was weinig voor nodig...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal

Onze zoon slaapt al vanaf zijn geboorte, tegen alle 'regels' in, lekker bij ons in bed. Heerlijk in de kraamweek lekker veel bij elkaar en tegen elkaar aan. Wel met wat maatregelen, hij sliep op een dubbelgevouwen voedingskussen en met een eigen dekentje. Mijn man hoorde op zijn werk dat kinderen daar zo aan wennen, dat ze dan 'NOOIT' meer alleen willen liggen. Dus wij vanwegen zijn spookbeeld gisteren maar het ledikantje opgemaakt en Loek daar in gelegd. Helemaal voorbereid op drama's, viel onze zoon net als anders in slaap. Volgens mij hadden wij er meer moeite mee dan hij...

Ik ben huilend naar bed gegaan, het bed voelde zo leeg! Niet lekker het bed voor ons twee weer, het was gewoon kaal! Mijn man vond het toch ook wel en later in de nacht waren er maar een paar kikjes voor nodig om te zeggen " zie je wel, we nemen hem er weer lekker bij...!'
Of het slim is? ik weet het niet, maar wel fijn! Misschien moeten we hem voordat wij naar bed gaan maar steeds in zijn bedje leggen. Als hij wakker wordt, na de voeding kan hij alsnog bij ons blijven. Zo went hij ook aan zijn bedje en als hij doorslaapt, ligt hij de hele nacht daar.

Hebben meer mensen hier ervaring mee, of legt iedereen de baby's in hun eigen bed????

Rosanne en Loek (22-02-2007)
 
he rosanne,
zal ik maar meteen even reageren! wij hebben vrienden waarvan het kind alleen bij de ouders in slapp viel en proberen (na een paar jaar!!!!) om haar in haar eigen bedje in slaap te laten vallen ging echt niet. tot ze op een gegeven moment dachtenn dit kan echt niet meer. ze hebben het toen in één nacht afgeleerd, ze mocht niet meer in bed bij haar ouders en ze heeft staan krijsen aan het voeteneind..... maar ze hebben vol gehouden en de volgende nacht sliep ze in haar eigen bedje!

maar het ligt er denk ik dus ook helemaal aan hoe lang je dit wil doen. nu gaat het nog goed als hij in zijn eigen bedje ook in slaap valt. maar ik zou er toch niet heel lang mee door gaan. maar ja aan de andere kant elk kind is anders... het is gewoon moeilijk. nynke ligt bij ons op de kamer in haar ledikantje (overmorgen 12 weken) en ik zit er nu ook aan te denken om haar in haar eigen kamertje te gaan leggen, maar dat vind ik ook zo moeilijk, dus ik begrijp je helemaal!

groetjes,
daphne
 
Hoi

Laura slaapt al sinds dag 1 in haar eigen bed omdat ik bang was dat ik eraan zou wennen en mijn man was bang dat hij bovenop haar zou draaien. Toen ze nog om 5 uur kwam, bleef ze daarna bij ons liggen en vouwde ik me om haar heen, zodat manlief niet bovenop haar kon draaien. Toen gebeure het trouwens ook nog wel eens dat ik in slaap viel tijdens het geven van de borst en zij viel ook aan de borst in slaap. Werd ik wakker van een lachende man!

Doe gewoon waar jij je lekker bij voelt!

Groetjes Ilona
 
Hoi Rosanne,

Ik moet zeggen dat ik het wel een beetje eng vind... Onze kraamhulp zei ook dat we Esther wel op een dubbel voedingskussen tussen ons in konden leggen, maar ik was bang dat we ons tweepersoonsdekbed toch over haar heen zouden trekken, dat ze tussen het kussen zou glijden, dat ik er bovenop zou draaien, enz. Dus toen sliep ze in haar eigen wiegje op onze kamer. Na een week niet geslapen te hebben van alle geluidjes die ze maakt, hebben we haar naar haar eigen kamertje verhuisd en daar slaapt ze nu, ook overdag. Dat vond ik eerst wel moeilijk, maar ik merk dat Esther het wel fijn vindt. Zodra ze in haar kamertje komt moet ze glimlachen, ze herkent het echt al als haar plek. Dus achteraf ben ik wel blij dat ik dat al zo snel gedaan heb. Ook omdat het me voor haar zo moeilijk leek om eerst  te wennen aan gezellig bij papa en mama en het dan af te moeten leren. Ik slaap ook minder lekker tegenwoordig als mijn man er niet is, terwijl ik toch 19 jaar alleen heb geslapen voordat ik ging samenwonen...  Wat je niet kent kun je ook niet missen, dus dat leek me prettiger voor haar.
Maar inderdaad, ieder kind is anders en iedere ouders zijn anders. Volg lekker je eigen gevoel!

Groetjes,

Eveline
 
HOi Rosanne,
eigenlijk heb je zelf al het antwoord gegeven he.
Ik zou hem echt gaan aanleren om in zijn eigen bed te slapen, want nu is het nog "makkelijk" te veranderen. Het is misschien voor jullie ook even wennen, maar zoals je zegt voor jullie misschien meer dan voor hem, want als hij gewoon inslaapt....
Ik zou hem ook niet aanleren dat hij als hij een paar kikjes geeft hij weer bij jullie in bed mag. Vanuit mijn werk ken ik een aantal voorbeelden waarbij dit echt jaren lang drama's heeft opgeleverd.
Hoe langer het duurt, hoe moeilijker het vaak te veranderen is, voor hem en voor jullie. Nu is het misschien nog wel gezellig zo'n kleine erbij, maar ik neem aan dat jullie toch ook wel eens samen in bed andere dingen willen doen dadelijk..... en wat als er eventueel nog een broertje of zusje komt??? Ik denk maar alvast vooruit.
Nou ja. Mijn visie is wel duidelijk geloof ik.
Succes.
Groetjes Veerle
 
Hoi Rosanne,  

Ons eerste kindje lieten  we in het mandje van de kinderwagen naast ons  bed slapen.
Zodat wanneer hij wakker werd, ik hem gelijk kon pakken en aanleggen in ons bed.
Daarna viel ik vaak, met hem naast me, in slaap.
Ons 2e kindje heb ik toen maar gelijk bij me in bed genomen, niks niet ernaast en het is altijd goed gegaan.  
Ook bij de 3e werkte dit, voor mij, goed. Ook het naar het eigen bedje gaan, was geen enkel probleem, bij geen van drieen. Dit deden we meestal  rond een half jaar.  
 
Wij hebben het niet aangedurfd om de kleine in bed te nemen, maar hebben daar ook absoluut geen behoefte aan gehad. Mijn man slaapt ontzettend vast en duwt mij er al bijna uit of pakt mijn deken af, laat staan wat hij per ongeluk met een kleintje kan doen... Bovendien slaap ik zelf graag uitgestrekt zonder iemand tegen mij aan...
Wat betreft de drama's, ik denk dat het een beetje afhankelijk is van het karakter van je kleine. Maar persoonlijk zou ik ze zo jong mogelijk laten wennen aan slapen alleen. Ik zie al nachtmerries van puberende peuters die stennis schoppen... Ha, ha!
Doe in ieder geval wat je gevoel ingeeft!

Groetjes, Karin
mama van Christian (5,5 weken)
 
Ik had Lotta graag bij ons in bed gelegd, maar was telkens zo panisch dat ik het dekbed over haar hoofd zou trekken.... Zelf na een nachtvoeding gaat ze terug in haar wiegje (naast ons bed).
Je moet het maar gaan afleren wanneer jij vindt dat het tijd daar voor is. Misschien is het lastig maar dat zie je dan wel denk ik maar. Weet je dat ook weer voor een volgende...Misschien een (reis)wieg op de kamer als tussenvariant?
Irene
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan