wanneer wordt het leuk?

ik wou echt dat ik nog in jullie tijd zat,mijn dochtertje is bijna 1,en ik mis dus echt die eerste periode,nou moet ik toegeven dat ik tot nu toe nooit geen problemen met haar heb gehad,geen krampen,goed slapen,eten,drinken,geen last van tanden enz enz....
Het is nu ook geweldig hoor dat is het niet,maar ik mis dus echt die eerste periode,ze liggen dan zo lekker bij je te slapen,drinken enz enz..nu wil ze absoluut niet meer op schoot,knuffelen want op de grond is alles veeel te leuk,ik zou zeggen GENIET ervan,ook al is het soms moeilijk,het is echt zo voorbij,
succes
 
ik begrijp het ook heel goed; de eerst 3 maanden vond ik best zwaar, vooral het huilen en de krampjes en gebrek aan slaap en het is inderdaad heel jammer dat je dan weer aan het werk moet als het net allemaal een beetje begint te wennen dat vond ik moeilijk en een beetje verdrietig..
 
Jeetje wat verwachten jullie nu? Staat toch overal dat je kindje je pas gaat herkennen met een paar weken, en dat ze in het begin alleen veel liefde en aandacht nodig hebben?
(citaat)- Maar het is soms zo enorm zwaar. Ik denk dat we ons daar toch wel een beetje op hebben verkeken toen we dachten dat we er klaar voor waren -
pffff echt een goeie moeder, maar niet heus...
 
Ons meisje is ondertussen alweer negen maanden.

En ik heb genoten die eerste weken en maanden. Heerlijk knuffelen, tutten, knuffelen en nog meer knuffelen.
Kon wel de hele dag met haar lopen en doen.
En had zo iets van jammer dat ze groot word.

Nu is het zo dat we ook nooit problemen hebben gehad bv goed, goed slapen, niet huilen, geen krampjes enz.

Negen maanden is ze nu en ik kan me voorstellen dat ouders wachten op dat eerste lachje en geluidje. Maar het gaat zo ontzettend snel. Geniet nog van het kroelen en doen.
Ze word steeds leuker in de zin van reactie en herkennen. En snap niet waarom ik er tegen opzag dat ze groter zou worden.
Ik geniet vol op van haar. En haar streken. Maar toch blijft ze mijn kleine meisje.

Iedere maand iedere ontwikkeling die ze meemaken is nieuw en spannend en iedere keer ben je zo trots. Dus echt het komt vanzelf en geniet nu lekker.

Groetjes joyce.

En ik vind dat ouders best mogen toegeven dat het zwaarder is dan ze verwacht hadden. Je weet immers niet wat je moet verwachten dus dat is niets om je voor te schamen en maakt je zeker geen slechte moeder.

 
Na vier weken ging onze jongen terug lachen en geluidjes nabootsen. Na zes weken hadden we het ergste gehad.
Na drie maanden heb je de boel 'onder controle'. En nu met bijna vier maanden mis je al weer bijna het knuffelige van de eerste tijd. Waarbij hij drie kwartier gevoed wilde worden en nu is hij met een kwartiertje toch echt bekeken en wil hij weer om zich heen kijen en bewegen!
cliche maar: geniet ervan!
 
Tja zo herkenbaar al die verhalen. Ik dacht die eerste weken ook van ben ik hier wel geschikt voor en ik vond het zo'n verantwoording. Snapte ook niet dat mensen nog aan een 2e durfde te beginnen.

Maar nu 11 weken verder denk ik al weer heel anders. Ze lacht heel veel, maakt veel geluidjes, is heel alert, groeit goed en is om op te vreten. Daarnaast heeft ze nog steeds last van mega darmkrampen, is ze eind van de middag en de hele avond wakker, maar kan ik absoluut niet meer zonder haar.

Die eerste weken ben je ook heel onzeker. Je weet niets, moet maar handelen en het overvalt je gewoon. Daarnaast ben ik ook nog heel perfectionistisch en van de planning en tja dat gaat niet als je een kind hebt. Maar echt je zal zien als je een paar weken verder bent denk je al heel anders.

Succes en sterkte.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan