Vriendin ook zwanger...

<p>Okee, even van me afschrijven. Weet ook niet precies wat ik hier mee wil bereiken..</p><p>na een gigantisch lange tijd, incl helaas ziekenhuisbezoeken ben ik eindelijk zwanger! Hoera, nu 10 weken. Alles gaat goed, tuurlijk de standaard kwaaltjes als misselijk, moe en overgeven. Maar dat heb ik zeker voor over! We hebben een hele hechte vriendengroep van 14. De mannen waren al lang vrienden, iedeeen heeft nu een vriendin en die kunnen het zeer goed met elkaar vinden! Deze vriendengroep hebben we vorige week verteld, na de goede echo’s dat we een kleintje verwachten. Hoe leuk al die reacties van iedereen! Superblij voor ons. </p><p>Nu hadden we het weekend een feestje. Een van die vriendinnen zag ik met alcohol precies dezelfde trucs uithalen als ik deed toen ik het nog niet wilde vertellen. Later bleek: ze is ook zwanger. En die kwam hard aan zeg! Van de zomer slikte ze zeker weten nog de pil, we waren samen een weekendje weg. Daarnaast wonen ze tijdelijk bij zijn ouders in, want hun huis wordt volgend jaar ergens opgeleverd.  Misschien komt het zo hard aan omdat ik het niet aan zag komen? Ben ik jaloers omdat het daar blijkbaar een stuk makkelijker ging? Of, en ik krijg het bijna niet uit Mn strot, wil ik deze bijzondere tijd niet ‘delen’ met een ander? Man, wat voel ik me vreselijk zeg! Terwijl dit zo’n mooie tijd hoort te zijn...</p>
 
Heel normaal hoor deze gevoelens! Het is zo iets bijzonders voor jullie en dan lijkt het ineens minder bijzonder als het bij een ander ook (zomaar) gebeurt. Ik herken je gevoel, ik heb een miskraam gehad voor mijn zoontje en ik ergerde me vreselijk aan vrienden die vertelden dat ze ‘supersnel’ zwanger geworden waren. Maar uiteindelijk vind ik het nu mijn zoontje er is wel heel fijn dat er mensen in mijn omgeving zijn met een kindje van dezelfde leeftijd. Voel je vooral niet rot over je gedachtes en gevoelens, je hebt een intensief traject achter de rug en de hormonen doen vanalles met je!
 
Misschien komt het dan inderdaad doordat het bij jullie wat langer duurde. Wij vertelden op de verjaardag van mijn oma dat ik zwanger ben en mijn nichtje had blijkbaar hetzelfde idee, want zij vertelde ook dat ze zwanger is. Zij is 2/2,5 week verder dan ik en ik vind het eerlijk gezegd wel fijn om ervaringen te kunnen delen.
 
Ik snap dat je het lastig vindt, maar bedenk dat je al je ervaringen nu kunt delen! Kort nadat een vriendin had verteld dat ze zwanger was, kwam ik erachter ook zwanger te zijn (5 weken verschil) en niet lang nadat ik het tegen iedereen had gezegd werden nog 2 vriendinnen zwanger (11 weken verschil). Het is zo leuk om alles te delen, op feestjes niet de enige te zijn die nuchter is, samen kunnen babyshoppen, samen verlof misschien? Het gaat bij de een nu eenmaal sneller dan de ander, daar kan zij natuurlijk ook niks aan doen.. je gaat erachter komen hoe gezellig het is! 
 
Helemaal mee eens! Die gevoelens zijn zo normaal. Ik was best snel zwanger maar ondanks dat had ik gemende gevoelens bij een vriendin die ook zwanger was. Toen ik aan het idee gewend was vond ik het super leuk en nu de kindjes er zijn, is het helemaal leuk! 
Probeer de gevoelens er gewoon te laten zijn en bespreek t met iemand die je hierin vertrouwt. Als je het zo zegt zoals je het schrijft, vast alle begrip! Lucht misschien wel op. En het gevoel kan best na een tijdje veranderen of afnemen
 
 
Hoi
Ik begrijp het jaloerse gevoel. Het is fijn om zelf even alle aandacht  te krijgen. Ik was van zowel mijn vrienden als mijn mans vrienden de 1e en enige zwangere. Toch vond ik het ook heel jammer, omdat je niks kunt delen. Zij waren allemaal nog helemaal niet bezig met kinderen. Toen ik 37 weken was, werd een vriendin zwanger. Dit vond ik zo leuk, lekker samen over de baby's praten en soms klagen over zwangerschap en kwaaltjes.
Ik denk dat het nu even steekt, maar straks ook heel leuk is. Zij zal je toch iets beter snappen dan andere vrienden. En voor jullie kindjes ook heel leuk.
En zij kan er natuurlijk ook niks aan doen dat ze  snel zwanger was. Hoe rot het misschien ook even is voor jou.. 
 
Nog een kleine toevoeging: bij een collega waar ik heel goed mee om ga, duurde het ook heel lang om zwanger te worden en bij mij was hetin 3x raak. Ik heb me daar toen ook even rot om gevoeld, omdat ik me lullig voelde tegenover haar. Maar toen heb ik dat uitgesproken en was het helemaal goed.
Zij zou zich ook schuldig kunnen voelen. Praat er met haar over, want je zit beide met hormonen die rare dingen met je doen.maar ondanks dat denk ik dat je elkaar daardoor ook wel sneller begrijpt. 
 
Terug
Bovenaan