Vriend ging al maanden vreemd

Meid meid, wat een klote situatie zeg... En wat een vreselijke vent... Laat het eerst maar een beetje bezinken en neem je tijd en rust. Daarna ga je maar denken aan de dingen die erbij komen kijken... (makkelijk gezegd voor een ander...) Heel, heel veel sterkte...
 
@ broedkipje
Ja een doula, dat is een vrij nieuw fenomeen. Maar ikheb een hele lieve vriendin die al is meegeweest naar de echo en die bij de bevalling gaat zijn. Dat voelt al heel goed. En om ook eerlijk te zijn, ik moet nu zeker op m'n centjes gaan letten want ik krijg er nu tweede bij en ben alleenstaand (en te trots voor alimitatie.....zucht)

@mamabo
Nee, je hebt gelijk. Ik kan alleen maar de dagen erover heen laten gaan. Ik werd vanochtend al minder woedend wakker dan gister. Nou dat is een vooruitgang toch!! En helder denken bij al deze emoties is toch wel onmogelijk.
 
Lieve Kim

Via je huisarts kun je een verwijzing krijgen voor een psycholoog. Bij een eerste gesprek kun je kijken of jullie klikken. Het succes van een goede werkrelatie is het gevoel dat je een klik hebt met je hulpverlener. Schroom niet als je dat niet voelt en ga naar een ander.

Wat je ex betreft het is een lastig verhaal. Meestal is er spraken van bindingsangst of de voortdurende behoefte aan erkenning bevestiging en bevrediging.
Hij is jager en geniet van het spel… En weet je de spanning dat jij het niet weet maakt het spel alleen maar leuker. Dat hij jouw daar pijn mee doet wordt onderweg gewoon even vergeten. Het gaat hier natuurlijk om hem…
Hij wil je vast geen pijn doen maar zij behoefte is groter helaas…

Put kracht uit jezelf ga voor je kinderen!!!
Je bent ongetwijfeld stek genoeg.

liefs
 
Ja ik wil hem ook eigenlijk helemaal niet bij de zwangerschap meer betrekken. Nou ja, ik weet het nu dus 5 dagen van hem en ben dus ook echt nog kwaad.

Maar ik hoop dat ik de kracht kan vinden om hem te vergeven en er gewoon een positieve draai aan kan geven.
Hij heeft al 2 zoons van 11 en 13 en is hij jarenlang thuisvader voor geweest en ik vind hem wel een hele toegwijde papa.

Maar op dit ,moment gun ik het hem gewoon niet. Maar ja, mijn kindje gun ik natuurlijk wel een papa. Het is zo dubbel. Wil me niet laten leiden door negatieve emoties.

Bah.............
 
Hoi Kimpuls,

ik ben van het Februari 2010 forum en heb je verhaal vol ongeloof zitten lezen.
Wat heb i met je te doen meid, echt een zware k*tstreek van hem.
Wel vind ik dat je een hele positieve insteek hebt dat je je kindje een papa gunt en dat je hoopt dat je hem kunt vergeven om deze reden.
Ik hoop het met je mee en wil je de komende maanden/jaren heel veel sterkte wensen.

Wat je zegt over de alimentatie (dat je daar te trots voor bent) kan ik me heel goed voorstellen, maar je moet er ook wel aan denken dat het heel zwaar is om alles alleen te doen en als je besluit dat je kindje een vader verdient zou ik er zeker wel aan denken, misschien niet als zijnde alimentatie maar noem het dan onderhoudsbijdrage. Het is ook zijn kindje en daar moet hij dan voor zorgen ook.

Ik heb wel bewondering voor je dat je hem geen poot uit wilt draaien dit doen namelijk zoveel vrouwen wel na een breuk met de partner.

Maar goed, genoeg wijsheden van mij, heeeel veeel sterkte meis en geniet van je zwangerschap en je zoontje.

Groetjes
 
Terug
Bovenaan