vroege ontwikkeling

Hallo Martha,
bedankt voor je reactie. Ik ga binnenkort naar de bieb om Oei ik groei eens door te bladeren.
Het grappige is dat mijn zoontje nu in zijn vijfde week zit en jawel, er zijn al een paar goede huildagen geweest! Dat was dus wel apart om dat in jouw reactie te lezen en fijn om te weten dat dat om zo'n ontwikkelingssprongetje gaat. Het is inderdaad meer om de ongerustheid weg te nemen, zulke boekjes. Maar het is toch het fijnste om de ervaringen van andere moeders (en vaders) te lezen. Martha zit/zat je ook af en toe met je handen in je haar over alle verschillende informatie die je gevraagd en ongevraagd over je heen krijgt/kreeg? In dat opzicht denk ik ook wel eens dat ik te veel hoor en lees, dat helpt ook niet altijd.
 
Hoi Maureen,
Ja, ik krijg veel gevraagde en ongevraagde info over me heen.
Ik kon daar erg onzeker van worden. De één zegt dit en de ander zegt dat. De een zegt je baby laten huilen en de ander zegt dat dat juist fout is. Ik wordt er af en toe echt gek van. Structuur is ook erg belangrijk. Maar ik kan structureren wat ik wil, mijn zoontje doet toch wat hij wil. elke week een andere structuur.
Zo nu en dan gum ik symbolisch alle info uit mijn hoofd en geloof me, dat helpt. Dan weet ik weer dat ik alleen moet kijken naar Julian en dat ik dan weet wat het beste voor hem is.
Trouwens mijn zoontje is nu 14 weken en hij heeft al een paar weken een aardige structuur te pakken. al oet ik wel zeggen dat hij de laatste dagen weer wat rommelt. Wie weet meld het sprongetje zich!
 
Martha misschien een erg persoonlijke vraag, maar geef je Julian borstvoeding? Ik geef Mace wel borstvoeding en hoewel ik op de hoogte ben van het vraag/aanbod-principe waar iedereen het altijd over heeft, zelfs daar kan ik al onzeker over zijn!! Ik ben geneigd om hem bij ieder huiltje maar meteen de tepel in de mond te duwen... Lijkt me ook niet de bedoeling.
 
Ik heb Julian tot zes weken volledige borstvoeding gegeven en tot drie maanden heb ik 's ochtends en 's avonds nog bordtvoeding gegeven. Ik had in het begin inderdaad ook het idee dat ik hem maar moest blijven voeden. Het klopt ook dat een borstvoedings kind vraagt wat hij nodig heeft. Maar hoe herken je dat? Ik kon al die huiltjes in het begin niet onderscheiden. Ik gaf hem dus ook maar steeds de borst. hij werd daar op het moment rustig van, maar vervolgens begon hij een half uur later weer te huilen. Julian had veel last van darm krampen en hoe vaker borstvoeding ik gaf, des te vaker hij pijn in zijn buik had, zijn buik blijft maar vol (dit zei het c.b.)
Het is wel zo dat baby's een enorme zuigbehoefte hebben. als baby's zuigen komt er een bepaalt hormoon vrij waar ze zich beter door gaan voelen. Vanaf toen ben ik hem een speentje gaan geven (al zeggen de deskundigen dat dat niet oké is als je borstvoeding geeft. Julian pakte het wel goed op)of ik gaf hem mijn pink. Hier kon ik hem ook mee troosten. En als hij dan echt honger heeft dan merk je dat gauw genoeg want dan volstaat de pink of de speen niet meer.
Inmiddels herken ik de huiltjes wel en doordat ik nu weet wanneer hij ongeveer moet komen voor eten, kan ik ook goed inschatten of hij huilt van honger of van wat anders. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Je hebt namelijk o.a. ook nog de regeldagen er tussen zitten.

 
Ik heb julian 7 weken volledige borstvoeding gegeven en tot 3 maanden 's ochtends en 's avonds. Ik was ook geneigd om Julian telkens maar de borst te geven. Ik herkende de huiltjes nog niet echt. Julian zijn darmkrampen werden hierdoor sterker.
Het c.b. vertelde mij toen dat baby's veel zuigbehoefte hebben. Als ze dat doen dan komt er een hormoon vrij waardoor ze zich goed gaan voelen.
Ik ben toen met een speentje begonnen,of gaf hem mijn pink. Dit leek hij toen ook goed te vinden. en als hij dan echt honger had dan voldeed het speentje echt niet meer. Nu herken ik de huiltjes al redelijk. En drinkt hij regelmatig. als hij dan rond etenstijd gaat huilen dan weet ik dat het honger kan zijn. Uitzonderingen dar gelaten natuurlijk, want er zijn o.a. ook nog regeldagen.
 
Mace is nu vijf weken en de huiltjes zijn voor mij nog niet zo herkenbaar. Gelukkig gaat het over het algemeen, voor zover ik dat nu kan zien, heel goed met hem, het is meestal een vrij relaxte baby, dus eigenlijk hebben we niets te klagen.
Speentje heb ik al wel geprobeerd maar daar heeft hij helemaal geen behoefte aan, terwijl hij wel fanatiek op zijn eigen handen kan zuigen. Een pink gaat er inderdaad ook wel in, maar dat maakt mij dan weer zo beperkt!
 
Terug
Bovenaan