Wanneer vertellen - priveleven

Ik mag hopen dat dat grapje van die spullen niet tegen de buurman is gezegd waarvoor het slechte nieuws kwam?! 
Het kan zo opluchten op je verdriet kwijt te kunnen. En geloof me schaamte komt ook echt om de hoek komen. Ik had het gevoel dat ik gefaald had. Het was echter wel fijn om mijn verdriet kwijt te kunnen. 
Want ben jij hard zeg..... tenminste je bericht is hard. Ik wens je een voorspoedige zwangerschap. Ik hoop alleen dat je kind betere humor mee krijgt. 
 
Wauw, wat ben jij naar zeg. En echt totaal geen grappig grapje. Ik neem maar aan dat jij nooit een miskraam met 6 weken gehad hebt, hoop dat jij en je 'vriendlief' dit nooit mee zullen maken.
 
Heb je dat serieus tegen die buurman gezegd?! Dat is echt heel erg! Met 6 weken heb je niet pas net een positieve test in handen. Je verliest verdorie een kind. Dat is heel pijnlijk. Het zou fijn zijn als mensen dan met je meeleven en geen misselijke grappen maken. Mijn familie wist het al heel vroeg. Termijnecho goed, 20 weken echo perfect en even later lagen mijn kinderen op mijn borst. Het kan ook na die 12 weken echt nog fout gaan. Bij een kennis van mij gebeurde het zelfs met 39 weken. Als dat dé reden is om het niet te delen, dan kun je het beter pas na je bevalling delen. Ik gun iedereen een kind, maar zoals jij je oordeel klaar hebt na een miskraam kan echt niet. Hoe zou jij je voelen na een miskraam? Gaan jullie het dan met zijn tweetjes verwerken?
 
Knuffeltjeeeee: Ik vraag me af of je zelf zwanger bent, ik denk het niet, want ik geloof eigenlijk dat je er dan wel iets anders in zou staan...
 
Ik had mijn eerste positieve test toen ik zo’n 4 weken zwanger was. En ik raakte niet zomaar zwanger, dit lukte pas na 1 jaar en 9 maanden, met medische hulp. En ja, bij ons wisten anderen het ook al, voordat we een eerste echo hebben gehad. Mensen waren op de hoogte van ons traject, dus dan wacht je geen 12 weken met vertellen. Maar mocht het mis zijn gegaan, dan zouden dus ook genoeg mensen dit te horen krijgen. Want wat heb ik een hekel aan die taboes over lastig zwanger kunnen raken, miskramen, etc. 
Ik vind het dan ook goed van de buurman dat hij erover praat. Als die grap tegen de buurman was, dan is dat echt een respectloze grap! 
 
Wat ben jullie hard! Jullie allemaal zeggen niet oordelen maar ik zie jullie doen precies hetzelfde tegen haar! Het werkt beide kanten, toch? Ik lees mee en ik merkte dat als iemand op dit forum een andere mening hebt dan de meerderheid, is ie meteen veroordeelt... iedereen heeft recht voor haar/zijn mening behalve haar. Neem maar een chill pill
 
Hi gebruiker, het gaat niet zozeer om wat ze zegt over het vertellen - hoewel ik die opvatting ook niet deel moet iedereen zelf weten hoe / wat / wanneer men het wie vertelt, daar oordeel ik in ieder geval dan ook niet over - maar de manier waarop het gezegd wordt heeft iets ontzettend respectloos en minachtends. Ik houd daar gewoon niet van en op mijn beurt hoop ik ook niet dat mensen op zo'n manier over mij praten. Daar gaat het me (en volgens mij met mij meer mensen) vooral om eigenlijk. 
 
@gebruiker Iedereen mag helemaal zelf weten wanneer zij het vertellen. Maar om zo te denken over een miskraam vind ik niet correct. Alsof je met 6 weken zwangerschap geen recht hebt om verdrietig te zijn? Je bent tenslotte zwanger geweest en je kijkt uit naar de eerste echo en alles wat er opvolgt en dan ineens.. 
Dat een miskraam met 6 weken misschien wat anders is dan bv met 10 weken kan ik begrijpen. Maar een miskraam blijft een miskraam en iedereen verwerkt het anders.
Ik moet eerlijk zeggen ik gisteren avond in bed nog steeds heb liggen nadenken over deze topic. Ik heb echt heel veel verdriet gehad van mijn miskraam ook al was ik maar 6 weken..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan