<p>Even een ‘ik dit er doorheen’ momentje. Mijn kleintje van bijna 1,5 jaar is een lekkere druktemaker. Ontzettend knuffelig, maar ook een grote ondeugd. Ik vond de eerste paar maanden best pittig. Maar het werd gelukkig steeds makkelijker en ik heb mijn zoontje goed leren kennen. De sprongetjes zijn hier altijd een hel geweest, maar ook daar sla je je doorheen en achteraf gezien lach je erom. Maar de laatste 2 weken weet ik af en toe niet wat ik moet. Mijn zoontje is ontzettend hangerig bij mij. Als we ergens zijn is het huilen en drammen totdat hij op schoot mag en dat is dan even goed, maar toch ook weer niet. Alle eetmomenten zijn drama, meneer krijg je amper meer in de stoel gezet en zit hij eindelijk dan vertikt hij het om te eten en zit je tijdens je eten alleen maar met een huilend kind aan tafel. Dit doet hij nu inmiddels ook bij opa en oma als we daar mee eten. Spelen is allemaal niet leuk, eigenlijk alle dingen die hij tot 2 weken geleden nog zo leuk vindt, is nu niet meer. Maar vooral het vele hangen aan me, ik kan geeneens normaal naar re wc of hij ligt al te bleren. Ik dacht dat ik de lastige periodes wel door was en we met elkaar een goede balans hadden gevonden, maar de laatste tijd weet ik gewoon niet meer wat ik af en toe met hem aan moet. Soms zie ik kindjes zo braaf ib een restaurant zitten en mijn schoonouders zeggen ook elke x dat hun kinderen vroegen altijd netjes aan tafel konden blijven zitten, nou die van mij niet en dan begin ook weer die twijfels te komen of je het allemaal wel goed doet pffff het ouderschap is soms toch echt wel lastiger dan ik verwacht had. Wordt het straks allemaal een beetje makkelijker als ze ouder zijn? </p>
Wanneer wordt het makkelijker?
- Onderwerp starter GebruikerEM
- Startdatum
Ik lees even mee want mijn dochterje zit precies in t zelfde fase. Dat van ‘ niet eens naar de wc kunnen’ laat staan koken, huishouden etc. Ik blijf het schuiven op het is een fase maar ben echt benieuwd wanneer het makkelijker wordt. Of we hebben gewoon dikke pech 
Herkenbaar hoor!
Mijn dochter is in oktober 2 jaar geworden en nu merk ik dat het écht makkelijker wordt! Nu kan ik dingen uitleggen en snapt ze het. We hebben ook een dochter erbij van 3 maanden en dat gaat heel goed. Ze heeft wat afleiding door met haar zusje bezig te zijn en accepteert het prima dat ik ook druk ben met de baby. Het is eigenlijk alleen maar makkelijker geworden sinds de baby er is, want ze krijgt nu niet meer alle aandacht en dat weet ze.
Spelen blijft wel moeilijk soms, het gaat het beste als ik mee speel. En puzzels/klei/kleuren/bellenblaas/verven/kralen is vanaf 2 jaar ineens super leuk en dat is weer eens wat anders!
Driftbuien heeft ze nog wel eens, maar zijn beter te handelen dan 6 maanden terug omdat ze nu begrijpt wat ik zeg. Maar ze is qua spraak en denkvermogen wel heel snel voor haar leeftijd, dat scheelt enorm.
Dus... hou vol!!!! Het ging hier echt beter vanaf 2 jaar. Ineens een peuter in huis. Dan loop je weer tegen andere dingen aan haha, maar dat driftige gedoe en gillen/huilen is een stuk minder!
Mijn dochter is in oktober 2 jaar geworden en nu merk ik dat het écht makkelijker wordt! Nu kan ik dingen uitleggen en snapt ze het. We hebben ook een dochter erbij van 3 maanden en dat gaat heel goed. Ze heeft wat afleiding door met haar zusje bezig te zijn en accepteert het prima dat ik ook druk ben met de baby. Het is eigenlijk alleen maar makkelijker geworden sinds de baby er is, want ze krijgt nu niet meer alle aandacht en dat weet ze.
Spelen blijft wel moeilijk soms, het gaat het beste als ik mee speel. En puzzels/klei/kleuren/bellenblaas/verven/kralen is vanaf 2 jaar ineens super leuk en dat is weer eens wat anders!
Driftbuien heeft ze nog wel eens, maar zijn beter te handelen dan 6 maanden terug omdat ze nu begrijpt wat ik zeg. Maar ze is qua spraak en denkvermogen wel heel snel voor haar leeftijd, dat scheelt enorm.
Dus... hou vol!!!! Het ging hier echt beter vanaf 2 jaar. Ineens een peuter in huis. Dan loop je weer tegen andere dingen aan haha, maar dat driftige gedoe en gillen/huilen is een stuk minder!
hoe moeilijk ook, het zijn fases. hoe ouder ze worden hoe pittiger ze zijn.
laat je vooral niet gek maken wat anderen zeggen of doen. mijn ervaring is dat ouders vergeten hoe het daadwerkelijk is geweest. je onthoudt namelijk alleen de leuke dingen van het ouderschap. En ja, misschien zaten de kinderen netjes aan tafel, maar dat betekent niet dat het leuker of beter was.
ga op je gevoel af wat je denkt dat je kleintje nodig heeft, dan kan je het nooit verkeerd doen.
laat je vooral niet gek maken wat anderen zeggen of doen. mijn ervaring is dat ouders vergeten hoe het daadwerkelijk is geweest. je onthoudt namelijk alleen de leuke dingen van het ouderschap. En ja, misschien zaten de kinderen netjes aan tafel, maar dat betekent niet dat het leuker of beter was.
ga op je gevoel af wat je denkt dat je kleintje nodig heeft, dan kan je het nooit verkeerd doen.
Overigens blijft eten nog wel een dingetje ? Ze mag van mij een mand met kartonnen boekjes aan tafel en als ze een nieuw boekje wilt, zeg ik: Eerst een hap. Dat doet ze dan braaf.
Is misschien niet de beste manier, maar het werkt. Zo eet ze in ieder geval toch 1 boterham of s avonds 10 happen avondeten!
Is misschien niet de beste manier, maar het werkt. Zo eet ze in ieder geval toch 1 boterham of s avonds 10 happen avondeten!
Overigens blijft eten nog wel een dingetje ? Ze mag van mij een mand met kartonnen boekjes aan tafel en als ze een nieuw boekje wilt, zeg ik: Eerst een hap. Dat doet ze dan braaf.
Is misschien niet de beste manier, maar het werkt. Zo eet ze in ieder geval toch 1 boterham of s avonds 10 happen avondeten!
Is misschien niet de beste manier, maar het werkt. Zo eet ze in ieder geval toch 1 boterham of s avonds 10 happen avondeten!
Ik was zo'n ouder die je in een luxe restaurant zag zitten met een dreumes die keurig aan tafel zat en mee at met het volwassen menu (maar dan halve porties).
Maar... Mijn dochtertje is ook 1,5 en ik durf nog niet eens naar een snackbar bij wijze van. Eten doet ze op zich best goed, maar na 15 minuten in de stoel heeft ze het echt wel gehad en moet ze op onderzoek uit. Ze heeft geen stilzitbillen.
Ook ik kan niet naar de wc zonder haar achter me aan. Ze duwt haar broer weg als hij bij me op schoot kruipt. En gillen! Gisteren moest ik de deur uit en krijsen omdat ik weg ging. Mijn man vertelde dat ze 10 minuten had gehuild.
Ze heeft gewoon een heel ander karakter, veel pittiger. Echt een boef. Dus laat je niet onzeker maken of je het wel goed doet. Het ligt volgens mij grotendeels aan het karakter van het kind. Opvoeding helpt natuurlijk wel mee, niet is niet allesbepalend.
Ik ben met eten heel duidelijk. Je eet of je eet niet, maar aan tafel is het gezellig. Als je gaat krijsen doe je dat maar op de grond, maar dan heb je ook geen eten. Meestal kiest ze er toch voor om bij ons aan tafel te komen zitten op zo'n moment.
Spelen is bij haar meer onderzoeken. Vanmorgen stond ze achter de stofzuiger die aan stond. Ze vond het geweldig met die haren in de wind. Ik moest toen ook wel heel hard lachen, want ze was net Hans klok.
Het wordt wel anders naarmate ze ouder worden. Je kunt met ze praten, regels uitleggen. Maar dat levert ook weer discussies op omdat ze de regels niet eerlijk vinden. Zo blijft er altijd wat.
Maar... Mijn dochtertje is ook 1,5 en ik durf nog niet eens naar een snackbar bij wijze van. Eten doet ze op zich best goed, maar na 15 minuten in de stoel heeft ze het echt wel gehad en moet ze op onderzoek uit. Ze heeft geen stilzitbillen.
Ook ik kan niet naar de wc zonder haar achter me aan. Ze duwt haar broer weg als hij bij me op schoot kruipt. En gillen! Gisteren moest ik de deur uit en krijsen omdat ik weg ging. Mijn man vertelde dat ze 10 minuten had gehuild.
Ze heeft gewoon een heel ander karakter, veel pittiger. Echt een boef. Dus laat je niet onzeker maken of je het wel goed doet. Het ligt volgens mij grotendeels aan het karakter van het kind. Opvoeding helpt natuurlijk wel mee, niet is niet allesbepalend.
Ik ben met eten heel duidelijk. Je eet of je eet niet, maar aan tafel is het gezellig. Als je gaat krijsen doe je dat maar op de grond, maar dan heb je ook geen eten. Meestal kiest ze er toch voor om bij ons aan tafel te komen zitten op zo'n moment.
Spelen is bij haar meer onderzoeken. Vanmorgen stond ze achter de stofzuiger die aan stond. Ze vond het geweldig met die haren in de wind. Ik moest toen ook wel heel hard lachen, want ze was net Hans klok.
Het wordt wel anders naarmate ze ouder worden. Je kunt met ze praten, regels uitleggen. Maar dat levert ook weer discussies op omdat ze de regels niet eerlijk vinden. Zo blijft er altijd wat.
Ik vind het juist hoe ouder hoe moeilijker worden tot nu toe. Mn dochter is net 2. Ze was een makkelijke chille baby. Als dreumes was ze nog steeds niet zo moeilijk. Ze begreep veel, dat scheelt. Ze wist precies wat wel en niet mocht en deed het dan ook niet.
Maar nu ze twee is wil ze constant haar zin en haar antwoord is standaard nee of ik wil niet (clichés zijn waar ?) en we hebben regelmatig strijd en discussies.
Dus wanneer het makkelijker wordt? Het ligt echt aan wat voor kind je hebt!
Maar nu ze twee is wil ze constant haar zin en haar antwoord is standaard nee of ik wil niet (clichés zijn waar ?) en we hebben regelmatig strijd en discussies.
Dus wanneer het makkelijker wordt? Het ligt echt aan wat voor kind je hebt!