Wanhopig

Ik heb enorm veel respect voor hoe je dit aanpakt! Ik zou eerst naar je huisarts gaan met dit verhaal, daarna een slaapcoach inschakelen.
  Daarnaast af en toe een nachtje bij familie of vrienden logeren zodat jullie bij kunnen tanken?  Ik denk alleen nog aan een paar standaard tips: is het kamertje donker? Heeft ze het niet te warm/koud? White noise? Slaapritueel langer maken zodat ze langer kan wennen aan dat het slaapjestijd is?
Klinkt alsof ze een reset nog heeft en weer vertrouwen moet krijgen in dat ze kan slapen. Maar hoe..? 
Hou vol mama ? Fijn dat ze nog wel blij en energiek is.
 
Ik dacht nog aan het haar kamertje "verbouwen". Dat het bedje op een andere plek staat en ze andere dingen ziet? Dan lijkt het misschien iets meer en nieuwe ervaring. Of tijdelijk in een ander (camping)bedje laten slapen?
 
Ik heb niet veel toe te voegen maar wilde wel even zeggen dat ik jullie stoer en geduldig vind en dat je niet het vertrouwen moet opgeven. Niet in jezelf en niet in je dochter. Sterkte!! 
 
De strijd om slapen is heel herkenbaar, maar gaat hier sinds een maandje ineens heel goed. Hoe wij het nu doen:
Na het eten gaan we douche of in bad. Afdrogen, insmeren, slaapzak aan, tandjes poetsen en een slokje water drinken. Tussendoor kletsen we wat tegen hem of zingen een liedje. Dikke kus aan papa, richting bed en met een kus van mama leg ik hem neer. Terwijl hij ligt lezen we een boekje voor, heel vaak dezelfde. Dan zeg ik slaap lekker en aaide voorheen door z'n haartjes of over z'n rug tot z'n oogjes dicht vallen.(nu probeer ik van m af te blijven zodat hij zelf in slaap valt) Dan ga ik rechtop zitten tot hij diep slaapt en blijf dan nog 5 minuten zitten om het zeker te weten. Ondertussen lees ik een boekje of speel met m'n telefoon zodat ik niet naar hem kijk. Hij moet ook blijven liggen, als hij gaat zitten duw ik hem per direct weer terug. Soms gaat hij in de nacht nog een keer huilen. Dan krijgt hij een slokje water en z'n speentje en blijf ik zitten tot hij weer diep slaapt. We halen hem er ook niet meer uit.
De eerste dagen en nachten heb ik uren naast z'n bedje gezeten, maar ineens ging het zoveel beter! De eerste weken heb ik het ook alleen gedaan. Bewust, zodat de routine hetzelfde was. Papa volgt gewoon mijn aanpak en toen hij het ging proberen ging het ook gewoon goed.
Hij is nu van bijna niet slapen, naar 2x 1.5 uur en de nacht door gegaan. En vooral fijn, de paniek rondom in bed liggen en slapen is zo goed als weg.
Over vermoeide kinderen gaan juist heel moeilijk slapen. Het werkt hier het beste om hem op tijd naar bed te doen. Tussen 19.00 en 19.30 het liefst in slaap.
Het is super zwaar, maar probeer de rust te bewaren en niet de frustratie het over te laten nemen. En een routine te vinden waar zij zich fijn bij voelt.
Wij hebben ook veel tips gekregen van het cb, maar die kwamen allemaal erop neer dat hij alleen in moet gaan slapen. Dat lukt gewoon niet, dus we doen lekker wat ons eigen gevoel zegt
 
mag im vragen waarom jullie haar niet gewoon bij jullie in bed laten slapen? Of met een cosleeper ernaast? 
Als ik het zo lees kan het te maken hebben met een bepaald soort verlatingsangst?  Of misschien voelt haar kamer niet relaxed? 
 
Allereerst, bedankt voor deze lieve en behulpzame reacties.
Heeft me een zetje te geven om het ook buiten mezelf te gaan zoeken. We voelen ons nl heel erg falen als ouders dat het ons niet lukt om haar goed te laten slapen. En dat is zo'n rotgevoel.
Laat ik voorop stellen dat ik alle praktische tips allemaal al heb uitgeprobeerd. Wel/geen bad of douche, langer, korter voorlezen, lampje, geen lampje, pyama/romper/slaapzak. Flesje/geen flesje, warme melk enz. Vorige week de kamer verbouwd en ze slaapt nu in haar campingbedje :).
Dootje, ze slaapt naast ons bed. Eerst in de co sleaper en nu in haar ledikant. We hebben haar vanaf haar geboorte bijna fulltime in de draagdoek (sliep ze het best) bij ons gehouden. Ook had ze een bedje beneden en boven. Dus legde we haar in bed rond onze slaaptijd tilde we haar naar boven. Maar dat ging niet meer. Zij viel niet in slaap en wij hadden (net zoals nu) geen avond en wij waren net als nu oververmoeid. Dus daarom de beslissing genomen om haar boven te laten slapen maar nooit alleen. En we nemen haar als ze huilt nog steeds wel eens in bed maar het wil ook nog wel eens zo zijn dat ze dan denkt dat ze kan spelen. En dat houdt ze dan ook rustig vol van  03.00 tot 06.00 U. Soms valt ze wel heerlijk in slaap en dan slaapt ze soms tot zeven of half acht.
Het cb waar we vandaag waren heeft nu gezegd dat we haar om half acht naar bed moeten brengen en dan erbij blijven zitten tot ze in slaap valt. En niet meer mee naar beneden nemen. Hoe lang het ook duurt. En dan wederom steeds verder van haar af zitten. Dus wat nodes eigenlijk voorstelt. 
Ik heb nu een afspraak gemaakt met een osteopaat op aanraden van één van jullie. Als dat niet helpt gaan we een slaapcoach inschakelen.
Ik ben zelf heel erg benieuwd hoe de slaapcoach/film is gegaan, zou je daar nog over willen vertellen?
Als er nog meer tips zijn, meer dan welkom maar we gaan hiermee aan de slag. Dank voor de hulp!
 
Lieve groet,
Susanne 
 
Ik herken dit enorm van mijn eerste en helaas nu ook weer met mijn tweede, die alleen aan de borst in slaap valt. Je doet niks verkeerd, je wil gewoon dat je kindje veilig en rustig in slaap valt maar op het moment dat er ongezonde slaapassociaties ontstaan (en dan bedoel ik dus voor jouw gezondheid ?) is het tijd om het aan te pakken. 
 
Misschien heb je iets aan deze tips:
 
- pak de oververmoeidheid aan door hem overdag, conform wakkertijden, in de draagzak/auto/wandelwagen te laten slapen. In haar bedje komt daarna wel, eerst bijslapen.
- als je haar naar bed brengt, met je rug naar haar toe gaan zitten. Haar wel geruststellen met je stem maar geen oogcontact maken. Haar zeker niet eruit halen en opnieuw proberen want dat is natuurlijk erg gezellig voor haar en creeert geen rust. Als ze erg gaat huilen geef je even aai over t bolletje maar je houdt de kamer donker en legt haar meteen terug. Het erbij zitten bouw je af door steeds verder weg te gaan zitten.
 
- ik zou ze nooit lang laten huilen maar heb bij mijn eerste wel na 1-2-3-4-5 minuten getroost (dus eerst 1 min, dan 2 min, etc). Dus maximaal 5 min steeds laten huilen, toch werkte deze methode wel.
 
- Wat je ook probeert, doe het minimaal een week consistent. 
 
Veel sterkte, ik moet er binnenkort ook weer aan geloven (ik wacht tot hij 1 wordt).
 
 
 
Ohh zo herkenbaar! Alleen hebben wij bij onze meid (17mnd) wel al een tijdje iets gevonden dat werkt. Ze word rond 7.30u wakker Sochtends. Middagdutje in bed is al sinds maand 7 geen optie meer. Wij hebben ook geprobeerd: geen tv/in slaap laten vallen waar ze was enzenzenz. Zelfs koolhydraat arm eten zodat ze minder suikers had. Wat bij ons wel werkte was als we gingen wandelen. Dan viel ze in slaap in de kinderwagen. Maar ook per direct! Nou heb je niet altijd tijd of zin om te gaan wandelen dus nu zetten we haar altijd om 12.30 (na de boterham) in de maxi cosi op de bank, of in de wandelwagen als ze bij oma is. En dan slaapt ze binnen 10 min. Ene dutje is t ander niet dus het varieert tussen 45 minuten tot 2u! Maar zonder dit middag dutje sliep ze savonds pas om 22.30u en ook inderdaad alleen op een van ons in ons bed en dan overleggen in eigen bed. Nu met het dutje slaapt ze wintertijd 20.00u zomer tijd 21.00u. Dat is dan ook begrijpelijk. Soms half uurtje later als ze een lang dutje heeft gedaan. Maar nooit meer na 22.00u gelukkig. Ik raad dus aan eerst zoiets simpels te proberen. Ik ga er dan (als ik vrij heb) ook lekker naast liggen slapen ?. Het avond inslapen is wel nog steeds hetzelfde dus bij een van ons maar dit gaat een stuk minder moeizaam en dat gaan we straks langzaam oefenen met in eigen bed in slaap vallen maar nu eerst genieten van de gewonnen rust?. Snachts word ze ook nog wel eens wakker, dus we hebben de babyfoon altijd aan en dan gaat een van ons meteen erheen, niet praten, beetje water laten drinken en aai over de bol en weer weglopen. Ene nacht moet dit 3 keer andere nacht niet...is maar net hoe ze slaapt en wat ze overdag heeft meegemaakt. Vergeet niet dat zonder middagdutje de nachtslaap nog moeizamer is voor zo’n kleintje, door alle indrukken verwerken enz. Heel veel succes en hopelijk werkt onze simpele tip ook bij jullie. (Eerst beginnen met wandelen zodat ze de link legt met slapen) ??
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan