vriendinnen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hi meiden, ik ben 21 jaar, en ben nu zwanger van mijn eerste kindje.
Wat me alleen opvalt is dat mijn vriendinnen het wel leuk voor me vinden maar net doen alsof mijn leven nu afgelopen is.
Ik werk in de horeca, dus had voornamelijk een avond leven.

Stappen na t werk, lange werk week dat soort dingen. We deden echt veel samen als ik ze nu spreek over de tel dan is het echt net of ik een saaie doos ben geworden omdat ik nu niet ga stappen.

Straks ga ik ook parttime werken en niet meer in de avond. Met een paar vriendinnen heb ik al helemaal geen contact meer.
Een van die meiden vroeg of ik mee ging naar six flags, waarop ik antwoorde dat dat moeilijk ging.
30wk en dan ik de achtbaan.
Nee dank je, waarop ze dood leuk zei nou ja kan je vast aant t thuis zitten wennen.

Ik denk er zelf helemaal niet zo over, mijn man heeft ook veel vrienden en die laten hem echt niet zitten.
Het wordt gewoon beter plannen niet meer spontaan.
Maar dat is toch geen reden om je vriendin te laten barsten???
Er zitten meiden bij die echt al een paar jaar ken en goede vriendschap mee heb op gebouwd.

Merken jullie dat de vriendschappen ook veranderd zijn????
Of dacht ik dat ik goede vriendinnen had die eigenlijk geen goede vriendinnen zijn???
Liefs Moniek
Sorry voor t lange verhaal, zit me gewoon een beetje hoog.
 
Hoi Moniek,
Ik herken je verhaal wel een beetje. Ik ben zelf 31 en heb sinds een half jaar een zoontje. M'n vriendinnen waar ik zeg maar het meest mee om ga zijn allemaal een paar jaar jonger en de meeste zijn nog niet echt klaar voor kinderen. Ook zij vonden het fantastisch dat ik zwanger was, alleen soms miste ik het enorm om geen vriendin te hebben die ook zwanger was, omdat ze soms weinig begrip hadden voor hoe ik me voelde. Naast wat lichamelijke ongemakken vond ik het zwanger-zijn en moeder worden emotioneel best zwaar. En als ik daar dan over wilde praten zag ik aan ze dat ze me niet begrepen. Zo van: je wilde toch zo graag moeder worden, nou dan..
Nu is er 1 van die vriendinnen sinds kort zwanger en krijgt nu te maken met dingen waar ik tijdens de zwangerschap ook tegenaan liep en waar toen geen begrip voor was. Ze vindt het zooooo fijn dat ze er met mij over kan praten....Op zeg ben ik best vereert, maar soms denk ik wel eens, had dan verdomme ook wat meer begrip voor mij gehad......Maar goed. Ik hoop dat je m'n verhaal een beetje kunt volgen.Het komt er dus volgens mij op neer dat vrouwen die zelf niet zwanger zijn soms totaal niet doorhebben wat er met je gebeurt. Je hoeft echt niet te twijfelen aan je vriendschappen, dat zit vast wel goed. Ze weten alleen niet zo goed hoe ze er mee om moeten gaan. Geniet van je zwangerschap hoor! Als het kindje er is staan ze allemaal in de rij om te komen kijken!!!
 
Hun reactie komt waarschijnlijk omdat hun leven nog in een andere fase zit, de fase 'feesten zonder verantwoordelijkheden' en ze kunnen zich niet voorstellen dat je met 21 al een kind wilt/krijgt. De meeste mensen kiezen daar statistisch gezien ook later voor, dus dat helpt mee aan dit idee.
Geeft niets hoor, zolang jij en je partner het zelf willen en er gelukkig mee zijn is het toch prima? Jullie worden immers ouders en moeten 100% klaarstaan voor jullie kindje. En als jullie dat willen, super toch! Bovendien kun je mét kind ook leuke dingen doen hoor, je moet alleen wel je leven rond het kindje indelen maar daar kies je dan ook voor.
Veel plezier met jullie gezinnetje!!
 
Hoi,
Ik kan me wel vinden in jouw verhaal!
Ik was al veel mensen verloren na mijn eerste kind, maar toen ik weer ging werken kreeg ik nieuwe vriendinnen daar voor terug ook met 1 kind.
Alles was erg leuk totdat ik nog een kind wou en wou stoppen met werken, nou dat werd niet begrepen en zie dan ook niemand meer!
Ben ondertussen zwanger van de derde en heb me neergelegd bij een leven zonder vriendinnen, want als dat vriendinnen zijn kan ik ze missen als kiespijn, en geniet onwijs van mijn kindjes!!!
Succes
 
het is niet leuk als je straks vriendinnen gaat verliezen maar het zegt meer over hen dan over jou toch? en geloof mij je leven houd echt niet op bij het krijgen van een kindje hoor!! het is alleen een beetje aanpassen,maar dat is het ook al als je een vriend krijgt of gaat samenwonen! Je kan natuurlijk niet meer een heel weekend lang de hort op gaan of elk weekend lekker stappen maar zo nu en dan een keertje lekker stappen gaat toch ook? regel je een keer een oppas en bovendien geniet je dubbel van je avondje uit! (de eerste keer waarschijnlijk helemaaaal niet want wil je alleen maar naar je kleine!!!) Je echte vriendinnen komen straks ook nog wel...die houden ook rekening met jou en niet alleen met zich zelf.En wat dat wennen aan het thuis zitten betreft,dat slaat helemaal nergens op want zeker zo lang je kindje nog klein is kun je makkkelijk ergens op bezoek,want het slaapt erg veel...en als je wel naar een park of wat dan ook gaat is om de drie uur een fles of een schone luier ook geen ramp...het is maar hoe moeilijk het je zelf maakt toch? Ik ben nu 28 en zwanger van de 3e maar mijn leven is alles behalve saai,soms een beetje aanpassen ja,maar wie daar niet mee overweg kan moet lekker weg blijven toch?

genieten jullie lekkker van je kleine straks en denk aan je zelf,een ander doet het niet!

liefs!
 
Hoihoi.
Ik ben ook zwanger van mijn 1e kindje.
Maar ik heb een paar vriendinnetjes die al een bebie hebben en 2 die nu ook zwanger zijn.
De andere die niet zwanger zijn of een bebie hebben, weten dus hoe 't reilt en zeilt in 't moeder-leven!
Dat is wel fijn.
Je moet ze gewoon duidelijk maken dat je natuurlijk wel veranderd, maar ook dezelfde blijft.
Het leven stopt niet met kinderen, zij moeten gewoon rekening houden met jullie.
Nou, echte vriendinnen doen dat heus wel.
Gewoon wat vaker je bek opentrekken.
En je kunt heus wel mee naar SixFlags.
Alleen nergens in.
Nou, dan blijft er toch gezellig om de beurt een vriendin benenden met jou.
Zo zijn wij ook met een groepje naar de Efteling geweest.
Was heel gezellig, hoor.
 
Ik begrijp ook wat je bedoelt. Ondanks dat ik bijna een van de laatste ben die nu moeder wordt zijn er nog enkele "kinderloze" vriendinnen. Ik hoor op het moment weinig van hun. Ik vind dat wel jammer want ik heb nooit mijn vriendinnen die moeder werden anders behandeld. Helaas krijg ik hetzelfde respect niet terug. Maar zo leer je je vriendinnen kennen.
 
Hoi Moniek,
Ik ben net 23 geworden, ook nog vrij jong vind ik, beetje ongepland zwanger, maar heel gelukkig ermee (8 wk). Ik ben ook bang dat mn vriendschappen gaan veranderen. Ik heb t aan mijn 'beste' vriendin verteld die wel heel leuk reageerde. Maar ik ben wel bang op den duur hoe het zal gaan want wij hadden een echte 'stap'vriendschap. Lekker ouwehoeren over jongens (ik doe al 3 jaar voor spek en bonen mee hihi), shoppen en veel stappen. Maar ik heb ook vriendinnen die ik het haast niet durf te vertellen. Die zijn nog zo anti-kinderen. Maar aan de andere kant heb ik op mijn werk van die echte moeders werken, die gewoon babygeheimtaal met elkaar spreken. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik zo word of daar bij ga horen. Toevallig vanacht nog gedroomd dat ik op zwangergym kwam, en dat er allemaal oudere, echte moeders zaten die mij aankeken van wat doet dat broekie hier! Stom he. Maar Moniek veel plezier met je zwangerschap, geniet ervan! liefs anne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan