Vriend ging al maanden vreemd

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag lieve allemaal!

Donderdag heb ik verteld dat ik zwanger was. We waren al 3 maanden bezig het te worden. Zondagochtend kom ik erachter dat ie al maanden vreemd gaat.
Ik ben kapot en vol ongeloof. Ik was al alleenstande moeder maar dacht met deze man een nieuwe toekomst op te bouwen.
Maar hoop gauw van al deze emoties af te zijn zodat ik me lekker kan concentreren op de kleine. Heb gister een echo gehad. Ze is nu 6 weken en 4 dagen en het hartje klopt al!!!
Al die gevoelens door elkaar. Hoop dat het geen effect op de kleine heeft.......

Kim, mama van Lars 2 jr en 7m mnd
 
Kim,

Wat een verschrikkelijke vent!!! Ik kan dat soort dingen echt niet snappen...

Wat moet dat moeilijk voor je zijn, heel veel sterkte! Had je het al wel aan mensen om je heen verteld, van je zwangerschap? Ik bedoel kun je bij mensen terecht met je verhalen, je twijfels, je ongerustheid?

Ik hoop dat Lars een papa heeft die er wel voor staat en hem zonodig opvangt, want dat zul je wel nodig zijn. Heavy hoor, ik heb altijd veel respect voor vrouwen die het alleen redden, maar het moest niet nodig zijn in dit geval...

Liefs grotebroer

Ps Begrijp me goed, geen verwijten naar jou! X
 
Dank je wel.

Ik wilde het deze keer echt voor me houden totdat ik 3 maanden was. Maar omdat hij me zo belazerd heeft heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik via zijn hotmail al zijn vrienden en familie gemaild met hoe het in elkaar steekt. Voordat hij er iets moois van kan breien. Ik word nu alweer blij als ik aan dat moment denk!!! Wraak is zoet.

Ik wilde het eerst niet aan mijn familie vertellen en heb de kindertelfoon gebeld met de vraag of er ook een telefoonlijn voor volwassenen is. Echt erg!!! Maar die is er en het luchtte eigenlijk niet echt op. Ik moest het dus wel vertellen en sindsdien ben ik nog geen moment alleen geweest. Vriendinnen staan voor me klaar en mijn familie ook.

Lars zijn papa woont in Engeland, helaas. Ik heb hem gisteren wel naar de creche gebracht, heb me ziekgemeld en samen met een vriendin een strandwandeling gemaakt. Koud maar goed.
Lars voelt het wel aan want hij verteld de hele dag hoe lief hij me vind en wil veel meer knuffelen. Balen dat je ze voor deze sh*t niet kan beschermen.

Ik wacht op het moment dat het niet meer pijn doet en tot die tijd geeft mijn woede mij kracht. In gedachte heb ik hem al 100x in elkaar geslagen.....het helpt alleen niet.....

bahbahbah!!!
 
Och Kim,

Weer heb ik kippevel overal...meis toch! Maar wat stoer van je dat je het zo hebt aangepakt, jij komt er wel, sterk ben je oersterk!!!

Blij om te horen dat je wel een netwerk om je heen hebt. Kleintjes voelen bijzonder goed aan dat er iets is met hun mams, ik had dat bij m'n zoontje bij beide miskramen ook. Hij was zo lief en maakte me ook aan het lachen, hij was mijn zonnetje, die ik o zo hard nodig had.

Ik hoop dat er niet teveel achterweg komt en nogmaals heel veel sterkte!!!

Liefs grotebroer
 
hoi,

wat verschrikkelijk allemaal,en wat een ....zak
gelukkig heb je veel lieve mensen om je heen!
en pak idd de rust voor jezelf die zal je hard genoeg nodig hebben!
sterkte meid met alles!

xx sas
 
Jeetje meid wat een kut situatie zeg….
En zijn jullie uit elkaar nu? Blijven jullie samen?
Ik ben zelf werkzaam in de hulpverlening ik weet niet in welke regio je woont maar ik kan je misschien wat linken toezenden waar je heen kunt voor hulp en steun.

Vrienden en vriendinnen zijn geweldig maar je hebt ook nuchtere steun en advies nodig van iemand die misschien niet emotioneel betrokken is.
Zeker nu je gevoeliger bent door de hormonen.
Daarom ook de vraag gaan jullie verder of stoppen dat is belangrijk voor het soort hulp advies…

Waar je altijd heen kunt is je huisarts. Hij/zij kan je doorverwijzen naar 1ste lijn psychologen.
AMW (Algemeen Maatschappelijk Werk) is er door heel het land.
En er zijn ook vele relatie therapeuten of therapieën waar jullie samen heen kunnen.

Succes meid!!!


 
Hoi Renaatje

Nee, we komen niet meer bij elkaar. Toen we elkaar in 2005 leerde kennen wist ik dat hij voorstander van polygamie is/was. Maar voor mij heeft hij het toen uitgemaakt met zijn vriendinnen en hebben we een relatie gehad.
We zijn 2 jaar uitelkaar geweest maar zijn vorig jaar weer een relatie begonnnen. Ik dacht dat het vanzelfsprekend was dat hij mijn wensen zou respecteren. Ik ben zelf echt monogaam. En toen hij wist van mijn wens om een tweede keer moeder te worden dacht ik al helemaal niet meer aan de mogenlijkheid van andere vriendinnen.
Maar we hadden het er dus echt over moeten hebben want hij had dus wel meerdere seksuele contacten (dat ik niets heb opgelopen zeg)

Hij hoopt dat het nog goedkomt en ziet echt niet in dat hij fout zat. Maar dit noem je niet polygamie, die mensen zijn eerlijk. Hij heeft gewoon niets verteld en is gewoon ordinair vreemd gegaan.
We hadden een lat-relatie dus hij had ook alle kans.

Misschien is het wel een goed idee om met een psycholoog te gaan praten. Ik moet me ventileren!!!!
Stond bijna te huilen net in de AH, vreselijk!!!

Thanks
 
Dag lieve Kim,

Ben er gewoon stil van... dat iemand je zo behandelt terwijl je al zijn steun en respect nodig hebt in deze kwetsbare tijd...
Ik hoop dat je de hulp vindt die je nodig hebt....
Ik heb ook wel gehoord van een doula, dat is iemand die je emotionele steun kan geven tijdens de zwangerschap en bevalling.
Misschien heb je wat aan de tip.

Heel veel sterkte en hou ons op de hoogte hoe het met je gaat!

Dikke knuffel
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan