Vruchtzakje gezien

Hoi Meiden,
Ik was 7 weken 3 dagen en 2 dagen voor de miskraam klopte het hartje nog dus het zal een centimetertje geweest zijn. Maargoed het zal wel krimpen als het niet meer leeft en uiteindelijk met het vruchtzakje mee naar buiten komt.

Jeetje Marjon. Dat moet helemaal vreselijk geweest zijn. Dan heeft het al helemaal vorm he! Misschien wil je liever niet antwoorden maar wat doe je dan met zo'n kleintje? Het lijkt me zo vreselijk moeilijk.

We zouden in jan. aan de beurt zijn voor IUI. Dat was al met vertraging want we zijn overgestapt van ziekenhuis waardoor we weer op de wachtlijst kwamen. Daarom duurt het nu al 2 jaar voor we kunnen beginnen. Op 19 januari hebben we weer een gesprek over hoe of wat met de IUI en dan hopen we een planning te kunnen maken. Dit hangt af van mijn cyclus die nu op gang moet komen. Ik heb geen idee hoe ik dit moet rekenen en wanneer ik een eisprong kan verwachten. Mijn lichaam is altijd heel regematig dus ik hoop ook hierbij.

F, IUI is niet dat ze de zaadjes rechtstreeks in het eitje spuiten. Dat is ICSI en dat is 1 van de uiterste oplossingen als IUI en IVF niet lukken.
Bij IUI kiezen ze de beste zaadjes uit door ze te testen en de slechte eruit te halen. (mijn man heeft er te weinig maar wat er is is goed) Vervolgens timen ze bij mij de eisprong door 2 weken per cyclus iedere dag bloed te prikken. Op het juiste moment wordt het opgewerkte zaad (zo noemen ze dat) bij mij direct in de baarmoeder gebracht waar het zijn werk nog moet doen. En dan 2 wachtweken waar je stapelgek van wordt. Ik was toen ik zwanger bleek net zo blij dat ik hier vanaf was. Het is niet anders.

Liefs inge
 
Hoi Inge,

Ik vind het niet moeilijk om te antwoorden, hoor. We konden zien dat het een jongetje was. We hebben hem Marijn genoemd en de volgende dag begraven in een heel mooi park onder de grootste boom die we konden vinden. Later ben ik te weten gekomen dat er ook een begraafplaats is waar hele kleine kindertjes begraven kunnen worden. Maar hij ligt nu ook op een heel mooi plekje, dus het voelt goed.
Marijn is op 21 september geboren, dat is al 3,5 maand geleden. Het duurt heel lang voor je daar een beetje overheen bent. Voor mij voelt het ook niet als een miskraam, maar voor de medici heet het wel zo. Maar ik heb gewoon 2 uur lang hele heftige weeën gehad, en van mijn kindje kon ik de vingertjes en de teentjes tellen. Dan noem ik het gewoon 'de geboorte van Marijn', hoor.
Ik was ook heel bang voor wat ik te zien zou krijgen, maar toen hij er eenmaal was, bleek hij erg mooi om te zien. Alleen heel klein. Ik voelde wel meteen een enorme moederliefde voor hem, en nog steeds. Ik mis hem ook nog elk uur van de dag...

Hé, ik hoop voor jou dat de IUI snel aanslaat, en dat je dan een heel gezond kindje op de wereld gaat zetten! Het lijkt mij heel moeilijk om er zo lang op te moeten wachten. Bij ons was de eerste poging meteen raak, dus dat is het positieve van het verhaal.

Liefs,
Marjon
 
Hoi Marjon,

Ik vind jullie verhaal heel erg mooi. Heel bijzonder ook. Natuurlijk voelt het niet als een miskraam. Ik kan me helemaal voorstellen wat je gevoeld moet hebben. Hoe klein ook het was en blijft jullie kleine mannetje.
Het is inderdaad positief dat je zo snel zwanger werd dan is de kans groot dat je nu niet heel lang hoeft te wachten op je nieuwe geluk.

Ik hoop dat we allebei weer snel zwanger zijn!! Na 2 jaar zijn wij het wachten meer dan zat maargoed we hebben het niet voor het kiezen he.
liefs inge
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan