waar kan je kant en klare geboortekaarten kopen?

Jeetje, wat een situatie zeg!! Ik zou daar ook zeker niet tegen kunnen hoor tegen zo'n schoonmoeder. En de andere reacties, daar kan ik me helemaal in vinden. Je moet er nu tegenin gaan want als straks de kleine er is, dan draaft ze waarschijnlijk helemaal door...
Mijn schoonmoeder was tijdens mijn eerste zwangerschap helemaal niet bemoeizuchtig of zo, maar toen de kleine er eenmaal was... Ze is zelfs een keer HEEL erg boos geworden dat ze hem al 4 dagen niet had vast mogen houden, terwijl hij gewoon iedere keer sliep als ze kwam en ja dan laat ik hem liggen ja..
Maar goed, ze draafde op het laatst ook zo door, en dat is uiteindelijk op ruzie uitgedraaid die pas na 8 maanden werd bijgelegd, en dat was voor mijn man echt geen leuke tijd!!
Mijn tip: fluit ze terug nu je er misschien nog een beetje grip op hebt, want als je straks bent bevallen dan heb je daar echt geen tijd, zin en fut voor!!
Succes!!
Gr. Anne-Marie
36+4 zw van de tweede
 
Hoi Angela,
Lastige situatie hoor.
Ik vind ook dat een geboortekaartje uitkiezen is misschien voor jou -voor mij wel-, iets waar je al over nadacht al die keren dat je er 1 zag. Bij elk geboortekaartje wat je ziet denk je: 'die is leuk' of 'leuk voor een ander, maar niet voor mij'. Je wilt een kaartje dat naar je smaak is en zelfgekozen. Mannen hebben dat misschien minder of helemaal niet want de mijne liet het hele kiezen aan mij over (gelukkig).  
Maar je wilt je  schoonmoeder niet kwetsen en geen ruzie met je vriend of met haar. Waarschijnlijk is ze zichzelf er helemaal niet bewust van dat ze jou hiermee passeert. In haar tijd was het misschien gewoon om de kaarten zelf te maken en heel veel werk, en wilde ze je een handje helpen. Voor aanstaande oma's is het allemaal ook heel wat dat er een kindje op komst is...Maar dit moet de wereld uit, want als je haar kaarten gaat versturen zal je het haar toch kwalijk blijven nemen denk ik. Valt er echt niet met je vriend te praten zonder ruzie, dat hij haar uitlegt dat dit iets is wat jullie of jij zelf wil doen. Hoe lief bedoeld ook, jullie kunnen het beste dit nu aanpakken, anders blijft het zo, zonder dat zij weet wat er is, blijft zij zich met dingen bemoeien die jij zelf wilt bepalen en ga jij je steeds meer ergeren.
Succes ermee, groetjes cerise, 16 w
 
he Angela, voel je door alle dames niet aangevallen hoor! We proberen je juist te steunen en moed in te spreken om voor jezelf te kiezen. Weet je wat ik belangrijk vind aan onze kaartjes? Dat het lettertype dezelfde is als die van onze trouwkaart, dat de bijbeltekst iets vertelt over de zwaarte van mijn zwangerschappen en het wonder van het leven. Dat mijn kind later weet dat ik moeite heb gedaan voor haar er iets moois van te maken. Ik heb de kaartjes van mijn meisjes overal ingeplakt: fotoboeken, felicitatiekaartenboeken, ingelijst aan de muur bij de kaartjes van mijn man en mij, babyalbum enz. Het is iets wat een periode afsluit en een nieuwe periode aankondigt.

En mijn schoonouders? Mijn man snapte mijn probleem niet, maar heeft op mijn aandringen echt gebeld en de situatie uitgelegd. Super he? Zoveel houd hij van me! En na een paar dagen mokken van hun kant is alles helemaal prima.
 
dank jullie wel voor de reacties

ik voel me zeker niet aangevallen hoor...ze hebben stuk voor stuk gelijk! ik ben ook erg bang voor de bevalling omdat ik denk dat het dan pas echt gaat beginnen,,,

ik denk dat ze dan elke dag op de stoep staat, en het elke keer uit handen wilt nemen.
Het is zelfs zo erg dat ik nu al denk: zal ik in een kraamhotel gaan want dan komt ze niet zo vaak hahaha... is toch erg als je zo moet denken al?
denk gwn dat ze het in bad gaat doen en weet ik het allemaal..ik wil gwn zelf genieten en gelukkig neemt mijn vriend vakantie zodra de kleine er is dus kan hij er wat van zeggen!

Van t weekend belde ze op dat ze langs wilde komen met kenissen van hun die wij helemaal niet kennen en toen heeft mijn vriend gezegd dat we weg gingen..ik had gwn gezegd: nee ik ken die mensen niet en heb ik geen zin in!
Ze wilt dus iedereen "kennis laten maken" met ons.. houd je visite lekker bij je :p

ik ben ten einde raad dames..maar ben niet de enige met zo';n schoonmoeder blijkbaar!

kus van an
 
Angelaa,

Ik heb ook al op je andere topic gereageerd, maar ik lees nu pas deze topic. Als ik jouw verhaal zo lees moet je echt nog met iemand anders de strijd aangaan dan met je schoonmoeder. Namelijk je vriend. Hij steunt jou niet en wil niet dat je de strijd met zijn moeder aangaat. Op deze manier blijf jij eeuwig klem zitten tussen die twee, en waar blijf jij dan precies. Als je je hele kraamtijd al om je schoonmoeder heen aan het plannen bent zit er echt iets niet goed hoor. Jij bent ongelukkig onder deze situatie en dat zal je vriend serieus moeten nemen. Jouw geluk moet voor hem zwaarder wegen dan dat van zijn moeder. Zonder zijn steun ga jij deze strijd niet redden. En ja het wordt alleen maar erger na de geboorte weet ik uit ervaring. Mijn schoonmoeder trok soms echt letterlijk mijn kind uit mijn armen en ging er ook al helemaal van uit dat hij bij haar zou komen logeren en dat zij vaak zou gaan oppassen. Ik heb echt flink in moeten grijpen en heb de afstand tussen hen en ons ook flink moeten vergroten. Niet leuk, maar wel noodzakelijk anders nemen ze gewoon mijn gezin over.

Weet je dit is zo'n bijzondere tijd die je samen met je vriend en kind gaat doormaken. Laat daar niemand anders tussenkomen en probeer het ook echt jullie tijd te laten zijn. Je kunt het straks niet meer overdoen. Succes ermee.
 
Hoi Angelaatje,
Ik ben het helemaal eens met Hermien!En ik zou ook gewoon zeggen dat je zelf geboortekaartjes gaat uitzoeken!Het is jou zwangerschap en straks jou kindje.En je moet doen wat jou gevoel zegt.En het geboortekaartje is toch iets persoomlijks/emotioneels dat laat je je toch niet door je schoonmoeder opdringen!!
Je moet voor jezelf opkomen hoor!Sterkte ermee!

Liefs Nathas.
 
Hee Angelaatje,

Kwam nu pas aan dit topic toe, maar meid wat een gedoe. Klinkt meer als een schoonloeder ipv schoonmoeder...
Hopelijk kun je je eigen weg er een beetje in vinden.

Als je je zorgen maakt over de kraamweken: bespreek het van tevoren met de vk en met ook zo snel mogelijk met de kraamverzorgende. Zij hebben er vaak veel begrip voor dat je iets niet wilt, en ze kan je dan ook steunen, bijvoorbeeld door gewoon te zeggen dat je geen bezoek wilt of kunt ontvangen. Juist die eerste weken moet je zo onbezorgd mogelijk kunnen genieten hoor!
Met je vriend kun je ook afspreken dat je in de eerste weken op bepaalde tijden   en 's avonds na een bepaald tijdstip, niemand ontvangt, ook je schoonmoeder niet. Vertel haar duidelijk wanneer ze wel welkom is, en zeg er dan gerust bij dat je liever niet langer dan een halfuurtje mensen over de vloer hebt. Na dat halfuurtje trek je jezelf met baby terug.
Je kraamweken zijn zo'n voorbij, dus het lijkt mij de moeite waard om dat in ieder geval te proberen.
Zelf heb ik iets dergelijks ervaren met kennissen / vrienden die op dag 1 op de stoep stonden en tot 's avonds bleven komen, onaangekondigd. Bij de tweede hebben we dat niet meer gedaan; we waren kapot en de eerste dagen waren bij de 2e veel fijner en rustiger.

Sterkte ermee!
Olifantje
 
Hoi Angela,

Meid, ik heb met je te doen. Ik weet precie waar je het over hebt. Laat ik je alsjeblieft 1 tip geven, ga er nu tegenin, want jij loopt je alleen maar op te vreten en zij is zich van geen kwaad bewust. En straks heb jij geen goed gevoel over de geboortekaartjes. Ik ozu hem in ieder geval wel gewoon in het boek plakken, maar beter is om het nu vantevoren te zeggen. Zeg gewoon dat het je niet lekker zat en je er nog eens over nagedacht hebt, maar liever zelf een kaartje samen met je vriend uit wilt zoeken.
En tja, wat er in je kraamtijd gebeurt, als ze iedere keer zoveel langs komt zeg je gewoon tegen de kraamhulp of ze het bezoek kort wil houden als je schoonmoeder komt, omdast je teveel bent vermoeid?!!!
Het is bij ons zover gekomen dat we geen contact meer hebben met mijn schoonouders (eeehhh... die heb ik dus niet meer) maar daar is meer bij voorgevallen hoor, niet alleen maar bemoeizucht etc. Gelukkig had ik mijn man achter mij staan, die zei nog eerder, ik wil mijn ouders niet meer zien dan dat ik kon zeggen, ze zijn niet meer welkom in dit huis. dus dat zegt misschien wel genoeg?!!!
Ik wens je heel erg veel succes en sterkte en doe gewoon vooral wat je zelf wilt!!
Groetjes ieniemienie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan