Wanneer veertellen....het valt niet mee om niks te zeggen....

Hallo Allemaal.

Ik weet net sinds een week dat wij in maart 2009 een tweede kindje krijgen!
Superblij natuurlijk maar ja nog even wachten met vertellen, hoe moeilijk dit ook is.
Het is nog zo pril allemaal!
Ik had gedacht dat ik bij een tweede dit gevoel wat minder zou hebben maar ik ben net zo enthousiast en nieuwsgierig.....en kan dus nu ook niet wachten met vertellen.
Bij de oudste hebben we het aan de ouders verteld toen ik 10weken zwanger was en de rest bij 12weken....
Hoe doen jullie dit?
En nog een beetje orgineel? Bij de oudste hebben wij taart meegenomen een een kaart met iets van kleinkind geboren erop en een gedichtje erin.
Nu hebben we bedacht om de oudste een shirtje aan te doen..met daarop....ik word grote broer want zoz......ik krijg een broertje of zusje.
Ik ben benieuwd........
 
Hoi Juud en Mariska

Nou, ik dacht ook altijd van; ik zeg het als de 1e echo goed is...
Maar toen wij zondag een positieve test in handen hadden, konden we het écht niet voor ons houden hoor!!!
Toevallig kwamen 's middags mijn schoonouders en schoonzus + man + kindje op visite, dus hebben we het gewoon meteen verteld! Iedereen super blij!!
Mijn schoonzusje is ook zwanger (4 weken verder) dus kunnen we er gezellig samen over kletsen.
Ook meteen tegen mijn ouders verteld, die waren ook dolgelukkig!
Morgen gaan we naar mijn zus en broer (die wonen te ver weg om even op en neer te rijden).
Ook heb ik 't inmiddels mijn beste vriendin verteld en mijn vriend zijn beste vriend.
Natuurlijk omdat het super gaaf is om te vertellen, maar ook omdat... mócht te toch nog mis gaan (wat ik natuurlijk niet hoop!!!!) ... we in ieder geval wat steun kunnen vinden bij hen.
Ik denk dat ons mam het vreselijk zou vinden als ze het pas na 10 weken ofzo te horen zou krijgen...
Maar goed, dat is onze mening, en iedereen moet doen waar ze zich prettig bij voelen natuurlijk!
Voor de opa's en oma's hebben we een leuk boek over opa en oma.
En voor de zussen en broer een gedichtje ingelijst (heb ik ooit eens van dit forum afgehaald en bewaard):

Jullie kunnen me nog niet horen
Jullie kunnen me nog niet zien
In maart word ik geboren
Mag ik dan in dit lijstje misschien?
Nu ben ik nog in mama's buik aan het groeien
Want ik ben nog maar héél klein
Ik vind het wel heel fijn
Dat jullie mijn oom en tante zullen zijn!

Wat ik ook een leuke manier vind is om bij de koffie/thee een droog beschuit te geven en dan erbij te zeggen: we weten pas in (mijn geval) maart welke kleur muisjes erop moeten!
Heb ik ook eens ergens gelezen!

Ohja, op mijn werk hou ik het nog wel even voor me, maar heb nog vakantie, dus dat is niet zo moeilijk, haha!

Groetjes, Mickje
 
Mijn man wil echt niet voor 12 weken, maar ik ga hem overhalen om na de vakantie te zeggen. Dan ben ik als het goed is 10 weken en een paar dagen.
Vorige keer wist 1 zus het meteen. Want we wisten niet zeker of het nou positief was. Nu weet ik een streep is een streep. Ik heb altijd heel goed contact met haar. Helaas is ze een end verweg verhuisd, dus nu wat minder.
Maar we moeten nog steeds bij haar langs in d'r nieuwe huis, dus dan doen we dat na de vakantie. Met echofoto!

groetjes Maris
 
Onze directe familie weet het al (ik ben morgen vijf weken) en zo langzamerhand gaan we het iedereen vertellen totaan de kennissen en de buren na de eerste echo. Ik maak er niet zo'n punt van maar misschien komt het wel omdat het de derde is. Bij de eerste vond ik het ook eng om te vertellen. En mocht het fout gaan, wat ik natuurlijk niet hoop, dan is het ook niet erg om dat te moeten vertellen. Een beetje medeleven is ook wel fijn toch?
 
Hallo!

Wij wilden eerst wachten tot 10 weken, de eerste echo bleek ik echter pas 6 weken ver te zijn, we hebben toen onze ouders ingelicht, en ik 1 vriendin om over prenataal onderzoek te praten. Als we straks de 10 weken echo hebben gehad en alles is in orde dan vertellen we het eerst de rest van de familie, en dan vrienden. Het werk wacht ik even mee tot na mijn vakantie.
 
Omdat wij lang in de mmm hebben vertoefd wisten al vrij veel mensen om ons heen dat we graag zwanger wilden worden en waren ze ook best betrokken bij het hele proces, vragen regelmatig hoe t gaat enzo...

We hebben het onze ouders en broer en zus meteen verteld en op mijn werk wisten een deel van mijn collega's dat we iui hadden gehad, dus die vroegen ook wel naar de uitslag. Dus ook daar waren ze al snel op de hoogte.

Sommige vrienden hebben we het al verteld, niet allemaal, vind het leukst om het persoonlijk te doen en aangezien een deel hier niet in de buurt woont zal dat eerdaags wel een keer komen.

Mijn stiefzoon van bijna9 is nu 3 weken op vakantie met zijn moeder, als hij terugkomt, over 2 weken vertellen we het hem, dan ben ik bijna 11 weken. Hij heeft 3x meegemaakt dat we miskramen hadden en   wilde nu graag iets meer   zekerheid voor hem... Maar hij woont voor de helft hier, dus ik denk dat ie al wel wat vermoed.... zag laatst een zwangerschapstijdschrift onder m.n bed liggen enzo..

lfs Mickey
 
Terug
Bovenaan