wanneer vertellen

Natuurlijk is het ieder voor zich, maar toch een vraagje aan jullie. Waarom wachten we toch allemaal 12 weken met vertellen aan de buitenwereld dat we zwanger zijn en waarom niet eerder? Je kan toch ook steun gebruiken mocht het misgaan? Ik wil het wel van de daken schreeuwen, maar mijn man wil leiver wachten totdat we 12 weken zwanger zijn. Hoe zit dat bij jullie? Overigens hebben wij het wel onze ouders en broer/zus verteld.
 
Hoi Greta,

Reden daarvoor is omdat de eerste 12 weken een miskraam het grootst is. Maar als het misgaat is het inderdaad erg fijn als familie en vrienden er van weten en je kunnen steunen.
Het is geen harde regel om te wachten tot 12 weken; je moet gewoon doen wat je zelf prettig vindt. (Wij hebben het zelf al erg snel verteld, gewoonweg om dat we het niet voor ons konden houden, veel te blij.) Veel succes!
 
Hoi Greta,
ik heb het bij mijn eerste zwangerschap met 9 weken verteld, omdat we het niet meer stil konden houden, bij mijn tweede zwangerschap hebben we het met 6 weken verteld, omdat mijn schoonvader op sterven lag en we graag nog wilden dat hij een naam uitkiest voor het kind (waren net op tijd, hij heeft een naam uitgezocht en is overleden toen ik negen weken zwanger was). Bij mijn derde zwangerschap hebben we het ook al met 6 weken verteld. Het was tot dan toe immers altijd goed gegaan. Helaas eindigde deze zwangerschap in een miskraam. Achteraf ben ik wel erg blij dat veel mensen ervan af wisten want op deze manier moest en kon ik er veel over praten en zo was dat voor mij een goede manier om de miskraam meteen te verwerken. Nu hebben we echter alleen goede vrienden en familie ingelicht, maar mede omdat veel mensen zich erg schuldig voelden toen zij mij naar mijn zwangerschap vroegen en ik ze moest vertellen dat het een miskraam was.
Gelukkig gaat het nu wel goed en kan iedereen zien dat ik zwanger ben.
Groetjes, Melanie
 
Hoi Greta, ben ik weer. Wij hebben het met onze laatste dochter ook verteld met 6 weken. Kon het niet meer voor me houden. Mijn man had echt zo iets van: moet dat nou??? Ach, je gaat er toch niet vanuit dat het mis gaat, toch??? En mocht dat wel het geval zijn dan kun je ook wel alle steun en liefde gebruiken van familie en vrienden denk ik. Mocht een derde kindje ons gegund zijn dan vertel ik het toch ook meteen weer.Het is toch ook NIEUWS!!!!!!!!!!!!!!! Groetjes, Hendrika.
 
Hoi Greta,

Dat is voor ieder persoonlijk. Mijn zusje en moeder heb ik het gelijk verteld toen ik vijf en een halve week zwanger was. Mijn allerbeste vriendin met zes weken en de rest van de familie toen ik acht weken zwanger was. De rest van de vriendenkring weet het nog niet en ik wil het nog even voor mij houden tot ik iets meer zekerheid heb, maar ik weet nog niet hoe lang het mij lukt. Meid doe wat je hart je ingeeft, er staat geen regel voor!! groetjes!!
 
Het is maar net wat je zelf wilt, toch? Ik heb er zelf voor gekozen om de eerste dertien weken mijn mond te houden, tegen de meeste mensen dan, maar ik ken ook iemand die het inderdaad van de daken had geschreeuwd en die, toen het helaas misging, heel blij was dat iedereen het wist, omdat mensen aan alle kanten rekening met haar hielden terwijl ze door een moeilijke tijd ging. Er zitten voor- en nadelen aan. Als je het graag wilt vertellen doe je dat toch gewoon! Wel goed overleggen met je partner natuurlijk.
 
Wij hebben het pas met 12,5 week verteld aan iedereen. Dus de ouders, broers en zussen wisten het ook niet eerder. Dit vonden we prettig omdat we mocht het fout gaan, niet verplicht waren erover te praten als we dat niet zouden willen. Dan konden we altijd nog beslissen om het te zeggen.
Ook konden we nu een echo laten zien en dat is ook wel heel leuk.
 
Wij hebben het met zes weken verteld, omdat het al door iemand geraden was. Toen vonden we dat familie en vrienden het ook moesten weten. Het ging erg snel rond en nu (12 weken) hoor ik het terug van de vreemdste mensen. Wat ik wel vervelend vond is dat mensen je duidelijk maken dat ze het te vroeg vinden dat je het verteld. Deze reactie heb ik vooral gemerkt bij mannen die ook vader zijn. Zij vonden dat je het nog niet moest vertellen voor 13 weken omdat er nog zoveel fout kan gaan. Ik vond dat zij zich er niet mee moesten bemoeien en het is je eigen keuze toch?? Ik ben in ieder geval blij dat ik niet al 8 weken met een enorm geheim rond loop, ik kan het niet voor me houden hoor!
 
Terug
Bovenaan