wanneer vertellen aan eerste kindje?

[Anoniem]

hoi.
wij hebben het ook van af een week of tien verteld.
en boekjes gekocht met er is een baby op komst.
en vooral erteld dat een baby veel huilt en dus niet mee kan spelen.
maar dat hij wel kon hlepen met luiers aan geven en flesje geven.
en de baby liedjes kan voordragen.
en stil moeten zijn als de baby slappt.
misschien wat negatief, maar een baby is niet zooo leuk voor het oudere broertje/zusje.
hij ws goed voorbereid toen hij een maand voor zijn derde jaar een zusje kreeg.
en hij heeft er heel goed op gereageert en ging er dus heel goed mee om...
en hij is echt niet het  makkelijkste kind!!!

dus goede voorbereiding begint al vroeg, en op het eind toen ook de kamer bijna klaar was ging hij wel elke dag kijken of de baby er al is, in de wieg.
maar ik had niet het idee dat het voor hem lang duurde.
maar betrek je kind erbij...
doei

 

[Anoniem]

Wij hebben vorig jaar toen ik zwanger was gewacht tot 12 weken voordat wij onze oudste vertelden dat ik zwanger was. Hij was toen bijna 3.  
Helaas bleek toen bij 16 weken dat het kindje toch nog overleden was. Wat waren wij verdrietig (wij hebben   voor de geboorte van onze oudste al 3 mk's gehad, maar die waren vroeg en dus gingen we er vanuit dat wij uit de gevaren zone waren).
Wij waren dus extra verdrietig omdat wij hier geen rekening mee hadden gehouden.

Ik ben achteraf blij dat wij het toen onze oudste al hadden verteld. Ik moest nl in het ziekenhuis bevallen en was dus ook een nacht niet thuis.
Doordat wij onze oudste al ingelicht hadden konden wij hem ook uitleggen waarom papa en mama verdrietig waren en dat het dus niet aan hem lag.
Kort daarop hoorden wij dat mijn moeder kanker heeft en ook dat verdriet hebben wij niet hoeven verstoppen.

Het is heel naar om je kind hiermee lastig te vallen zeg maar, maar het hoort ook bij het leven. Wij hebben natuurlijk wel getracht om het grootste verdriet te hebben als hij op bed lag, maar wij hoefden ons niet te verstoppen

Toen ik begin dit jaar weer zwanger was hebben wij het weer verteld met 12 weken. Want als het weer mis zou gaan, moesten wij het toch vertellen.
Kinderen voelen jouw verdriet en stemmingen feilloos aan en als je ze dan niets verteld, gaan ze zelf bedenken waarom jij verdrietig bent. En dat zoeken ze het eerst bij zichzelf....helaas. Om dit te voorkomen zijn wij heel open geweest.

Tuurlijk duurt het lang voor de baby er is, maar ik heb gewoon gezegd dat eerst sinterklaas komt, dan de kerstboom en als oma dan jarig is, dan komt de baby bijna.
En voila, het is nog 1,5 week en ik vind dat ons kind zich daar heel goed doorheen slaat.

Hij is nu ruim 4, maar nog helemaal niet ongeduldig. Wel begint hij nu te vragen of de baby er al uit komt, maar dat is ook omdat ik steeds dikker wordt en minder kan. Hij heeft dus wel door dat het einde in zicht moet zijn.
Dus het lange wachten is best meegevallen vinden wij.
Wel is het zo dat wij er in de afgelopen maanden ook nog niet zoveel over hebben gepraat, totdat mijn buik zo dik was dat het echt dichter bij kwam.

Veel succes!

gr mama van MD

 

[Anoniem]

Hier een mama van 3 kids.
We hebben een dochter van 8, een zoon van bijna 5, en een dochter van bijna 5 mnd.
Vorig jaar hebben we het de oudste twee verteld met 8 weken,
En dat voelde goed. Ze snaptte best dat de buik nog moest groeien, en vonden het eigenlijk pas echt lang duren toen de schoolvakantie begon, en de baby een week te laat kwam..haha
Maar nooit vervelend gevonden hoor. Ze zijn er nu dol op, en ze hoorde er meteen bij.

6 Weken voor deze laatste zwangerschap kreeg ik een miskraam, en dat was met bijna 8 weken, en toen wisten ze het nog niet..Mijn zoontje kreeg het niet mee, maar onze dochter wel degelijk. Ik heb het haar wel verteld, dat er een baby in mama's buik groeide, maar omdat het blijkbaar niet helemaal goed was, mijn lichaam het weer eruit liet komen. Dat we er allemaal niets aan konden doen, en het beter was zo. Ze war er een paar dagen verdrietig over..zielig, maar ik vond het fijn om eerlijk te zijn. Ze wilde het gewoon ook weten..en stond erbij toe het erge bloedverlies begon..Dus toen ik daarna meteen weer zwanger was hebben we het wel bijtijds verteld..Ze vond het zooo leuk.

Doe dus gewoon waar jij je goed bij voelt..
Groetjes van een mama van drie heerlijke kids!
Rina