vruchtwaterpunctie

Hoi emma,

Voor ons is de overweging dat kinderen met down een  grote kans  (4-6 op de 300) hebben op aml (acute myeloide leukemie) of een voorbij gaande vorm daarvan (5%-10%). Daarnaast hebben veel kinderen met een chromosoomafwijking een kortere levensverwachting of veel medische zorg nodig. Wij hebben onze jongste zoon aan aml verloren. En het ergste dat een mens kan meemaken is het sterven van z'n kind. Erger bestaat echt niet. En dat willen we dus niet meer. Ook niet voor onze oudste. Die heeft genoeg verdriet meegemaakt voor de rest van zijn leven.
Uiteraard komt het leven niet met garanties, maar dat kleine stukje zekerheid willen we wel graag hebben. Hoe erg het ook is om de zwangerschap evt. af te breken.

je moet voor jezelf gewoon de voors en tegens op papier zetten en er met je man er over praten. Niet luisteren naar anderen, want iedereen heeft wel een mening. Maar jullie zijn uiteindelijk degenen die moeten beslissen  met jullie keuze. Een ander kan makkelijk zeggen: als het mij zou overkomen dan.... Maar ja, het overkomt hen niet maar jullie.

groetjes, keesje
 
Heel  lief van je Emma. Er is niets ergers als je hoort dat je kind niet oud zal worden. Toen ik dat hoorde was mijn zoontje net 8 maandjes en het is een grote boze nachtmerrie. Ik geniet met volle teugen van hem in de wetenschap dat onze tijd met hem maar kort zal zijn. Hoe kan een mens zijn eigen kindje afgeven? Gelukkig is hij er nog. Hij is nu 10 maanden en een hele lieve, vrolijke jongen. Maar er hangt altijd een schaduw boven ons geluk daar kan en wil ik geen tweede keer beleven. Ik hou ontzettend veel van mijn kinderen en wil ze voor geen goud missen daarom zou ik dus vroegtijdig de zwangerschap afbreken. Eerst was ik ook tegen op abortus maar het weegt niet op tegen het verdriet dat je je kind dat je zijn hele leven moet verzorgen vroegtijdig moet teruggeven. De een kan dat wel maar voor mij is het een duidelijke zaak.
 
Bedankt voor jullie openheid en eerlijkheid Roos en Keesje. Nu kan ik jullie keuzes en eerdere teksten hier heel goed begrijpen. Wat een moeilijke tijd hebben jullie (gehad).
Ik ga me verder beraden als ik zeker weet dat ik nog zwanger ben, want daar twijfel ik inmiddels een beetje over, alle verschijnselen nemen af....
Groet, Emma
 
Hallo allemaal,

Ik behoor waarschijnlijk tot de weinigen die zowel een vlokkentest als een vruchtwaterpunctie gehad hebben. De vlokkentest was bij onze tweede, nu ruim 3 jaar geleden, de vruchtwaterpunctie was anderhalve maand geleden bij onze derde. Ik vond de vlokkentest een heel stuk lichter dan de vruchtwaterpunctie, met name omdat bij de laatste je zwangerschap al zo ver gevorderd is, je bent je al zoveel meer bewust van het kindje, je buik is dikker, je voelt het kindje vaak al. Beide testen gingen door middel van een prik, waarbij tegelijkertijd meegekeken wordt door middel van een echo, zodat de dokter ziet waar hij precies prikt en of hij het kindje niet raakt. Ik vond de prik zelf bij de vlokkentest iets vervelender, maar dat was geen heel groot verschil. Wel was ik bij beiden natuurlijk ontzettend zenuwachtig, dat maakt het dan wel weer een beetje eng allemaal. Na de vlokkentest was ik een paar dagen niet helemaal goed, had echt last van buikpijn en krampen. Na de vruchtwaterpunctie was dat nog eens een heel stuk erger, het leek wel of mijn hele buik in de knoop zat. Ik kon echt niets anders dan twee dagen op bed liggen, een uurtje op om wat thuis te werken was al teveel. Ik vond dus de nasleep best zwaar, dat was bij mij niet alleen maar even een paar dagen rustig aan doen. Ook het wachten op de uitslag vond ik bij de punctie moeilijker, de weken van de zwangerschap tikten maar door. Elke dag in de brievenbus kijken, want een goede uitslag zou per brief komen, een slechte per telefoon. "Nadeel" van de vruchtwaterpunctie vond ik ook dat als je dan besluit de zwangerschap af te breken na slecht nieuws, dat je dan echt moet bevallen, terwijl het na de vlokkentest nog om een curettage kan gaan. Wij hadden echter de tweede keer geen keus, wij waren rond de tijd van de vlokkentest in het buitenland en pas terug bij de periode van de punctie. Gelukkig is beide keren alles goed gegaan, zowel bij de vlokkentest als bij de vruchtwaterpunctie en waren ook in beide gevallen de uitslagen goed.

Inmiddels heeft zich wel een volgend probleem aangediend, een veel te snel groeiende baby, maar dat heeft niets met de testen te maken. Hoe dat verder loopt, misschien zwangerschapssuiker, hoor ik deze week.

Succes allemaal met nadenken over jullie keuzes in deze.

Groetjes, Sirah
 
Sirah ben benieuwd hoe het gaat lopen voor je, ik hoop dat alles goed komt. Lijkt me niet niks wat je allemaal doorstaan hebt. Emma weet je al meer, of je zwanger bent of niet? Ik voel ook niet echt veel en ben toch echt zwanger. Heb twee testen gedaan en moet morgen bij de gyn. komen. Maar heb eigenlijk ook geen symtomen behalve geen nod.
 
Nou ja geen symtomen dat is ook niet helemaal waar. Ik heb het b.v. erg koud met tijden. Soms steekjes in de buikstreek en verstrooid dat was het wel zo'n beetje.
 
Een week geleden had ik een hele positieve test. De dagen erna voelde ik me op en top zwanger, met stekende borsten, pukkeltjes in mijn gezicht en hoofdpijn. Vanaf zondag is dit allemaal minder en zat ik eigenlijk al te wachten op een miskraam. Ik voelde vandaag gelukkig mijn borsten wel weer, maar ik twijfelen of het wel goed gaat. Ik weet niet of het helpt om nu opnieuw een test te doen. Die zal vast positief zijn, die hormonen zijn niet zo maar uit je lijf. De eerste echo is hier pas met 12 weken, dat duurt nog 6 weken voor mij... ik hoop dat ik zoveel geduld heb. Over 2 weken de eerste controle gelukkig. Ik las al bij meer vrouwen die weinig klachten hebben, dus misschien maak ik me veel te druk. Mijn laatste zwangerschap is 7 jaar geleden, dus ik weet het ook niet meer zo goed hoe het toen voelde.
Groeten, Emma
 
Hoi Emma, elke zwangerschap is anders. Ik heb vandaag een echo gehad en je zag ook niet veel. Het hartje begint te kloppen rond de 6e week maar maak me geen zorgen. Ik heb alleen zorgen of het geen genetische afwijking heeft. Dus probeer ervan te genieten en hoop voor je dat alles naar je wens gaat. Groeten Roos.
 
Terug
Bovenaan