Sorry, maar ik weet niet eens van al mijn vrienden hoe al hun broers en zussen heten (sommigen hebben er veel, haha), laat staan hoe hun kinderen heten. Maargoed, het gros daarvan zie ik dus ook nooit, niet eens een keer per jaar (anders had ik hun naam wel onthouden denk ik). Ik denk dat je vooral voor jezelf na moet gaan hoe het voelt om die naam alsnog te gebruiken. En inderdaad, bij een populaire naam zou ik me daar minder zorgen over maken dan bij een naam die zeldzaam is. Want hadden ze nou echt gedacht dat zij de enige waren die hun kind een top 10 naam mochten geven? Lijkt me niet. Maar als zij een zeer unieke naam met eigenzinnige spelling bedacht hebben, tsja, dan zullen ze misschien minder staan te springen om een naamgenoot voor hun kind in de (uitgebreide) kennissenkring. Tuurlijk weet je niet altijd vantevoren wat over 10 jaar populair gaat zijn, maar met een top 10 naam weet je dat de kans groot is op klasgenootjes oid met dezelfde naam. Eli valt wat mij betreft meer in de categorie van vaker voorkomende namen dan die van echt zeldzame namen, dus zou ik niet moeilijk over doen of navragen. Maar volg daarin gewoon wat goed voelt voor jullie.
Over dezelfde naam als familieleden, tsja, wij hebben onze kinderen vernoemd. Dus heel bewust wel dezelfde naam gegeven als familieleden (ook zonder overleg), en ik zie dat persoonlijk als een soort eerbetoon ipv een soort namendiefstal oid. Maar tegelijkertijd zou ik wel de namen vermijden die onze broers/zussen als naam gegeven hebben aan hun kinderen, al zou ik het nu wel echt ff slikken vinden als de meisjesnaam die we voor onze oudste bedacht hadden (we hebben 2 jongens en willen nog wel voor een derde gaan, maar niet eens aan het proberen zwanger te worden op het moment dus geen idee of er ooit evt een meisje komt hier) straks al vergeven is, terwijl we die naam eigenlijk al langer vast hebben staan dan de naam die we aan onze oudste gegeven hebben (geslacht was voor ons beide keren een verrassing bij de geboorte, dus twee namen bedacht). Mede omdat het ook een vernoeming zou zijn zijn we wel echt gehecht aan die naam al komt in onze familie creatief vernoemen (dus niet de letterlijke naam gebruiken) ook voor en zouden we dus wel iets kunnen verzinnen wat erop lijkt maar niet hetzelfde is. Mijn man vind daarin heel sterk: tsja, wij hebben die naam bedacht voordat een evt nichtje zo genoemd wordt, en wij hebben toch een andere achternaam, dus we kunnen gewoon aan die naam vasthouden, maar ik zou het ronduit raar vinden om mijn kind hetzelfde te noemen bij roepnaam als een nichtje van ons kind en denk dat het voor mijzelf zo raar zou voelen dat ik die naam niet meer zou willen geven. Dat beperkt zich wel echt tot de roepnaam, tweede namen zijn voor mij echt zoiets van: leuk voor op je paspoort of om een uniek e-mailadres te krijgen, maar je gebruikt het normaal toch nooit voluit, dus niet erg om evt hetzelfde te hebben (zeg ik als persoon met een vrij unieke achternaam).
Over dezelfde naam als familieleden, tsja, wij hebben onze kinderen vernoemd. Dus heel bewust wel dezelfde naam gegeven als familieleden (ook zonder overleg), en ik zie dat persoonlijk als een soort eerbetoon ipv een soort namendiefstal oid. Maar tegelijkertijd zou ik wel de namen vermijden die onze broers/zussen als naam gegeven hebben aan hun kinderen, al zou ik het nu wel echt ff slikken vinden als de meisjesnaam die we voor onze oudste bedacht hadden (we hebben 2 jongens en willen nog wel voor een derde gaan, maar niet eens aan het proberen zwanger te worden op het moment dus geen idee of er ooit evt een meisje komt hier) straks al vergeven is, terwijl we die naam eigenlijk al langer vast hebben staan dan de naam die we aan onze oudste gegeven hebben (geslacht was voor ons beide keren een verrassing bij de geboorte, dus twee namen bedacht). Mede omdat het ook een vernoeming zou zijn zijn we wel echt gehecht aan die naam al komt in onze familie creatief vernoemen (dus niet de letterlijke naam gebruiken) ook voor en zouden we dus wel iets kunnen verzinnen wat erop lijkt maar niet hetzelfde is. Mijn man vind daarin heel sterk: tsja, wij hebben die naam bedacht voordat een evt nichtje zo genoemd wordt, en wij hebben toch een andere achternaam, dus we kunnen gewoon aan die naam vasthouden, maar ik zou het ronduit raar vinden om mijn kind hetzelfde te noemen bij roepnaam als een nichtje van ons kind en denk dat het voor mijzelf zo raar zou voelen dat ik die naam niet meer zou willen geven. Dat beperkt zich wel echt tot de roepnaam, tweede namen zijn voor mij echt zoiets van: leuk voor op je paspoort of om een uniek e-mailadres te krijgen, maar je gebruikt het normaal toch nooit voluit, dus niet erg om evt hetzelfde te hebben (zeg ik als persoon met een vrij unieke achternaam).