Hoi Allemaal,
Ik zoek ouders die hetzelfde hebben meegemaakt met ons.
Ons meisje is nu 4 weken geleden geboren met een zwangerschap van 21 weken.
In de zomer ontdekte ik dat ik zwanger was. Uiteraard waren wij heel blij.
Omdat ik een myoom (vleesboom) heb bovenop mijn baarmoeder liep ik onder controle in het ziekenhuis. hier kreeg ik meerdere controles en echo's dan een normale zwangerschap.
Alle echo's waren goed, en ik was erg nerveus voor de 20 weken echo want we zouden te horen krijgen of alles goed was en wat het zou worden.
Het werd een meisje, en alles was goed. Ze groeide goed, alle metingen waren goed, kortom niets aan de hand.
Mijn vleesboom (myoom) was wel gegroeid en hij was ook groot maar niet overdreven.
De 20 weken echo was op een donderdag... die zondag kondigde wij bij familie en vrienden aan dat het een meisje zou worden.
Maandag op dinsdagnacht kreeg ik weeen, en woensdag is ons meisje geboren en overleden.
Ik schrijf dit nu in een rap tempo, maar zo is het ook gegaan. Het is zo snel gegaan dat ik niet eens doorheb of dit allemaal echt is gebeurd.
Ineens ging het die nacht mis, een paar dagen na die 20 weken echo.
Wat er aan de hand was? We weten het niet. Die nacht kreeg ik last van mijn buik en k dacht constant dat ik naar de wc moest en uiteindelijk na een paar keer de wc bezocht te hebben midden in de nacht zag ik bloed. Haastig gingen wij naar de triage in het ziekenhuis en op de echo zagen ze dat ik ontsluiting had en een gedeelte van de vruchtzak zat er al doorheen. De gynaecoloog kwam met het verhaal dat ik binnen nu en een dag zou gaan bevallen. En dit gebeurde ook.
Omdat het 21 weken was is ze niet levensvatbaar.
Kwam het door de vleesboom? Niemand die het antwoord weet. Wel was er ontdekt dat ik de e.coli bacterie in mijn urine zat die blaasontsteking kan veroorzaken. Komt het hierdoor? Niemand die het weet.
Gek genoeg had ik vanaf het begin van mijn zwangerschap een bepaald gevoel. Ik wist niet wat het was, maar er klopte iets niet. Ik had ook nog geen moedergevoel en met de echo's was ik ook niet over de top oprecht blij. Ze zeggen dat dit een oerinstinct is een moeder gevoel.
De gynaecoloog zegt dat dit gevoel zo diep en sterk is.
Zijn er hier vrouwen die ook zoiets hebben meegemaakt ?
Hoe zijn jullie erboven op gekomen? En wanneer begonnen jullie weer aan een nieuwe zwangerschap? hoe reageerde jullie lichaam hierop?
Ik zoek ouders die hetzelfde hebben meegemaakt met ons.
Ons meisje is nu 4 weken geleden geboren met een zwangerschap van 21 weken.
In de zomer ontdekte ik dat ik zwanger was. Uiteraard waren wij heel blij.
Omdat ik een myoom (vleesboom) heb bovenop mijn baarmoeder liep ik onder controle in het ziekenhuis. hier kreeg ik meerdere controles en echo's dan een normale zwangerschap.
Alle echo's waren goed, en ik was erg nerveus voor de 20 weken echo want we zouden te horen krijgen of alles goed was en wat het zou worden.
Het werd een meisje, en alles was goed. Ze groeide goed, alle metingen waren goed, kortom niets aan de hand.
Mijn vleesboom (myoom) was wel gegroeid en hij was ook groot maar niet overdreven.
De 20 weken echo was op een donderdag... die zondag kondigde wij bij familie en vrienden aan dat het een meisje zou worden.
Maandag op dinsdagnacht kreeg ik weeen, en woensdag is ons meisje geboren en overleden.
Ik schrijf dit nu in een rap tempo, maar zo is het ook gegaan. Het is zo snel gegaan dat ik niet eens doorheb of dit allemaal echt is gebeurd.
Ineens ging het die nacht mis, een paar dagen na die 20 weken echo.
Wat er aan de hand was? We weten het niet. Die nacht kreeg ik last van mijn buik en k dacht constant dat ik naar de wc moest en uiteindelijk na een paar keer de wc bezocht te hebben midden in de nacht zag ik bloed. Haastig gingen wij naar de triage in het ziekenhuis en op de echo zagen ze dat ik ontsluiting had en een gedeelte van de vruchtzak zat er al doorheen. De gynaecoloog kwam met het verhaal dat ik binnen nu en een dag zou gaan bevallen. En dit gebeurde ook.
Omdat het 21 weken was is ze niet levensvatbaar.
Kwam het door de vleesboom? Niemand die het antwoord weet. Wel was er ontdekt dat ik de e.coli bacterie in mijn urine zat die blaasontsteking kan veroorzaken. Komt het hierdoor? Niemand die het weet.
Gek genoeg had ik vanaf het begin van mijn zwangerschap een bepaald gevoel. Ik wist niet wat het was, maar er klopte iets niet. Ik had ook nog geen moedergevoel en met de echo's was ik ook niet over de top oprecht blij. Ze zeggen dat dit een oerinstinct is een moeder gevoel.
De gynaecoloog zegt dat dit gevoel zo diep en sterk is.
Zijn er hier vrouwen die ook zoiets hebben meegemaakt ?
Hoe zijn jullie erboven op gekomen? En wanneer begonnen jullie weer aan een nieuwe zwangerschap? hoe reageerde jullie lichaam hierop?