Wanneer vertel je 't aan de buitenwereld?!

ik ben vandaag 9 weken zwanger. Alleen de ouders en zussen weten het. En een hele goed vrieindin die  ver weg  woont.
Maar wij willen het ook pas na alle testen vertellen, dat zou dan rond 8 mei zijn.
Vandaag al moppers op het werk, ik had 2 dagdelen vrij gevraagd in 1 week tijd. Maar daar zit dus  de vlokkentest bij... Ik hoop dat ze het begrijpen  als ik het ze vertel waarom ik  iets meer vrij wilde. Als de testen geweest zijn, dan hebben we geen grote afspraken meer staan. Voor de test en de intake moeten we 50 km rijden...
 
hoi!
ik zou zeggen, volg je gevoel! ikzelf zie geen reden om het voor je te houden.
sommige mensen zeggen zelfs " maar dat MAG je toch nog helemaal niet vertellen?" haha wie heeft dat bepaald?!
toen ik de eerste keer zwanger was heb ik het aan werkelijk IEDEREEN om ons heen verteld, dus niet alleen aan familie en vrienden maar zelfs aan mensen in winkels, de slager, de groenteboer, mensen bij de garage, zegmaar overal. ik vond dit heel leuk, maar kreeg ook heel vaak de reactie "vind je dat dan niet eng om het nu al te vertellen, straks gaat het mis". ik begreep hier niets van, het is toch geen taboe ofzo?! toen bleek dat het dus mis ging. ik vond het erg fijn dat we veel steun hebben gekregen en wat ik ook erg fijn vond is dat we niet hoefden te vertellen "we waren zwanger maar hebben een miskraam". nu hebben we toch eerst een hele fijne en blije periode gehad met de mensen om ons heen.
op dit moment ben ik 9 weken zwanger en we hebben het weer direct aan fam en vrienden verteld, maar we hebben nu wel even iets rustiger aan gedaan tot aan de 1e echo (die goed was!!!). reden hiervoor was dat ik zelfs nu af en toe nog mensen tegenkom aan wie ik het destijds vol enthousiasme had verteld en aan wie ik het dus steeds moet uitleggen terwijl ik dat te intiem vind voor hoe ik die personen ken. snapje?

dus ik zou zeggen, volg je gevoel, het is ook gewoon heel erg gaaf om je blijdschap te kunnen delen!

succes ermee! sabine

 
Hoi hoi,

Sluit me helemaal aan bij s77!!!!
Ik ben nu bijna 7 weken zwanger en we hebben het eergisteren tegen iedereen verteld!
Ik denk maar zo dat ik de steun van die  mensen ook kan gebruiken als het mis gaat en ik heb het een keer meegemaakt bij een collega van me dat ze de echo had gehad bij 12 weken het aan iedereen vertelde en een week later ging het mis..........(wil jullie niet bang maken). Vroeger was het heel normaal dat je het meteen zei! de generatie daarvoor vertelde niets en kreeg een dikke buik waardoor iedereen het wist en wij, wij moeten eigenljk wachten tot de eerste echo is geweest en dan moet ik me ondertussen in allerlei bochten wringen om het geheim te houden, nou sorry maar ik ben blij heel blij en dat mag iedereen weten!   Maar dat is voor iedereen anders, kan me ook voorstellen dat je het alleen tegen je ouders,schoonouders en eventueel je beste vrienden zegt, het is toch wel fijn om er met wat mensen over te kunnen praten.
Succes met je beslissing en probeer zoveel mogelijk te genieten van je zwangerschap al is het nog pril!!!!!!

liefs Daan
 
Hoi meiden,

Tja lastig....in januari hadden wij het echt aan iedereen verteld, ik vond het geweldig. En toen kreeg ik een miskraam en moest ik iedereen (nog wekenlang) inlichten dat het fout was gegaan. Eigenlijk zat ik er toen niet op te wachten het verhaal weer en weer te moeten vertellen. Wel bij mn echte goede vrienden en vriendinnen natuurlijk. En mn fam dat is een andere zaak. Die weten het nu ook weer en mocht het misgaan is het heel fijn hun steun weer te krijgen. Ik heb voor mezelf besloten eventjes de gevarentijd af te wachten alhoewel je nooit zekerheid hebt natuurlijk maar dan is de kans op een miskraam toch wel wat afgenomen. Dan mag van mij iedereen het wel weten inclusief mijn kinderen. Die vonden het heel erg toen ik een miskraam kreeg. Ik wil ze dat een tweede keer besparen (voor zover mogelijk)

Voor de rest zou ik zeggen meiden, schreeuw het van de daken als je je goed erover voelt hahaha.

Groetjes Petra
 
daag allemaal,
ik ben morgen 10 weken en wij houden het nog steeds geheim. we vinden t eigenlijk ook wel leuk, kunnen we straks gaan zeggen: ja maar toen was ik t al! vrijdagavond had ik een feestje en t viel wel erg op dat ik geen bier/wijn dronk. maar ongeveer niemand verwacht t van ons, dus t is erg makkelijk om te zeggen: ik heb niet zo'n zin of voel me niet lekker. en we wonen een eind van familie en vrienden vandaan, dus de gelegenheid doet zich niet zo vaak voor.
morgen gaan we naar goede vrienden, daar blijven we met Koninginnedag.. ik heb wel erg veel zin om t tegen hen te gaan vertellen.. met pinksteren gaan we de families inlichten, dan ben ik bijna twaalf weken!! we zijn een beetje aan het regelen dat we dan op eerste pinksterdag al mn zwagers/schoonzussen en schoonma bij elkaar hebben, en op tweede pinksterdag mijn familie compleet is.. en dan tadaaaa: nieuws! ik verheug me er erg op.
ik had t op zich wel eerder aan mn ouders en schoonma willen vertellen, maar we vonden t leuk om t aan iedereen tegelijk te vertellen, en dat is met pinksteren wel goed te organiseren, onder het mom van: laten we wat leuks gaan doen, iedereen is toch vrij etc
bye bye susanne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan