Hoi Muizeke,
Ik ken je zorgen wel hoor. Bij mijn eerste zwangerschap maakte ik me ook heel veel zorgen omdat het voor mij niet goed voelde. Ik kon het niet echt verklaren maar ik voelde me gewoon niet zwanger. Ik heb toen zelf een echo geregeld bij een echobureau (moet je dan wel voor betalen) omdat ik anders tot de 12 weken moest wachten voordat ik een echo zou krijgen bij het Diagnostisch Centrum. Ik was toen 9 weken zwanger. Helaas bleek ik een miskraam te hebben (leeg vruchtzakje).
Ik ben daarna meteen weer zwanger geworden en oh oh wat heb ik me weer druk lopen maken. Wederom al heel vroeg weer naar het echobureau voor een eigen echo omdat ik er bijna niet meer van sliep. Toen was ik pas 4 weken op weg. Heeeeel pril en dus ook alleen maar een stipje te zien op het scherm. Daarna een termijnecho gehad in het Diagnostisch Centrum. Daar schatte ze het vruchtje op 7 weken en 4 dagen en toen kon ik al een hartje zien kloppen. Dat was heel bijzonder. Nu ben ik alweer een dikke 36 weken op weg.
Maar zoals ik hierboven ook lees, is er dus een verschil tussen een hartje zien kloppen op een echo of naar het hartje luisteren bij de verloskundige. Bij een echo zien ze het al eerder en kunnen ze het misschien ook wel laten horen via het echo apparaat. Maar vaak is zo'n echo inwendig en kunnen ze dus veel meer zien. De verloskundige gebruikt een uitwendige doptone om naar het hartje te luisteren en ik denk dat je dan wat langer moet wachten.
Misschien als je je zorgen kenbaar maakt aan je verloskundige, dat je al eerder een echo kunt laten maken. En als je het echt niet meer volhoudt, kun je dus altijd zelf naar een echobureau gaan. Dan moet je wel zelf betalen maar heb je wel duidelijkheid....
Groetjes,
Maike