vroeg geboorte

Hoi iedereen,

Helaas herken ik veel in bovenstaande verhalen, en tocht is ons verhaal weer anders.
Eind vorig jaar ben ik met 38 bevallen van ons zoontje Ryan. Er was helemaal niets aan de hand tot aan de eerste perswee.
Zijn hartslag nam ineens af en dat is niet meer goed gekomen. Hij zat nog te hoog om er met de vacuümpomp bij te kunnen, uiteindelijk is hij na 37 lange minuten met een spoedkeizersnee ter wereld gekomen. Slap, geluidloos en met moeite zelf kunnen ademen. Hij heeft nog een week in het AMC gelegen, waar ze eracher kwamen dat hij door het zuursofgebrek te veel schade had opgelopen. Na 7 dagen hebben we afscheid moeten nemen. Ik heb hem nooit horen huilen of zien bewegen. Slechts 1 keer heb ik bij toeval 1 seconde zijn open ogen gezien.

Er mankeerde niets aan de placenta of de navelstreng, ze spreken bij ons ook van pure pech. Ik leg me daarbij neer, omdat ik extra frustratie niet aankan. Het is al erg genoeg.

Gelukkig hebben we een gezonde dochter van 5, voor wie we hopen dat er ooit nog een broertje of zusje komt. Maar dat zal, na 3 vroege miskramen ook niet vanzelf gaan.
Eerst is het nu afwachten of ik deze keer wel een eisprong heb.

Meiden iedereen sterkte, ik wens dat voor ieder van jullie je droom uitkomt.

Maaike
 
Ja het liedje van Blof Zo Mooi, Zo Mooi is zeer bekend bij ons, die werd in oktober uitgebracht toen het van Quinten in de zomer was mis gegaan.

Het slaat precies op wat de meeste hier vertellen. Ik heb nog weleens zitten googlen waarom hun dat nummer hebben gemaakt, maar niet gevonden.

 
Ook ik herken de verhalen, maar mijn verhaal is weer ietsjes anders... Zoveel stellen, zoveel zwangerschappen, blijkbaar.
Vorig jaar augustus bleek dat na 37 weken zwangerschap onze dochter was overleden. Ik ben toen een paar dagen later ingeleid en bevallen.
De doktoren hebben nooit iets gevonden wat wees op een oorzaak. "Gewoon pech" dus...
Ook bij ons bleek de kinderwens groot en stond voor ons gevoel die wens los van ons verdriet en onze rouw om onze dochter.
Toen we het weer besloten te gaan proberen was ik meteen zwanger. Ik ben nu 29 weken zwanger. Ik sta onder strengere controle (heb al zes keer echo gehad bv) bij zowel het ziekenhuis als de verloskundigenpraktijk.
Ik kan gelukkig onderscheid maken tussen vorig jaar en nu. Natuurlijk vergelijk je veel tussen je twee zwangerschappen, maar ik kan me redelijk rustig houden. Heb het hele gebeuren voor mijn gevoel ook goed "een plekje kunnen geven", hoe banaal ik die uitdrukking ook vind...
Ik heb alleen het idee dat de aankomende week moeilijk wordt, alles is dan precies een jaar geleden. Vandaag is het bijvoorbeeld een jaar geleden dat ik haar voor het laatst voelde...
Wel fijn om even mijn verhaal te doen. Lucht op!

M.
 
hallo dames,

wat verschrikkelijk dat we dit met zijn allen moeten mee maken.
ik hoop nogmaals dat voor iedereen het geluk weer zal komen.
sterkte allemaal.

ik ben nu 15 weken zwanger en ik merk dat het steeds moeilijker wordt. soms hebben we een vraag of we wel zwanger zijn. je wordt wel dikker en heb de klachten, maar omdat je niks voelt, voelt het voor ons "niet echt". raar om dit te zeggen...WE ZIJN ZEKER ZWANGER.
a.s. maandag hebben we weer controle en ik/ wij hopen dat alles nog goed is.
gisteren was het een half jaar geleden dat onze zoon is geboren. ik heb wel het een en ander tranen gelaten.

groeten van tineke
 
Beste M.,

Wat een verhaal... ik kan me zo goed voorstellen dat je opziet tegen 1 jaar later.... Je hoort ook vaak dat men denkt na een jaar, dan is alles toch wel achter de rug? Het komt soms op de meest onverwachte momenten weer boven.
Hoe blij je ook bent met deze nieuwe zwangerschap, het staat helemaal los van het verlies van jullie dochter. Hoe heette ze? Weten jullie/willen jullie weten wat het deze keer wordt?

Ik hoop dat je vandaag een beetje bent doorgekomen.

Liefs,

Maaike
Moeder van Caitlyn (5) en Ryan*
 
Hai Maaike,

Onze dochter heet Dana.
Het zal wel een vreemde week worden. Iedere dag was er iets vorig jaar: constatering dat ze overleden was in het ziekenhuis, gesprek met de gynaecoloog, dag van inleiden en dan de dag erna de dag van haar geboorte...

Jouw verhaal is ook heftig, zeg! Lijkt me verschirkkelijk om zo'n tijd in onwetendheid naar de uitkomst te moeten leven...

M.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan