Hoi,
Ik kan me voorstellen dat deze vraag bij je opkomt. In sommige gevallen kan een tepelhoedje inderdaad een nuttig hulpmiddel zijn en soms blijft het voeden inderdaad succesvol verlopen. Wat echter vaker gebeurt, is dat het gebruik van tepelhoedjes andere, soms op het eerste gezicht niet zichtbare problemen oplevert. Er spelen meerdere factoren mee die belangrijk zijn in het proces om de borstvoeding optimaal op gang te brengen en te houden. Borstvoeding geven is een hormonaal proces, welke wordt getriggerd door de korte zuigbewegingen die de baby zal maken om de melk te laten toeschieten. Tepel en tepelhof worden door die zuigbewegingen geprikkeld, dit seintje wordt naar de hersenen gestuurd die er vervolgens op hun beurt voor zorgen dat er borstvoedingshormonen in het bloed worden afgegeven. Een tepelhoedje is een extra laagje tussen de borst en het mondje van de baby, waardoor tepel en tepelhof niet optimaal geprikkeld zullen worden. En dat kan gevolgen hebben voor de toeschietreflex en later uiteindelijk ook voor de melkproductie.
Als een baby goed is aangelegd en er wordt geen tepelhoedje gebruikt, zal de baby de tepel én een groot gedeelte van de tepelhof in zijn mondje hebben. De tepel komt dan helemaal achterin het mondje van de baby te liggen en met zijn tong en kaakjes (voornamelijk onderkaakje) masseert hij dan de borst goed leeg. In dit verhaal is het van belang om erbij te vertellen, dat een groot gedeelte van de melkkliertjes zich precies achter de tepelhof bevindt.
Ter vergelijking: wanneer je je baby goed op je vinger zou laten zuigen (bij een jonge baby overigens liever zo min mogelijk in het mondje zitten...), zou dat betekenen dat je vinger twee vingerkootjes diep in het mondje van je kindje zou komen te liggen. Een tepelhoedje Ãs niet zo lang en rekt ook niet in de lengte mee. Bij gebruik van tepelhoedjes, zal de baby dus minder borstweefsel in zijn mondje hebben en daardoor de borst ook minder efficiënt kunnen leegmasseren. Ook dit kan uiteindelijk weer gevolgen hebben voor de melkproductie. Dit is echter vaak een geleidelijk, sluipend proces, wat na een aantal maanden voeden pas aan het licht komt. Het kan dan zijn dat de baby steeds nét voldoende voeding uit de borst kon halen, maar geleidelijk aan schiet de melkproductie steeds een beetje meer tekort en zal de moeder niet meer aan de toenemende vraag van de baby kunnen voldoen.
Verder kan het tepelhoedje het drinken aan de borst zwaarder maken, de baby moet er meer moeite voor doen om toch de benodigde voeding te krijgen. Moeders die het gebruik van een tepelhoedje met succes hebben afgebouwd, ervaren dan ook vaak dat de voedingsduur zonder hoedjes ineens veel korter is.
Daarnaast kan het gebruik van tepelhoedjes zuigverwarring in de hand werken. Een gezonde, op tijd geboren baby is uitgerust met de nodige reflexen om aan de borst te kunnen drinken. De zuigreflex bevindt zich achterin het mondje en is volledig afgestemd op de zachte moederborst. Als die zuigreflex steeds wordt geprikkeld door harder/stugger materiaal, zoals een tepelhoedje, dan zal de baby uiteindelijk misschien niet goed meer op de borst reageren omdat hij deze simpelweg minder goed voelt. Bovendien is de kans groot dat wanneer tepelhoedjes voor een langere periode worden gebruikt, de baby er dan zo aan gewend is dat hij een borst zonder hoedje helemaal niet meer accepteert. En dan kan het een heel langdurig proces zijn om het gebruik van een tepelhoedje af te wennen.
Als je borstvoeding geeft en je overweegt om tepelhoedjes te gebruiken, is het belangrijk om te beseffen dat symptomen (zoals pijn tijdens het voeden) er misschien wel even mee kunnen worden bestreden, maar dat het gebruik ervan het daadwerkelijke probleem (vaak het aanleggen) niet zal oplossen. Daarnaast is het dus goed om stil te staan bij de nadelen die aan het gebruik van tepelhoedjes kleven en is het aan te raden om ze alleen onder begeleiding van een lactatiekundige te gebruiken.
Kun je hier iets mee? Mocht bovenstaande informatie toch nog vragen oproepen, reageer dan gerust!
Groetjes van Yvonne