<p>Hallo, titel zegt het al een beetje.. mijn vriend wil de ochtenden met onze zoon niet doen. De ‘ochtenden’ bedoel ik dan mee het moment waarop onze zoon klaar is de dag te beginnen. In principe proberen we nu de eerste fles om 7u te geven, maar in de praktijk is hij soms wel al onrustig vanaf half 6-6u en als we ‘geluk’ hebben zelfs half 5-5u. Het helpt dan als hij bij mij ligt, hij slaapt dan zo weer (alleen ik lig dan op de bank met baby op m’n buik dus slaap niet super lekker meer verder).</p><p>De achtergrond is dat ik echt veeeel meer een ochtendmens ben dan mijn vriend. Maar ik merk toch dat ik de ochtenden waarop mijn lichaam zelf aangaf wanneer het wakker wilde worden (vaak niet eens zo laat, 9 uur max eigenlijk) begin te missen. Als ik dit zeg tegen mijn vriend (hij heeft die ochtenden nog wel, want de babyfoon gaat met mij mee als ik onze zoon uit bed haal s ochtends) zegt hij een paar dingen: 1) jij bent toch al wakker dan (niet waar, want ook voor mij is 7 of 6u echt vroeger dan ikzelf wakker zou worden), 2) je kunt toch een powernap overdag doen en 3) ga dan eerder naar bed. En om de één of andere reden word ik de laatste tijd een beetje kwaad hiervan. Ik zou gewoon willen horen ‘hey trouwens, echt heeeel fijn dat jij dit altijd doet want het is best een opgave’ maar in plaats daarvan krijg ik de opmerking s middags maar te moeten gaan slapen of eerder naar bed te gaan. Dat neemt nog steeds niet weg dat ik nooit meer ‘zelf wakker word’, maar altijd opsta voor de baby. En bovendien: een middagdutje deed ik vlak na de bevalling wel (met tegenzin haha), maar vind nu overdag als die kleine slaapt het ook heerlijk om juist even iets voor mezelf te doen (‘iets voor mezelf’ is dan ook vaak gewoon de was, koken, keuken schoonmaken of wat opruimen hoor) en niet die tijd óók weg te slapen - en daarnaast kost het mij heel veel moeite in slaap te vallen s middags.</p><p>Anyways, over drie weken moet ik weer werken. En ik merk dat ik dan af wil zijn van deze verdeling. Mijn vriend werkt voor zichzelf en kan dus altijd opstaan wanneer hij wil (de luxe!). Ik niet en moet ergens tussen 8 en 10 op kantoor zijn. Zijn idee is dus dat ik dat dan júist prima kan combineren met onze zoon opstarten s ochtends, maar ik word al chagrijnig van het idee! Hij mag toch ook wel wat doen?!</p><p>Sorry dit is een onsamenhangend verhaal geworden (uiteraard vanaf de bank met baby op mijn borst). Mijn vriend en ik kunnen verder alles in principe goed verdelen. Maar staan hierbij dus lijnrecht tegenover elkaar. Wat vinden jullie?</p><p> </p>