Hallo mama's,
Zoals we zelf maar al te goed weten en hebben ondervonden is het hebben van een kindje niet altijd rozengeur en manenschijn. De een huilt ontroostbaar en de ander wil maar niet s'nachts doorslapen.
Er is altijd wel éven een moment dat je denkt van....
- Was ik maar even voor een moment iemand anders...
- Nog even en ik draai door !!
- Ik drop de kleine even bij papa en piept er tussen uit!
- Oma heeft dan toevallig ook geen tijd...
- Of je hebt het gewoon even gehad..
Natuurlijk wil dat niet zeggen dat je een "slechte" moeder bent, en is het heel normaal als je er soms even doorheen zit. Het is natuurlijk ook niet zomaar iets, ineens een kleintje groot brengen!
De vraag is dus;
WANNEER VALT JOU HET OUDERSCHAP ZWAAR ??
-------
Mij nu bijvoorbeeld..
Kay is al vanaf donderdag goed ziek.. Daarna papa en mama ook!
Ik ben nu zo ziek (pijn aan mijn hoofd, oren, keel en gewrichten en heb koorts) dat het in combinatie met een kleine me even zwaar valt. Ik heb namelijk geen familie om de hoek wonen waar je de kleine even heen brengt. Gelukkig wel vrienden die, als ik het zou vragen, even op Kay zouden willen passen..
Maar Kay is nu zelf nog wat ziek en dan wil je je kleine natuurlijk dicht bij jezelf houden.
Even dacht ik nog vanmorgen "Dit is dus een gezinnetje runnen.. Jezelf wegcijferen en de boel draaiende houden"!, ook al is het nu even extra zwaar..
Maar natuurlijk maakt de lach van je kindje gelijk weer een boel goed!
Ik slof vandaag dus gewoon nog maar even verder in mijn badjas..
Esmé mv Kay