Vruchtwater-punctie

Ilona,

Sorrie hoor, maar wat jij daar schrijft en me eigenlijk aanvalt, is belachelijk.

Je gaat mij niet vertellen dat jij niet weet wat ik op dat moment bedoel met een   "ongelukkig kindje ".

Je schrijft o.a.:

Als je geen verhoogd risico wilt nemen, en dus een perfect kindje wilt begin dan niet aan een zwangerschap op deze leeftijd.

Sorry als die nogal bot overkomen maar als je zwanger bent van een jongen en je wilt een meisje breek je de zwangerschap ook niet af!

Ten 1e was deze zwangerschap niet echt gepland en ten 2e wie ben jij om   te oordelen dat ik dan op 37 jarige leeftijd maar geen kinderen meer moet nemen, sorrie, vind dat nogal behoorlijk bot gezegd. Een perfect kindje schrijf je.....nou ja zeg!

Ik wil gewoon heel graag een gezond kindje op de wereld zetten zonder afwijkingen en ja dan kies ik hiervoor puur omdat ik het ook niet ok vind om een kind dat aan te doen precies zoals hier boven ookal een keer werd gezegd. Als jij mij dat kwalijk neemt, wat ben jij dan voor een persoon?

Dus bij deze, denk zelf een keer goed na voordat je wat zegt en val me niet zo aan omdat ik een woord even verkeerd gebruik, je weet dondersgoed wat ik bedoelde.

Ik vind het juist heel moedig van mezelf dat ik deze moeilijke beslissing kan en durf te maken.

 
dag, dames wat een commotie we willen toch allemaal het beste voor onze babies, ik ben zelf zwanger van mijn 2e en mijn broer is verstandelijk achter maar hij is de liefste oom op de hele wereld en mijn kleine meid is dol op haar ome paul, door zijn afwijking heb ik 2x het recht op een vruchtwaterpunctie maar ik heb er voor gekozen om het niet te doen voor mij is elk kind welkom hoe het ook te wereld komt, ik heb er lang genoeg op moeten wachten. MAAR DIT IS MIJN KEUZE!. en zo moet het zijn baas over je eigen buik. ik ben mij er van bewust dat ik na mijn moeders dood de zorg van mijn broer op mij neem al ben ik daarmee een uitzondering, mijn broer heeft genoeg vrienden die afkooppremie van hun broers en zussen krijgen maar zo ben ik niet opgevoed.ik hoop dat we met nog veel respect met en van elkaar kunnen lezen .

groet peet .  
 
hallo allemaal ,

dit is een moelijk onderwerp , en zal voor iedereen persoonlijk zijn ,
wilde eigelijk de dicussie naast me neerleggen maar dat vond ik laf .

wij zijn ook alle 2   37 jaar , en ook aan ons werd de vraag gesteld of we evt een vruchtwater punctie wilde doen .

na wat meer informatie te hebben gehad bleek het voor ons geen optie ,
we willen graag ons kindje verwelkomen , hoe ze of hij ook ter wereld komt , het is bij ons van harte welkom.

en ongelukkige kinderen bestaan wel , maar die wonen dan in de 3e wereld of worden slecht behandeld door hun ouders , een kind met down syndroom is zeker niet ongelukkig, maar ik begrijp dat het een wat knullig woord gebruik was.

ik veroordeel verder niemand , maar als ik nu weer geconfronteerd wordt met een eerste echo van 8 weken , en zie het hartje kloppen , dan hebben we het toch over een nieuw mensje , het lijkt me een hele beslissing om dat te niet te doen.


allemaal heel veel sterkte ,

groetjes Jaap
 
ps nephele, heel veel sterkte met je beslissing hoop dat je het hoe het ook afloopt een plekje kan geven,ik ben liever onbezorgd zwanger, maar ik kan jou keuze ook heel goed begrijpen.   liefs peet.
 
Hallo allemaal

Jeetje mina wat een discusie zeg. Maar ik wil toch graag even reageren. Ik vind het namenlijk triets dat iemand met een serieuze vraag nog onzekerder gemaakt wordd door met allerlei verwijten te gaan gooien.
Ze stelt een vraag, reageer daar dan op zonder meteen iemand te veroordelen.

Ik zelf werk al ruim 9 jaar met verstandelijk gehandicapten. Ik heb in het verleden ook met verstandelijk gehandicapten kinderen gewerkt. De laatste jaren echter alleen met al wat oudere mensen.

Over de term ongelukkig wil ik wel iets zeggen. Er zijn gehandicapten die gelukkig zijn in hun wereldje en op hun manier. Maar er zijn zeker ook gehandicapten die doop ongelukkig zijn. Door alle beperkingen die ze hebben. Noem maar eens op zelfstandig wonen, verkering, rijbewijs kinderen krijgen enz enz. Dus er zijn zeker kinderen en volwassenen die ongelukkig zijn.
Ik zelf kwam ook in de aanmerking voor een vruchtwaterpunctie. Wij hebben besloten dit niet te doen. daar er bij een vruchtwater punctie hoofdzakelijk naar chromosomen wordt gekeken. Voor ons stond echter vast al is het een kindje met het syndroom van down, hij of zij is welkom. Echter er waren voor ons wel andere afwijkingen die voor ons wel een reden zouden zijn geweest om de zwangerschap te beiindigen. Dus we hebben gekozen voor een screeningsecho. Deze doen ze wel pas met 20 weken, maar leverd verder geen risico voor het kindje. De vruchtwater punctie wel, ik dacht 5 % kans op een miskraam.(weet ik niet zeker)
Afgelopen vrijdag hebben we te horen gekregen dat (oor zo ver ze kunnen zien) het kindje in orde en gezond is. Dus geen waterhoofd,open rug of open hoofd. Deze afwijkingen waren voor ons dus een rede geweest om de zwangerscap te stoppen. Gewoon omdat de levensverwachting erg laag is. Ook de levenskwaliteit , veel ziekenhuis in en uit,vaak geopereerd moeten worden enz enz. Nogmaals dit is onze mening, en ik kan me heel goed voorstellen dat een vader of moeder van een kind met een van die afwijkingen er anders over denkt. En dat vind ik prima, ik vind het dan zelfs heel erg knap dat hun er voor kunnen gaan. En ja tuurlijk hou je van je kind en ben je trots op hem of haar wat hun ook mankeert.

Dus tot slot iedereen zal voor zich zelf moeten bepalen wat ie beslist, mijn advies is alleen. Doe alleen een punctie als je inderdaad bij afwijkingen de zwangerschap wilt beiindigen. Want waarom zou je anders onnodig risico lopen. En spreek van te voren af wat je doet, ik voelde al leven en kon me echt niet voorstellen de zwangerschap te beiindigen, maar dat voel je met je hart. Klinkt stom maar ik denk dat je die beslissing met je verstand moet maken. Dus wij hadden van te voren duidelijke afspraken gemaak wanneer niet wanneer wel.

Iedereen die met deze keuze worsteld veel suc6 en bedenk wat voor jullie het beste is.Laat je goed voorlichten door de gyn.

Groetjes Doortje 20,5 weken zwanger van een kereltje
 
Hoi,

Ook ik kan het niet laten om even te reageren. Het is een hele discussie. Ik vind dat een ieder het voor zichzelf moet beslissen of hij al dan niet laat onderzoeken of het kindje egzond is. En ook of het daarna al dan niet ter wereld komt. Waarom: Ik weet wat het is om zo in spanning te zitten. Ik heb een zus met spina bifida. (open rug en waterhoofd) En werken met gehandicapte kinderen is echt even wat anders als er zelf 1 hebben. Je bent er 24 uur per dag, 7 dagen per week voor de rest van je leven verantwoordelijk voor. Toen wij voor kinderen gingen hebben wij alles uit laten zoeken. Hoeveel risico liepen wij? Dat was best schrikken. Maar na een paar jaar denken, wikken en wegen gingen we ervoor. Wij kunnen geen eens een vruchtwaterpunctie doen. Daar mee zullen ze de afwijking niet vinden. Wij zijn erfelijk belast met een gesloten variant. Dus alleen een screeningsecho voor ons. En ook wij riepen: Als het niet goed is komt het niet ter wereld. Maar niemand weet hoe erg het is om naar het ziekenhuis te rijden, terwijl je weet dat je binnen een paar uur moet beslissen of je kindje al dan niet ter wereld zal komen! Dat moet je zelf meegemaakt hebben om daar over te oordelen! Dus doe geen ondoordachte uitspraken als je niet weet hoe dat voelt. En ja, op de echo was alles goed. Maar inmiddels is onze zoon 2, en hij heeft epilepsie. Hij is idd niet perfekt. Maar dat hoeft van ons ook niet. Wij wilden hem, en onszelf een hoop ellende besparen. Daarom onze beslissing het uit te zoeken. En ook met deze beperking houden we zielsveel van hem.Mijn ouders geven toe dat mijn zusje waarschijnlijk niet geboren was als ze het geweten hadden. Dus hou op over dat ouders van gehandicapte kinderen het prima vinden! Ze kunnen   namelijk niet zeggen dat ze het moeilijk vinden of dat het heel zwaar is. Daar worden ze op aangekeken. Mijn eigen familie steekt zelfs de kop in het zand. Het valt allemaal wel mee. Mijn zusje is toch een vrolijk kind? (volwassene met het verstand van een kind) Maar niemand ziet hoeveel heimwee ze heeft in het tehuis waar ze woont. Niemand ziet hoeveel mijn ouders moeten doen, regelen en hebben opgegeven om voor hun kind te zorgen. En dan tot slot: Hoe mijn ouders ook hun best gedaan hebben, ik als oudste kwam ook veel tekort. Maar ook daar hoor je niemand over. Daar denkt zelfs niemand aan. Ik ben niet zielig, maar heb een hoop gemist. Heb ook een heel andere relatie met mijn ouders als de meesten. Dat is pas een gemis!
We zijn nu bezig voor een tweede. Ik zit nog niet in een risico leeftijd. Dus het kan nog. Maar wat hebben we er weer lang over na moeten denken! Want nu weten we waar we tegenaan gaan lopen. Maar toch nemen we de gok. Maar ook dit keer weten we al dat het kindje niet ter wereld gaat komen als het een duidelijke afwijking heeft. Dat willen we het kind niet aan doen, maar onszelf ook niet. Niets egoistisch, gewoon rationeel nadenken. Omdat we heel goed weten wat de toekomst dan kan worden voor het kind. En die is niet leuk.

Kat
 
Hoi Nephele,

Ik wilde even op jou serieuze vraag reageren! Je moet doen wat je zelf goed dunkt! Die hele discussie die is losgebarsten om een woordkeus die je maakte moet je maar naast je neer leggen, want het is al moeilijk genoeg om de beslissing te nemen zonder dat je veroordeeld wordt.
Mij werd bij 12 weken ook gevraagd of we een nekplooimeting wilde laten doen, ik schrok daar heel erg van, want ik ben 26 en mijn 27 en er zijn in onze families geen afwijkingen. Maar blijkbaar vraagt de verloskundige praktijk waar ik bij zit hier standaard naar. Wij hebben er voor gekozen om het niet te doen, omdat wij totaal niet in een 'risico-zone' zitten. Maar ik weet zeker dat als er een 'verhoogd risico' aanwezig zou zijn, dat ik dan wel voor een  uitgebreider onderzoek zou gaan, maar inderdaad wel van te voren besluiten wat te doen als er wel wat wordt ontdekt.
Ik vind het heel moedig  van mensen die het besluit nemen om voor uitgebreid onderzoek te gaan en op basis daarvan de voor hun juiste beslissing te nemen. Heel veel succes met het besluit wat je gaat nemen.

Groetjes  Kirsten
32w  
 
Terug
Bovenaan