wanneer de waarheid vertellen over Sint

Hi,

Ik heb er gewoon al heel lang over nagedacht, hoe ik het zelf zou willen doen..... Het hele scenario lag dus al vast, voordat mijn oudste ook maar in de maak was.....

Vond dit gewoon de beste oplossing, maar ben blij dat ik jullie heb kunnen helpen...

Groetjes Nynke
 
Hoi,

Ook wij hebben het zo aangepakt en eigenlijk vertellen wij ook dat alles voor sinterklaas is en niet van. Ook hetzelfde hier, Danae zag dat alle sinterklazen er anders uit zagen. Wat ik wel moeilijk vind dat Danae nu op school de schijn op moet houden. Ze is pas 4 en heeft nog al eens moeite om haar mondje dicht te houden, hoewel ze groeit van het "speciale" geheimpje tussen mama en haar! Maar ze kan er met de juf niet over praten, en dat is wel sneu.

Ook het idee dat de sint nep is en dat hij dan bij ons niet komt, want bij ons is hij nep is heel moeilijk te overbruggen. Ze snapt dus nog niet dat wij het zijn die de kadootjes kopen, en dat we wel het feestje van sinterklaas vieren. Dat zal ze moeten afwachten, ik hoop alleen niet dat ze tot die tijd echt sip wordt van het idee dat ze zelf creert.
Aan de andere kant hadden ze gisteren hun schoen gezet, en stond ze vanmorgen te springen, sinterklaas heeft dit gebracht. Is hij echt hier geweest mama? . Nee Danae, papa en mama hebben voor sinterklaas gespeeld! (hoe leg je dit nu weer leuk uit?).

Al met al sta ik nog steeds achter onze beslissing die we lang geleden gemaakt hebben (al bij Danae's eerste sinterklaas), maar het blijft wel een lastig parket waar we in zitten. Sinterklaas wordt zo gepromoot door school en de psz, dat de kinderen eigenlijk geen kans krijgen om iets anders te geloven. Tijd om misschien de juf eens aan te spreken. Nu is het haar woord tegen het mijne!

liefs lin
 
Hi,

Onze oudste is nu weer gegrepen door de sintkoorts..... Al weet ze dat hij niet echt is.... toch gelooft ze er plots weer heftig in.... Ik los het nu maar op door op haar vragen te antwoorden: Men zegt dat..... Dan lieg ik dus niet, en ze krijgt toch antwoord op haar vragen....

Met schoen zetten zingen ze wel sinterklaasliedjes dat hoort ook zo.... voor het zingen krijgen ze dan een cadeautje.... Ze vroeg ook wel: Is sint echt geweest.... toen heb ik maar geantwoord: Er zit een cadeautje in je schoen... dus..... en verder geen antwoord meer erop gegeven.... Ze kon het toen zelf invullen..... Ik laat het nu voorlopig maar even zo. Als ze het zo graag zelf wil geloven, ga ik het niet door haar neus heen boren.... Ik let alleen wel goed op dat ik geen leugens vertel.... Ze zegt af en toe wel dat sint nep is, maar het volgende moment stelt ze weer een vraag waaruit blijkt dat ze toch wel weer in de goede man gelooft.....  

Nep en echt is ook nog zo moeilijk te onderscheiden.... in hun fantasie kan een hele boel.... en dat is dan echt.... maar toch ook weer niet...  

Groetjes Nynke  
 
Jeetje, wat maken jullie het jezelf moeilijk. Ik heb 2 dochters, waarvan de oudste 4,5. Ze heeft een enorme fantasie (van haar moeder) en gaat helemaal op in het sinterklaas gebeuren. Hier krijgt ze dus wel alles van Sinterklaas en niet voor Sinterklaas. Ik vertel haar wel hoe en wat als ik het idee heb dat ze twijfelt. Ik wil het haar wel zelf vertellen voor iemand anders dat doet, maar goed, helemaal in de hand heb je dat niet natuurlijk. Toch zie ik het niet als liegen. Het is een kinderfeest. En zolang mijn kinderen meegaan in dat feest doe ik dat ook, met veel plezier!

Groetjes Sanne
 
Hoi

Hier nog zo'n moeder. Mijn ouders hebben ook altijd de waarheid over sinterklaas verteld. "Het is voor sinterklaas, maar je krijgt het van ons." Ik was er zelf blij mee, zo blijft de wereld overzichtelijk. Nu vertel ik ook niet graag leugens tegen de kinderen. Sinterklaas bestaat gewoon niet punt uit. En dat staat een leuk kinderfeest echt niet in de weg. Dat weet ik nog van vroeger. Geweldig vond ik het, dus 'geloven in' heeft niets met vermeerdering van feestvreugde te maken.
Ik ben zelf juf en zal zelf ook nooit het geloof in sinterklaas promoten. Nu heb ik de laatste jaren bovenbouw (surprises) dus is dat ook niet moeilijk, maar ik heb ook jarenlang groep 3 gehad. Ik liet de kinderen in hun waarde, als ze er wel in geloofden zei ik niet dat het niet zo was. Dat moeten de ouders doen. Maar als kinderen uit zichzelf zeiden "Piet is verkleed he." Dan zei ik ook dat het waar was. Maar ik vermijdde al te veel gesprekken hierover in de onderbouw.
Ik  ben zelf gelovig (christelijk), dus ligt dat misschien ook anders. Ik kan er niet achterstaan als ik eerst zeg dat sinterklaas bestaat, en daarna zeggen dat het eigenlijk niet zo was. Dan vragen ze natuurlijk erachter aan: "ga je straks ook nog vertellen dat God niet bestaat?"
Natuurlijk zal niet iedereen het met me eens zijn, maar ik sta hier gewoon achter en geniet zeker niet minder (met de kids) van sinterklaas.

Groetjes
Karin
 
hoi,
heb wat zitten surfen op internet en vond een aantal best leuke antwoorden
(vind ik hoor)
maar ik wou ze gerust met jullie delen..

1. we hebben het erover of je tegen je kind moet liegen. Niet als je Sinterklaas gebruikt als stok achter de deur, lijkt mij. Denk ook aan de lol en de positieve spanning die een kind kan hebben van het feest: "Wat zou ik krijgen?" Maar niet: "Zou ik wat krijgen, of moet ik in de zak mee naar Spanje?" Die laatste oplossing wordt volgens mij toch nog wel gebruikt, hoewel het in mijn ogen een zwaktebod is van de ouders. Ze hebben een boeman nodig.

 
 
2.Ik heb ook nooit mijn best gedaan om de kinderen te laten geloven in Sinterklaas. Maar ze geloven echt. Maar net zo als ze geloven dat Hennie de heks midden in de winter de sneeuw in haar tuin kan laten verdwijnen.
Op het kinderdagverblijf worden twee leidsters in bijzijn van de kinderen tot Sint en Piet geschminkt. Dat is leuk. Op het moment dat ze eruit zien als Sint en Piet worden ze ook gezien door de kinderen als Sint en Piet. De kinderen zijn echter niet bang.
Mijn zoon van 4 zat gistermiddag innig tevreden op de schoot van de Sint die bij mijn werk op bezoek was. Die man was echt. Mijn dochter van 3 sprak 's avonds met een zware stem. Ik vroeg haar: "ben je zwarte Piet?" Haar antwoord was:"nee, want ik ben niet geschminkt."
Volgens mij geeft dit antwoord aan dat ze precies zo gelooft als ik graag wil zien: Het is een feest, een traditie om elkaar een plezier te doen met pakjes en straks als ze wat ouder zijn met surprises en rijmpjes. Dat overgoten met een sausje van mystiek. Al moet ik ook zeggen dat ze nog niet echt kadootjes vragen van de Sint. Ze zetten wel vaak hun schoen en krijgen daar soms iets in (voor Sinterklaas!).
Ik heb ook geen enkel moment de neiging om te dreigen met de Sint. Voor mijn kinderen staat de Sint voor positieve dingen. Als ze al gehoord hebben van de roe, of in de zak mee naar Spanje, of het niet krijgen van kadootjes als ze stout zijn, is dat van andere volwassenen die menen mij als moeder te helpen door te dreigen. Ik probeer dat meestal te voorkomen, maar dat lukt jammer genoeg niet altijd.


groetjes,anne
 
Hoi.



Ik wil jullie bij deze allemaal bedanken voor jullie reacties!!

We zijn net terug van het georganiseerde sint-weekend op Het Meerdal en
zowel onze dochter van 9 als onze zoon van 4 hebben zich uitstekend
vermaakt. Onze dochetr kwam bij de aankomst van de Sint en zijn pieten
op Zondag wel even zeggen dat het niet dé echte was maar voor e rest
heeft ze het nergens over gehad. We hebben dan ook besloten om het
voorlopig zo te laten het is gewoon een te leuk kinderfeest en
natuurlijk komen de vragen,maar hier krijgt ze gewoon antwoord op en we
zien wel wat ze ermee doet.....maar op dit moment geniet ze nog teveel
van het sint gebeuren!!!!!



Maar nogmaals allen bedankt!!!!!

 
Terug
Bovenaan