Wanneer valt jou het ouderschap zwaar ???

Tja, ik hoef denk ik niet al te veel uit te leggen. Het valt me met tijden ook ontzettend zwaar, maar dat zal iedereen wel snappen. Zo ontzettend gemakkelijk, gezellig, leuk, fantastisch het was toen we voor de eerste keer papa en mama werden, zo ontzettend  moeilijk en emotioneel  is het tot op heden geweest, zonder daarmee te willen zeggen dat ik er niet van geniet hoor, want ondanks alle sores kan ik me er toch nog toe zetten om te genieten van mijn kindjes. Ik vind alleen zelf dat ik te veel mopper tegen Merijn. Ik heb zo van die dagen dat alles tegenzit en hij 's ochtends al begint met me continue uitproberen. En als ik dan die nacht (of enkele nachten) slecht heb geslapen, komt dat meestal niet zo goed over en duurt het niet zo heel erg lang voor we de eerste aanvaring hebben. Aan de andere kant is het natuurlijk zo dat ook ik maar een mens ben en verder is Merijn een gelukkig en opgeruimd kind, dus ik denk dat het voor hem ook allemaal wel meevalt. Ik hoop alleen dat ik over een tijdje kan zeggen dat ik  mijn leventje weer op orde heb en me gewoon goed kan voelen. Gelukkig gaan we binnenkort een ander seizoen  in en ik hoop dat het snel beter weer wordt. Van mij mag het nu al maart/april worden, want dat houdt in dat Siebe op de fiets kan en geloof me, ik zal dit jaar wat kilometers gaan vreten met de fiets. Heerlijk buiten zijn.

Groetjes Fonske.

 
Moet eerlijk zeggen dat het me allemaal heel erg mee valt. Ze slaapt door sinds nacht 2 en een enkele keer komt ze nog voor een speentje maar dat gaat zo op de automatische piloot dat ik het soms niet eens door heb maar mijn man de volgende ochtend vertelt dat ik ben geweest hihi. En ze eet heel goed en lacht eigenlijk  heel veel  de laatste keer dat ze echt heel gehuild kan ik me niet eens herrineren. Dus tja mag niet klagen en de laatste keer dat ik ziek was heeft mijn moeder 1 dag opgepast 1 dag mijn schoonvader en de rest van de week nam mijn man vrij dat kan hij  makkelijk doen.
 En ja ik ben me heel erg bewust dat ik 1 van de weinige bent en dat ik moet waarderen wat ik heb.

Maar in mijn achterhoofd weet ik mijn tijd komt ik krijg vast een mega peuterpuber hahaha.
 
hai,

Opzich heb ik ook nix te klachen.
Ninthe slaapt al vanaf week2 door, en we hoeven er nooit uit snachts.
En Ninthe is een vrolijk en relexd kind.

Maar als ze ziek is en dat is ze best vaak. maak ik me wel zorgen.
Ze heeft al 2 keer in het ziekenhuis gelegen, en daar naast heeft ze ook vaak wat.
Dan denk ik wel eens zorg ik dan niet goed voor haar???

En ook het groete hapje is een drama. Wat we ook proberen ze eet het niet.

Liefs Vano en Ninthe
 
normaal klaag ik niet, ik vind het heerlijk die kids. maar de afgelopen 2 weken waren erg zwaar. Eerst manlief ziek, dus ik op turbo voor die twee kids. Toen mijn dochter ziek. Dubbele long ontsteking. Wat was zij zielig, ongelovelijk. zo'n meisje van 22 maanden vreselijk ziek en aan de zware medicijnen. Toen ik ziek, maar jullie weten het, een moeder kan niet ziek worden dus toch door. En nu Milo ziek. Wat heet: zwaar ziek. Ondankt de borstvoeding (ze verzekerden me dat het nog veel erger kon, en bedankt) erg ziek met heftige medicijnen (en ik vond het al jammer dat hij een groentehapje zou gaan krijgen,  boehoe!!), zelfs de volgende dag weer teruggegaan naar de dokter. De dokter schrok en zei dat hij absoluut niet erger mocht worden dan dit, anders meteen naar de eerste hulp. Dan schrik je je wel rot. Nog meer zware medicijnen, antibiotica, steroiden en een beademer met drie soorten vloeibare medicijnen.  Samen met de heel erg gebroken nachten, manlief die toch niet zo goed weet hoe hij met Milo moet omgaan en zich er dus zo min mogelijk mee bemoeit, eindeloze tochten naar dokters en ziekenhuizen en ook nog een ander schatje die mijn aandacht wil, zit ik er een heel klein beetje doorheen, ben gebroken.  Geestelijk ben ik trouwens nog steeds niet van mijn roze wolk gedondert, ondanks deze zware tijd en 4 maanden van hevige kramen. Maar ik vind het nu wel zwaar.  Soms snap je niet dat alle elende altijd in 1 keer komt.....
 
Zwaar kan ik het niet noemen. Maar als ik die berg was zie en het lukt allemaal even niet nou dan kan je je verstoppen want dan ben ik echt heel chagerijnig!! Ik doe het huishouden alleen, mijn man werkt de hele week en is laat thuis. Af en toe helpt hij maar over het algemeen doe ik alles alleen en daar baal ik wel eens van, werk is nooit af.
Ik heb nu ook weer zoveel was het is niet normaal, en dan heb ik nog maar 1 kind.

Esmé ik hoop dat je al een beetje bent opgeknapt? Beterschap.

Liefs Esther
 
Zwaar vind ik voor mezelf een te groot woord, maar ik heb natuurlijk ook zo mijn dagen dat het wat minder gaat.
Ik heb soms even moeite met mijn twee meiden, Roos is dan ook best jaloers op haar zusje en dat is soms heel erg vervelend.
Sinds we Roos hebben weet ik ook dat mama's gewoon niet lekker ziek kunnen zijn, tenzij er iemand je kan helpen anders pech gehad, best vervelend.
En Esmé, het duurt even maar uiteindelijk pak je niet elk virusje meer mee, vervelend hé!!
Wat ik echt vervelend vind is dat ik Linde moet meenemen als Roos naar de peuterspeelzaal gaat -over een paar maanden naar school- 3x per week.
Soms laat ik haar alleen thuis, maar dat voelt ook niet helemaal oké.
Ik voel me dan ook geen slechte mama, anders zou ik het niet doen hoor en alleen als ze slaapt natuurlijk.
Ook ik zal blij zijn als ze lekker mee op de fiets kan heerlijk, ik doe het liefste alles op de fiets en mis dat nu enorm, maar nog een paar maanden, lekker voorjaar, heb er nu al zin in.
Nou succes met jullie "dip-dagen".
groetjes Danielle.
 

Hoi,

Gelukkig gaat het met mij vandaag al wat beter, al doen mijn hoofd wel oijn van het hoesten en snuiten.. Ook heb ik nog van die zielige traanoogjes haha
Verder gaat het met Kay ook weer beter. Gelukkig geen koorts meer alleen nog een flinke snotneus.

Het ouderschap valt mij verder niet zwaar, integendeel! Hier wordt écht alles samen gedaan. Papa doet namelijk ook buiten zijn drukke werkweek om kleren wassen en ophangen, koken, boodschappen halen, Kay verzorgen, dus je hoort mij niet klagen! Een ideale man dus
Noem hem daarom ook wel eens "Henny" (Huisman haha, flauw he)..

Het viel alleen even zwaar omdat ik zo ziek was en je toch met de kleine in de weer moet die erg huilerig was omdat hij zelf ziekjes was.. Daarbij liep mezelf steeds de troep uit de neus en das niet altijd handig

Esmé mv Kay


 
Hoi...

Toen ik er alleen voor stond met mijn dochtertje ( uit een vorige relatie)
En ik ook nog eens fulltime werkte . toen viel het me wel eens zwaar!!
Als ik een keer ziek was kon ik niet ziek zijn omdat ik brit ook nog had zij wel gewoon naar school moest etc..
Maar nu heb ik Dawin erbij en ben ik erg gelukkig met mijn ventje en die helpt me gelukkig overal mee als het nodig is en ik werk nu maar 24 uurin de week dus ben helemaal tevreden.
Kan ook erg goed tegen stress situaties dus maak me nergens druk om!

Liefs bianca
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan