zal zo veel gaan veranderen en ik ben nooit goed in veranderingen.
In ieder geval een heel fijn topic om te lezen.

Liefs
 
hoi mammik en anderen
bedankt voor jullie reacties.

ik probeer me er langzaam voor open te stellen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan