Wachten op miskraam

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,
Ik heb vanmiddag een echo gehad en het bleek dat mijn kindje met 6 weken niet meer leefde (zou nu 8 weken zijn). Ik heb een afspraak voor volgende week voor nog een echo en een afspraak bij de gyneacoloog. Ik moet nu de miskraam afwachten. Ik ben hier eigenlijk een beetje bang voor. Heb wat verhalen gehoord van vriendinnen en het schijnt wel heftig te zijn. Ik ga dit weekend een weekendje weg met vriendinnen. Ik weet even niet meer wat ik moet doen; ben heel verdrietig, bang, onzeker enz. enz. Ik wil graag een beetje weten wat me te wachten staat.

Een verdrietige doornroosje
 
Hai Doornroosje, wat een verdrietig bericht. Wat ziet het er dan even heel anders uit he?
Hier zitten we in hetzelfde schuitje, we wachten een miskraam af. Het duurt al een tijdje, hoop toch dat mijn lijf meewerkt. Heb jij vage lichamelijke klachten of een beetje bloedverlies? Sterkte, meid, het is soms een oneerlijke wereld.
 
Hoi Hannah,
Allereerst, jullie ook heel veel sterkte gewenst! Om terug te komen op jouw vraag: Ik weet sinds twee weken dat ik zwanger ben. De eerste paar dagen verloor ik wat bloed, dit stopt na 5 dagen. Toen een week niets, en toen weer (afgelopen zondag) verloor ik steeds wat 'oud' bloed. Niet veel, maar toch steeds een beetje. Dit stopte gisterenavond weer. Verder voelde ik me niet zwanger, niet misselijk, geen gevoelige borsten, niets. Terwijl ik dit met mijn vorige zwangerschappen heel erg had. Ik had al wel een bang voorgevoel, moet ik eerlijk toegeven.

En hoelang wacht jij al op je miskraam? En hoe ben je zwanger? Hoe kijk jij tegen curretage aan? Ik vind het nl. wel een raar idee dat ik met een dood 'kindje' in m'n buik loop.   Nou ja, ik heb op dit moment allerlei tegengestelde gevoelens. Weet het even niet meer. Hoop dat het zo snel mogelijk een miskraam wordt.
Ik wens jou heel veel sterkte en inderdaad... het leven is niet eerlijk!!! Doornroosje
 
hallo
ik begrijp ook heel goed wat jullie meemaken.
was 7 weken zwanger ook weinig klachten en toen ging ik vloeien.
maar zonder kramp dus ik had nog hoop, na aandringen bij de huisarts mocht ik voor een echo naar het ziekenhuis.
daar bleek dat het vruchtje al een paar weken dood was en een teleurstelling.ik heb gelukkig al een zoontje van bijna 2 en dat geeft me op dit moment veel voldoening.
ik   moest na 1 week terug komen dus ik vol spanning naar huis en wachten tot het komen zou maar en kwam wel bled maar gen vruchtje.
na een week terug en het zat er nog, ik besloot om nog te wachten en na 2 weken moest ik terug en wat blijkt na 2 weken vloeien zit het er nog steeds ,nou moet ik woensdag voor een curretage wat ik errug spannend vind .ik hoop maar dat het meevalt vooral de narcose.
ik hoop dat het bij jullie wel vanzelf los komt lijkt mij het prettigst

veel strekte
groetjes kreeft
 
Lieve dames,

Ik weet hoe jullie je voelen. Ik heb zelf vorig jaar oktober een miskraam gehad, een missed abortion. Ook een vruchtje dat met 6 weken gestopt was met groeien.

Ik had ook al vanaf het begin het gevoel dat er iets niet klopte. Ik voelde me gewoon niet zwanger hoewel ik niet precies kon uitleggen waar het aan lag. Ik heb toen zelf een echo geregeld met 9 weken omdat ik gek werd van het wachten. Daar zag de echoscopiste dus een leeg vruchtzakje. Wat zij me toen vertelde was wel een waardevolle opmerking die mij heeft doen besluiten voor een curretage te kiezen. Zij zei dat mijn baarmoederslijmvlies er erg rustig uitzag wat erop duidde dat de miskraam nog wel even op zich zou laten wachten. Ik weet niet of ze dat bij jullie hebben nagekeken maar dat schijnt dus wel een goede leidraad te zijn.

Voor een curretage hoef je echt niet bang te zijn. Ik ben blij dat ik daarvoor gekozen heb. Ik wilde ook niet langer met een leeg vruchtzakje rondlopen en maar moeten afwachten tot het zelf op gang zou komen. Ik kon dat psychisch niet aan. Ik mocht 's ochtends naar het ziekenhuis waar ik als eerste aan de beurt zou zijn. Ik werd opgenomen bij de dagbehandeling. Kreeg zo'n schort aan en kort daarna werd ik opgehaald om naar de OK te gaan. Daar kreeg ik wat plakkertjes op en vervolgens werd ik naar de operatiekamer gebracht. Ik werd onder narcose gebracht (je bent echt in een tel weg) en even later werd ik weer wakker en was alles achter de rug. Daarna werd ik weer teruggebracht naar de dagbehandeling. Ik heb daar wat gegeten en moest plassen. Voor de middag was ik weer terug thuis. Ik heb die dag nog wel wat bloed verloren bij het opstaan en plassen. De volgende dag was het al een stuk minder. Een week later was het over. Ik ben ongeveer 3 dagen nog moe geweest van de narcose maar heb helemaal geen buikpijn gehad.

Ik ben blij dat ik voor deze ingreep heb gekozen. Ik heb de miskraam niet bewust mee hoeven maken en toen ik het ziekenhuis verliet, wist ik dat ik het achter de rug had. Want bij een natuurlijke miskraam moet je nog maar afwachten of alles wordt afgestoten.  Daarnaast heeft het mijn vruchtbaarheid niet negatief beïnvloed want ik ben daarna meteen weer zwanger geworden en ben inmiddels alweer 29 weken op weg.

Ik wens jullie heel veel sterkte toe en hoop dat jullie je droom snel in vervulling zullen zien gaan.

Groetjes,
Maike
 
Lieve allemaal,
Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het fijn om ervaringen met mensen te delen en vooral om te horen hoe het bij anderen is gegaan en wat ik   een beetje kan verwachten.
Ik heb nl. zelf het gevoel dat bij mij m'n miskraam voorlopig niet op gang komt. De echoschopiste vertelde inderdaad ook tegen mij dat het er rustig uitzag en dat het nog wel even kon duren. Mijn voorkeur gaat dan ook uit naar een curretage. Vind het fijn om te lezen hoe het een beetje in z'n werk gaat, bedankt Maike!
Ga straks een nachtje weg en ben voorbereid. Pakken maandverband en tampons mee, degelijke onderbroeken... Tja, ik weet ook niet wat ik kan verwachten en je weet maar nooit tenslotte. Ik ga met een stel vriendinnen weg, waarvan de meeste ook wel één (of zelfs twee) keer een miskraam hebben gehad. En allemaal daarna weer zwanger geworden. Maar goed, eerst dit allemaal maar achter de rug hebben. Allemaal nog veel sterkte en Maike, geniet van je zwangerschap!!
Liefs Doornroosje
 
Hee Doornroosje,

Ik heb vorige week een curettage gehad omdat ook bij mij met 7,5 week geconstateerd was dat het vruchtje niet groter was dan 6w4d, wel vliesjes in vruchtzakje maar voor de rest was het leeg. Omdat wij vorige week op vakantie gingen naar het buitenland wilde de gyn het risico niet lopen dat ik daar mijn mk kreeg en nog naar het ziekenhuis moest (om te controleren of alles weg was en evt alsnog curettage van de delen die achtergebleven zouden zijn).
Hij heeft ervoor gezorgd dat ik maandag ergens tussendoor geholpen werd. Door drukte mocht ik echter pas om 18u richting operatiekamer. Heb volledige narcose gehad maar was 20 minuten later alweer klaarwakker. Curettage heeft 10 minuten geduurd,en ik heb daarna geen bloedverlies of pijn gehad. Moet over 6 weken terug op controle bij gyn.
Ben erg blij dat ik een curettage gehad heb, wantnu weet ik zeker dat alles schoon is, en dat we verder kunnen met de verwerking van deze mk en ons leven.

jullie ook veel sterkte gewenst met het verwerken van de mk en met het nemen van de beslissing of je een curettage wilt of niet.

groetjes,
Dion
 
Hoi allemaal,

Ook ik ben aan 't wachten op een miskraam, best een raar gevoel. Afgelopen dinsdag (22 mei jl) in een keer geen zwangerschapsklachten meer (ik was toen bijna 10 weken). Verloskundige kon me in eerste instantie geruststellen, maar toen ik ook helder bloed verloor, mocht ik komen voor een echo. Er was alleen nog een leeg vruchtzakje te zien. Dat was erg schrikken en heel verdrietig.

Twee dagen later had ik nog een echo in het ziekenhuis, en een gesprek met de gyn. Ik heb vervolgens twee nachten pilletjes ingebracht (Cytotec) die een spontane abortus op gang kunnen brengen, maar helaas, niets gebeurd. Komende donderdag (31 mei) curretage, mocht het niet eerder vanzelf op gang komen.

Nu ik van de eerste schrik bekomen ben, en we weer een beetje gewend zijn aan het idee dat we toch geen kindje krijgen in december, gaat het wat beter. Wel vooral 's ochtends verdrietig.   De wetenschap dat het zo vaak voorkomt, helpt me wel, en ook dat de kans dat het de volgende keer wel goed gaat veel groter is.

Veel liefs en sterkte allemaal, hopelijk hebben jullie het snel achter de rug, en kan je weer vooruit kijken.

Hadepe
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan