waren jullie er erg mee bezig

A

ANONYMOUS_USERNAME

Nou het oderwerp zegt het al. Waren jullie er erg mee bezig om zwager te raken?
Wij niet, ook bij Vera niet. We hadden allebei zoiets van als het komt dan is het mooi, komt het (nog) niet dan is het ook goed.
Ik denk wel dat het helpt als je zo denkt, bij Vera ben ik in mei gestopt met de pil en in okt. positief getest en nu had ik voor mijzelf zoiets oktober is een mooie maand en zijn we er min of meer voor gegaan en zie hier het resultaat.....
Martijn baalde al een beetje, nou zeg heb ik helemaal niet goed kunnen oefenen (HAHAHA)
Wij zijn er wel superblij mee dat het beide keren zo snel is gegaan.

liefs daan
 
Nu ik mijn stukje teruglees zie ik dat ik niet helemaal tactvol ben geweest. Ik wil niet beweren dat als je er niet mee bezig bent dat het dan beter/sneller gaat. En ik vind het heel vervelend voor meiden waarbij het lang duurt.
Ik bedoelde er eigenlijk mee te zeggen dat als je er teveel meebezig bent, wat ik veel lees op het zwanger worden forum (3 rondes en dan al meteen tempen en ovutesten en klussen op vaste dagen) Het naar mijn idee langer gaat duren.

Eigenlijk ben ik gewoon nieuwsgierig naar hoe het bij jullie is gegaan.

liefs daan
 
Hoi

Ik ben 2x in 1x zwanger geraakt, ook bij beide keren had ik zoiets van, ga er maar van uit dat het een jaar duurt. Deze keer heeft het langer geduurt, probleem: het was al 2x in 1x gegaan dus ging ik ervan uit dat dat nu ook wel zo zou zijn. Dus de spanning werd al snel hoger nadat dat niet zo was. Maar na ronde 3 toch zwanger geworden, ook heel snel. Had het die maand juist niet verwacht dat ik zwanger zou zijn trouwens.

Maar toch geloof ik niet in die praatjes wat ze zeggen over "je bent er teveel mee bezig". Ook ik was er alle drie de keren veel mee bezig, zeker omdat het zo iets spannensd is en ook wat je zo graag wilt. En hoe langer het duurt hoe onzekerder je wordt, en dat gaat denk ik meespelen.   Als je ziet wat er allemaal moet gebeuren voordat jij met een positieve test in je handen staat. Ik denk eerder dat het vaak ook met geluk te maken heeft.

Ik heb de eerste 2 keren het "geluk"gehad dat ik gelijk zwanger was, maar ben mijn kinderen helaas ook weer verloren. Dit is mijn derde zwangerschap maar mijn eerste levende kind (hoop ik) Ik zeg ook eerlijk, bij mij was de spanning behoorlijk groot toen ik de eerste 2  maanden niet zwanger bleek te zijn. En toch ben ik zwanger geraakt na ronde 3. Maar het is bij iedereen verschillen.

Maar ik ben ook wel benieuwd hoe het bij andere gegaan is.

Gr.
 
Bij mijn zonen waren we er echt wel mee bezig en zijn we van beide in 1 ronde zwanger geworden. Nu ben ik in verwachting van de derde en dit echt een cadeautje! De meeste kleinere spullen heb ik al weggedaan, mijn jongste is nu 8 maanden. Daarnaast zouden wij eigenlijk eind juli trouwen en dan naar familie van mijn vriend in Spanje...dit gaat dus niet door. De bruiloft hebben we een maand naar voren gezet dus ik ben al wel goed aan het regelen geweest.
Bij mij was het dus alledrie de keren vrijwel gelijk raak en daar voel ik mij ook echt gezegend mee, om mij heen zie ik hoeveel het met je kan doen als het langer duurt en ik ben blij dat ik dat niet mee heb hoeven te maken.

Groetjes Brechtje
 
Dag dames,

Wij  hadden al een paar jaar een kinderwens, maar door de lange studie van mijn man (geneeskunde) kwam het niet zo goed uit om daar al  wat mee te doen. Toen mijn man uiteindelijk afgestudeerd was zijn we meteen een paar maanden later getrouwd (wilden we graag eerst nog doen) en toen eindelijk de pil weggegooid!
Tja, en toen gebeurde er dus niks...
De eerste paar maanden stonden we er nog heel relaxed in, maar na een half jaar ben ik toch begonnen met temperaturen en later nog met ovulatietesten. Helaas nog steeds geen positief testresultaat...
Na ruim 11 maanden zijn we uiteindelijk via de huisarts bij de vruchtbaarheidspoli in het ziekenhuis terecht gekomen en begonnen met de eerste onderzoeken.  Eindelijk het gevoel dat we een stapje verder kwamen! En nog voordat we de uitslagen van de onderzoeken haddne, bleek ik zwanger te zijn geworden!!! Dus wellicht dat de rust die het gaf dat er eindelijk 'iets'  gebeurde (onderzoeken e.d.) toch zijn invloed heeft gehad...
Na de geboorte van ons zoontje haddne we besloten dat een tweede meteen welkom was, mocht die zich aandienen. Maar door de borstvoeding (10 maanden) bleef mijn cyclus weg, dus werd ik ook niet zwanger (ook prima, het was geen doel ofzo).  Anderhalve maand na het stoopen met de borstvoeding kreeg ik mijn eerste  menstruatie, en de volgende bleef meteen uit! Nu dus de eerste (echte) ronde zwanger! We hadden er echt niet op gerekend maar wel erg op gehoopt! Maar inderdaad,  we waren er veel minder mee bezig dan de  bij de eerste.
Dus mentale spanning/ontspanning is niet DE reden dat het wel of niet lukt om zwanger te worden, maar het heeft bij mij beide keren denk ik toch wel enige invloed gehad.

Groetjes!
 
 
Hallo dames!

Ik ben in mei gestopt met het gebruiken van de nuva ring, rond de sinterklaas had ik een positieve test, heb er dus zeker een half jaar over gedaan.
De eerste paar maanden was ik er wel veel mee bezig, maar vooral heel positief, zonder spanningen. Na een maand of vier veranderde dit wel een beetje, ik had er meer moeite mee wanneer ik ongesteld werd en heb zelfs een enkele keer gehuild. Toen dacht ik, ik ga even lekker genieten van de laatste maanden van het jaar (verjaardag, sinterklaas, kerst O&N) en daarna mag ik er pas echt weer aan denken. En toen kwam dit mooie kadootje!

Groetjes!
Daan26
 
Hoi,

Wij zijn er precies een jaar bezig geweest om zwanger te mogen worden..
Net de knoop doorgehakt om maar eens naar de dokter te gaan.
Tot ik ineens behoorlijk last van mijn borsten kreeg..
Ik dacht nog van   Neeeeee, vast niet raak,lukt bij ons toch niet(zo ga je op en duur wel denken) enz enz...
Toch maar weer even een testje er tegen aan gegooid en TADAAAAAA gewoon zwanger!! Kan het tot nu toe nog steeds niet geloven..Zo onwerkelijk nog allemaal...

Maar ook ik geloof dat als je er teveel mee bezig bent, het toch wat moeizamer gaat allemaal. Zelf was ik ook al aan het temperaturen, voor eventueel de Gynaecoloog.
En deze laatste ronde hebben we juist alles aan de kant gezet en gewoon genoten van mekaar....

Maar het word wel steeds frusterender hoe langer het duurt..Je houd je   onderbewust echt wel veel mee bezig..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan