Wij waren net naar een verjaardag en sinds lange tijd was Daniëlle mee. Aangezien ze echt een kind van ritme is gaat of 1 van ons naar de verjaardag of ze blijft bij opa en oma. Maar goed nu dus mee.
Dan zitten we op de verjaardag en dan doen mensen net of ze een hondje is ofzo, neem nog een koekje, neem nog een chipje, hier een worstje. Nu begrijp ik wel dat ze dat goed bedoelen maar op een gegeven moment ging Daniëlle alles uitspugen (dan heeft ze gewoon genoeg). Dus toen er weer iemand riep: hier een worstje greep ik in en zei dat ze het niet mocht hebben. Nou dan geef ik dr wel een paasei (chocola) was het antwoord. Toen werd ik dus echt een beetje pissig en zei niet geven hoor. Toen zei die vrouw, nou ze mag ook niks! Dus ik weer, het gaat er niet om dat ze het niet mag, maar ze spuugt het steeds uit. En bovendien ben ik bang dat ze in zo een paaseitje stikt want dan heeft ze nog nooit gegeten.
Vervolgens gingen we om 22:00u een beetje inpakken en deed ik Daniëlle dr pyjama aan. Toen kreeg ik weer te horen, goh gaan jullie nu al weg, blijf nou even, ze kan hier toch wel naar bed. Dus ik weer: ze gaat echt niet in een groot bed slapen hoor. Maarja toen zijn we dus toch gewoon naar huis gegaan,
Maar soms denk ik echt: waar bemoeit iedereen zich toch mee?
Laat ons lekker gaan.
Hebben jullie dat ook weleens?
Zo even weer de frustratie van me af geschreven,
groetjes van Sonja
Dan zitten we op de verjaardag en dan doen mensen net of ze een hondje is ofzo, neem nog een koekje, neem nog een chipje, hier een worstje. Nu begrijp ik wel dat ze dat goed bedoelen maar op een gegeven moment ging Daniëlle alles uitspugen (dan heeft ze gewoon genoeg). Dus toen er weer iemand riep: hier een worstje greep ik in en zei dat ze het niet mocht hebben. Nou dan geef ik dr wel een paasei (chocola) was het antwoord. Toen werd ik dus echt een beetje pissig en zei niet geven hoor. Toen zei die vrouw, nou ze mag ook niks! Dus ik weer, het gaat er niet om dat ze het niet mag, maar ze spuugt het steeds uit. En bovendien ben ik bang dat ze in zo een paaseitje stikt want dan heeft ze nog nooit gegeten.
Vervolgens gingen we om 22:00u een beetje inpakken en deed ik Daniëlle dr pyjama aan. Toen kreeg ik weer te horen, goh gaan jullie nu al weg, blijf nou even, ze kan hier toch wel naar bed. Dus ik weer: ze gaat echt niet in een groot bed slapen hoor. Maarja toen zijn we dus toch gewoon naar huis gegaan,
Maar soms denk ik echt: waar bemoeit iedereen zich toch mee?
Laat ons lekker gaan.
Hebben jullie dat ook weleens?
Zo even weer de frustratie van me af geschreven,
groetjes van Sonja