Wat denken jullie?

Hoi meiden
ik heb getwijfeld maar ik wil jullie toch even vertellen over de toestanden op mijn werk.
Zoals jullie misschien nog weten werk ik op een kdv, ik werk bij dit dagverblijf nu ruim drie jaar.
Ik ben daar begonnen terwijl ik niet zo zeker was over mezelf. Ik werd daar binnen gehaald als "zij weet hoe wij willen werken" en ik deelde de visie van mijn baas (en "bazin", collega maar vrouw van de baas).
Dat zette natuurlijk meteen kwaad bloed bij de dames die er al heel wat jaren werkten. Ik wist trouwens niet dat het zo gebracht was, naar mijn collega's vond ook niet leuk toen ik dat hoorde.
Drie jaar dus een beetje geschippert tussen:
of, doen wat ik graag deed, mijn werk graag en goed doen en veel investeren in t werk
of, in de smaak vallen bij mijn collega's, mijn mond proberen te houden als ze aan t roddelen waren enz.
Ik kan t niet meer.
Ik doe t voor mijn gevoel nooit goed!!!!
Mijn collega's komen steeds te laat sms-en en bellen onder werktijd, hebben een lakse houding en zijn negatief.
Ik heb een gesprek met mijn baas hierover gehad maar ik voelde weinig steun.
Nu ben ik er dus klaar mee, ik wil graag daar weg!
Mijn eigenwaarde is inmiddels gezakt tot onder t vriespunt en Maria wil dat ik met een psycholoog ga praten...
Ik heb nu griep, dus ik ben thuis....
Wat vinden jullie hier nou van??
Sorry voor t enorme lange verhaal ik hoop dat jullie t een beetje kunnen volgen.
 
hey meid

wat rot om dit allemaal te lezen.
ik zou zeggen: luister naar je gevoel!
je geeft zelf al aan dat je daar weg wilt.
misschien een beetje makkelijk praten maar wat let je?
waarom ga je dan niet op zoek naar een ander kdv?
en ik denk dat maria wel gelijk heeft.
kwaad kan het niet, om met een psygoloog te praten. dan kan je even goed je verhaal kwijt, en hij/zij heeft meestal toch wel nuttige tips.

heb je al eens gepraat met je collega's?
over hoe jij je voelt, dat je je niet op je gemak voel zoals het nu gaat?
en misschien is het juist beter om naar een ander kdv te gaan (is een overplaatsing geen optie?)
zodat je een nieuwe start kan maken, met misschien wel veel leukere collega's en baas.

zie je er tegen op om elke keer weer naar je werk te gaan?
nu ben je ziek thuis, hoe voel je je nu je niet aan het werk ben (even die griep dan niet mee rekenen)
heb je nu zoiets van: ppfff even geen gezeur, even geen roddelende collega's enz?

zet even alles op een rijtje voor jezelf.
praat goed met maria, hoe zij erover denkt, en luister ook naar haar, maar vooral naar jouw gevoel!
als ouw gevoel zegt dat je daar weg moet, ga dan ook op zoek naar een ander kdv.
(gooi niet eerst de oude schoen weg voordat je een nieuwe hebt) en hopelijk heb je dan heel snel een nieuwe baan.

meid, doe rustig aan, en zet even alles op een rijtje voor jezelf.

liefs, do
 
Hey do,

dankjewel voor je lieve reactie. Ik ben al aan t solliciteren voor thuishulp ofzo want ik denk dat ik niet meer in de kinderopvang wil werken. Je komt zo veel ongemotiveerde collega's tegen! (heb op 3 verschillende dagverblijven gewerkt) En als de collega's leuk zijn is het de werkgever die niet fijn is (hoge werkdruk, slechte omstandigheiden voor de kinderen enz.)
Zo ist altijd wat...
Ik denk dat t tijd is voor wat anders maar de economie zit niet mee hahaha.
Ik zie er meer en meer tegenop om te gaan werken en haal me vanalles in me hoofd (dat ze t steeds over me hebben me vreselijk vinden enz.)
Zij zijn heel close en staan niet open voor feedback.
Gisteren bij de nieuwjaarsborrel kijken ze me amper aan...
Net belde ik t werk om me ziek te melden voor morgen, hoor ik een collega op de achtergrond zeggen "...ja ik ben ook ziek!"
Ze vinden me ook veel te gevoeling, mijn baas vind dat ik alles veel te persoonlijk oppak en dat t tijd wordt om, zoals hij letterlijk zei, de handschoentjes uit te doen!!??
Nou dit was mijn uitleg haha, eerst maar eens even uitzieken... ook al geloven ze me niet :p


 
Eerst wou ik je zeggen, begin eerst met een andere baan, en als je dan nog extra hulp nodig hebt, kan je altijd nog in therapie.Maar ik las Do's reactie en toen dacht ik....Misschien is het wel een goed idee van je vrouw...de combinatie van een andere baan en daarnaast naar een psycholoog.Je kan bij een nieuwe baan een frisse start maken maar je moet niet weer de zelfde fout maken.Dus ik zou zeggen, probeer het allbei.Een nieuwe baan maar ook in therapie.Denk er eens over na, succes kmende tijd, je kunt 't, weet ik zeker!!!
Groetjes Roos.
 
Hoi hoi!

Ook ik zou je aanraden van baan te veranderen en contact te zoeken met een psycholoog.
Jammer dat je collega's zo stom reageren op jou en hoe je in het bedrijf bent "voorgesteld", alsof jij daarom hebt gevraagd!

Ik vind het jammer dat sommige mensen nog steeds het idee hebben dat als je naar een psycholoog gaat, er iets goed mis met je is...
Ik kan uit ervaring spreken, ben meerdere malen onder behandeling geweest en het is zo ontzettend fijn om met iemand die je niet kent je problemen te bespreken!

Succes, praat veel met Maria erover.
Laat je even weten hoe het gaat?

Liefs Monica
 
Hoi meis,

Zoek inderdaad een andere baan. Desnoods weer even in kinderopvang zodat je daar snel weg bent, en dan verder zoeken naar totaal iets anders.

Psycholoog is zeker een goeie. Iemand die er helemaal buiten staat, kijkt er vaak net iets anders tegenaan, en kan je weer een frisse kijk op situaties geven.

Ga ook na wat je zelf wil veranderen. Schrijf dat desnoods op. Zo kan jij ook zorgen dat in volgende baan niet dezelfde fouten worden gemaakt.

Lakse collega's zijn echt niet leuk, maar (helaas geleerd uit ervaring) denk eerst aan jezelf en je gezin en maak je daarna pas druk om andere dingen!

Praat er met Maria over en zoek nog hulp. Doe heel rustig aan en blijf desnoods wat langer thuis.

Liefs Irene
 
Ik denk dat je in ieder geval weg moet gaan bij het kdv waar je nu werkt. Dit ligt niet aan jou, dit ligt aan de werksfeer daar. Het is jouw collega's tegen de directie en jij bent er tussen geplaatst.
Ik heb ook een school gewerkt, waar de sfeer heel slecht was. Roddelen, collega's wegpesten, ongelijk behandelt worden door directie. Ik ben daar veel te lang blijven werken. Toen ik eindelijk de knoop door had gehad om weg te gaan viel er een last van mijn schouders. Op mijn nieuwe school had ik de kans om mezelf opnieuw neer te zetten. Ik kan inmiddels ook veel beter voor mezelf opkomen. Ik weet nu ook dat de sfeer op mijn werk heel belangrijk voor mij is. Dat kan echt mijn werkplezier verpesten.
Ik raad je aan om te kijken wat financieel mogelijk is en door te zoeken tot je bij een kdv werkt waar je het wel naar je zin hebt. Er zijn ongetwijfeld kdv waar wel gemotiveerde mensen werken en waar jij je goed voelt. Misschien is invallen bij verschillende kdv een goede manier om op verschillende kdv te kijken hoe de sfeer is. Ik ben ook gaan invallen en heb zo echt weer plezier in mijn werk gekregen. En nu een baan waar ik het heel erg naar mijn zin heb.
Mijn tip is in iedergeval om de knoop door te hakken en te gaan kijken naar iets anders.
Succes!!!
 
Jee, wat een moeilijke taak om elke dag jezelf weer naar dat werk te slepen!
Eigenlijk moet je niet met zoveel tegenzin naar je werk, dat is niet goed voor jezelf (en je gezin).

Het is goed om naar beide zijden te kijken: wat kan (en wil) ik van mijzelf veranderen om in een volgende baan wat zekerder en prettiger te werken EN wat heeft mijn huidige werkgever mij nog te bieden waardoor ik zou blijven?

Ik denk dat het antwoord op de laatste vraag duidelijk is: niets, behalve een vast inkomen. Toch? Of haal je nog veel voldoening uit andere zaken (de kinderen bijvoorbeeld)?

Als ik jou was, zou ik inderdaad ook knopen gaan doorhakken, heel actief op zoek gaan naar een leuke, andere baan. Waar zou je zelf het liefst gaan werken, in wat voor organisatie, en met welke doelgroep??? Zou je eventueel verder aan scholing willen doen? Lost een nieuwe baan alles op? En natuurlijk is het belangrijkste: wat is het beste voor jouzelf en je gezin?

Natuurlijk is het een niet heel gunstige tijd voor een nieuwe baan, maar het is belangrijk om in jezelf en jouw kunnen te geloven, dan ga je uiteindelijk wel iets vinden waar je je meer op je plaats voelt.

Succes met nadenken, solliciteren en natuurlijk uitzieken!!! (wat een rotopmerking van je collega op de achtergrond, zeg, om misselijk van te worden......)

 
Terug
Bovenaan