Wachten op een miskraam…

<p>Lieve dames,<br /><br />Op 5 maart jl. had ik een positieve test in handen. Wat gierden de emoties door mijn lijf; vreugde, tranen, onzekerheid. Ik geloof dat ik alles wel zo’n beetje gevoeld heb. Het is onwijs snel gegaan. Binnen twee maanden na het stoppen met de pil was ik zwanger van mijn eerste kindje. In het begin van mijn zwangerschap had ik enkel wat krampen onderin mijn buik, ik had het idee iets sneller moe te zijn en mijn borsten werden na een tijdje wat gespannen. Hier was dan ook alles mee gezegd. Ik was niet misselijk en had eigenlijk totaal niet het idee zwanger te zijn. Dit heeft mij ontzettend onzeker gemaakt. Ik struinde het hele internet af om te kijken of dit wel klopte. Uiteindelijk weet ik dat ieder vrouwenlijf anders is en dit ook geldt voor iedere zwangerschap. Afijn, in mijn onderbewustzijn bleef rondspoken dat het niet helemaal lekker voelde, maar dit nam ik voor lief, dit zou er wel bijhoren. Na lang wachten had ik vrijdag 2 april jl. mijn eerste echo. Ik was 8+1. Wat was ik zenuwachtig. Nog steeds had ik diep van binnen niet het gevoel: YES! Ik ga zometeen mijn kindje zien. Wat bizar als ik eraan terug denk. Het voelde alsof ik op de automatische piloot stond en deed wat ik op dat moment moest doen. Liggen op het “bed” en braaf luisteren wat de echoscopiste te melden had. Helaas bleek wat ze zei exact te kloppen met mijn voorgevoel: “Het is niet goed, schat”. Mijn kindje bleek bij 6 weken gestopt met groeien en is niet groter geworden dan 4mm. Het liefst had ik willen schreeuwen: <br /><br />ZIEN JULLIE NU WEL? IK HEB AL DIE TIJD GELIJK GEHAD! IK HEB ME NIET ZWANGER GEVOELD! IK HEB STEEDS EEN VOORGEVOEL GEHAD DAT HET ZO ZOU GAAN!<br /><br />Uiteraard kwamen de tranen pas thuis.. momenteel wacht ik op mijn miskraam. Aanstaande vrijdag heb ik een nieuwe afspraak met de gynaecoloog om medicatie en curretage te bespreken. Ik hoop dat e.e.a. voor die tijd op gang komt, maar vrees dat het opgewekt moet gaan worden met medicijnen. Hier gaat mijn voorkeur ook naar uit. Ik wil vooruit en een voor ons zwarte bladzijde snel om kunnen slaan. <br /><br />Wie deelt bovenstaande ervaring met mij?<br /><br />Liefs!</p>
 
Ik herken het gevoel!
Twee keer heb ik gezegd ‘dit zit niet goed’. En twee keer ze ik ‘dit vruchtje zit wel goed’ en dat was dus ook zo.
De laatste zwangerschap heb ik gezegd enorm te twijfelen. Wat achteraf ook klopte: ik was zwanger van een tweeling en ben 1 vruchtje verloren.

Geef jezelf wat tijd om het lichamelijk en emotioneel te verwerken?
 
Hoi!
Sterkte met dit nieuws! Mijn vorige zwangerschap ging ook mis.
Het was mijn tweede zwangerschap en kok ik voelde mij niet helemaal zwanger, en was net als jij er niet zo mee bezig en ging op de automatische piloot. 3 dagen voor de eerste echo (8w) verloor ik een beetje bloed. Ik mocht meteen komen. Op de echo was te zien dat ik 5w zwanger was ipv 8. Verder zag mijn baarmoeder er prima uit. 
Ik ging naar huis met 2 opties: of het werd een miskraam, of ik kon over 2 weken terug om te kijken of het gegroeid was. Mijn gevoel zei dat t mis was. Eenmaal dit geaccepteerd zette de miskraam 's avonds door. 
Bij de nacontrole zei de vk dat ik waarschijnlijk een windei had. Een lege vruchtzak zonder embryo. Maar zeker weten kon ze niet. Hoe dan ook was er al iets niet in orde anders stoot je lichaam het niet af.
En het is nog steeds een taboe, maar miskramen komen echt veel vaker voor dan dat men denk. Mijn miskraam was half december. Nu ben ik 10w in verwachting en voel ik me zwaar beroerd. Maar t voelt goed. Met 7w een hartje gezien en morgen de termijnecho!
Veel sterkte!
 
Ik heb in februari een miskraam gehad. Dacht ook een week of 8 zwanger te zijn, maar vruchtje was bij 5-6 weken gestopt met groeien. 
Omdat ik niet precies wist wanneer mijn laatste menstruatie was de week erna nog een echo ter controle, toen was er niks veranderd dus echt een miskraam. Ik heb nog een week afgewacht maar het kwam nog niet spontaan op gang. Ik heb toen ook besloten om medicatie te nemen. Na verwijzing kon ik die 1,5 week later gebruiken, toen kwam het binnen een paar uur op gang. Ik heb een paar uur flinke buikkramp gehad en flink bloedverlies. Daarna nam het bloedverlies snel af en na 1,5 week is het helemaal gestopt. 
Sterkte de komende periode! Stel gerust vragen als je die nog hebt.
 
Wat ontzettend vervelend. Heel veel sterkte gewenst!
Ik ken het gevoel helaas. Bij mijn eerste zwangerschap voelde ik aan alles dat ik zwanger was, terwijl ik nog niet eens getest had, en bij mijn tweede zwangerschap voelde ik dat het niet goed zat. De test liep niet mooi op en ik had helemaal geen klachten. 
Ik hoorde destijds van vriendinnen die ook een miskraam hebben gehad, dat zij het gevoel ook herkennen. Bizar hoe een vrouwenlichaam werkt!!
 
Wat een naar bericht! Helaas heb ik het ook meegemaakt afgelopen juli.
Ik heb een echo gehad bij 8 weken en was een prachtige echo met kloppend hartje te zien.
Helaas bij de termijnecho bleek het hartje niet meer te kloppen wat gestopt was bij 9+2.
Ik heb een week afgewacht toen weer een echo gehad om te kijken of het niet veranderd was maar helaas was ons kindje echt gestopt met groeien.

Daarna begonnen met medicatie om de miskraam op te wekken, vrijdag avond mee begonnen en echt flinke krampen (echt een soort weeën) toen alleen veel bloedverlies. Dit stopte rond een uur of 12 ‘s nachts. Volgende dag van alles gedaan, en in de avond begonnen de krampen weer en met een half uur is het vruchtje er in zijn geheel uitgekomen.

Ik was blij dat het met medicatie kon want ik zag erg op tegen een curretage maar vond vooral de krampen op vrijdagavond erg heftig.

Ik wil je heeel veel sterkte wensen en succes met je keuze.
 
[quote quote=10430912]Hoi! Sterkte met dit nieuws! Mijn vorige zwangerschap ging ook mis. Het was mijn tweede zwangerschap en kok ik voelde mij niet helemaal zwanger, en was net als jij er niet zo mee bezig en ging op de automatische piloot. 3 dagen voor de eerste echo (8w) verloor ik een beetje bloed. Ik mocht meteen komen. Op de echo was te zien dat ik 5w zwanger was ipv 8. Verder zag mijn baarmoeder er prima uit. Ik ging naar huis met 2 opties: of het werd een miskraam, of ik kon over 2 weken terug om te kijken of het gegroeid was. Mijn gevoel zei dat t mis was. Eenmaal dit geaccepteerd zette de miskraam ’s avonds door. Bij de nacontrole zei de vk dat ik waarschijnlijk een windei had. Een lege vruchtzak zonder embryo. Maar zeker weten kon ze niet. Hoe dan ook was er al iets niet in orde anders stoot je lichaam het niet af. En het is nog steeds een taboe, maar miskramen komen echt veel vaker voor dan dat men denk. Mijn miskraam was half december. Nu ben ik 10w in verwachting en voel ik me zwaar beroerd. Maar t voelt goed. Met 7w een hartje gezien en morgen de termijnecho! Veel sterkte![/quote]
Bedankt voor jouw reactie en een fijne zwangerschap gewenst, hopelijk voel je je snel wat beter :)
 
[quote quote=10430988]Ik heb in februari een miskraam gehad. Dacht ook een week of 8 zwanger te zijn, maar vruchtje was bij 5-6 weken gestopt met groeien. Omdat ik niet precies wist wanneer mijn laatste menstruatie was de week erna nog een echo ter controle, toen was er niks veranderd dus echt een miskraam. Ik heb nog een week afgewacht maar het kwam nog niet spontaan op gang. Ik heb toen ook besloten om medicatie te nemen. Na verwijzing kon ik die 1,5 week later gebruiken, toen kwam het binnen een paar uur op gang. Ik heb een paar uur flinke buikkramp gehad en flink bloedverlies. Daarna nam het bloedverlies snel af en na 1,5 week is het helemaal gestopt. Sterkte de komende periode! Stel gerust vragen als je die nog hebt.[/quote]
Bedankt voor je reactie, en ook voor jou geldt; wat een nare ervaring. Hopelijk kan ook jij het langzaam maar zeker een plekje geven. Mag ik vragen waarom je de medicatie pas 1,5 week later kon gebruiken?
 
Terug
Bovenaan