Wat doe ik verkeerd? Tips gevraagd

[quote quote=10390419]Wat misschien nog zou kunnen is dat hij te weinig drinkt om lang verzadigd te raken. Wij verschonen ons kindje altijd halverwege de voeding. In mijn geval dan borstvoeding, maar ze valt vaak na 1 borst in slaap. Als ik haar dan laat slapen, is het idd maar een kort slaapje want dan komt ze weer. Dus verschonen we haar op dat moment, dan is ze weer wakker en drinkt nog goed een tweede portie. Daarna slaapt ze langer.
Kijk ook of je draagzak ergonomisch is, als het goed is zou je ook met 6kg er niet heel veel last van moeten hebben (al is een hele dag idd misschien wel veel natuurlijk).
Verder vooral veel succes gewenst, misschien moet jullie kleine gewoon nog bijkomen van een periode waarin hij zich niet fijn heeft gevoeld door de reflux en weer opnieuw vertrouwen opbouwen.[/quote]Hmm ik zie nu dat je al schreef dat hij juist wel goed (en veel dus?) drinkt. Sorry niet goed gelezen. En boertjes die dwars zitten?
 
Wat een herkenbaar verhaal!
Hier een kleine dame van 14 weken. Vanaf 2a3 weken oud, non stop huilen. Alleen de nachten gingen goed en dan liet zij zich in haar eigen bedje leggen en sliep ze (wel nog steeds nachtvoeding).
Wij zijn via de huisarts bij de KA, fysio en lactatiekundige terecht gekomen. Vermoedelijk verborgen reflux en koemelkallergie. Speciale voeding gekregen en verdikken met jpbm.
Desondanks is het op en af. Ene dag hebben wij een blije baby, volgende dag lijken wij weer terug bij af. Het maakt je soms onzeker en radeloos.

Het overdag in eigen bedje slapen hebben wij voor nu maar even opgegeven.. al moet ze vanaf volgende week naar de kinderopvang. Prio voor nu is dat ze slaapt, al is dat bovenop mij en moet ik verplicht 2 uur liggen (gelukkig bestaat netflix!).

Medicatie hebben wij niet gekregen, al heb ik hier wel om gevraagd. Ziekenhuis geeft aan dat dit niet de oplossing gaat zijn. Daar geloof ik dan maar in. Het geen wat mij wel erg dwarszit is dat ze geregeld haar fles weigert en dat in combinatie met veel huilen en boosheid. Het cb zegt dat zij nog steeds goed op gewicht zit dus geen reden tot zorgen.

Het is elke dag een uitdaging en niet altijd even leuk. Tot je een schaterlachje cadeau krijgt, dat maakt een hoop goed.
Ik kan je niet vertellen wat je verkeerd doet, want dan zou ik voor mezelf ook een antwoord moeten hebben..
Af en toe de kleine een dagje wegbrengen naar opa/oma helpt voor mij heel goed. Kan ik even opladen en ben ik ook een leukere moeder. Verder is het doorzetten, als het goed is kan het alleen maar beter worden met de tijd.

Goodluck! Je doet het goed!
 
Mijn zoon van nu 15 maanden heb ik vanaf het begin voetreflexmassage gegeven. Dat geeft hem veel rust. Er zijn therapeuten die  baby's masseren, hier kun je soms ook een cursus doen. Wie weet past dit ook bij jullie en jullie kindje?
 
M boskoop, hoe kom je hierbij? En waar geven ze zon cursus ? super leuk!Onze dochter was 1.5 jaar ontevreden indd ook door allergien/reflux/oorproblemen. Eenmaal de reflux onder controle duurde het nog best lang voordat haar slokdarm herstelde (waarsch teveel en te lang last gehad), ook door de irritatie vd allergie ook darmen nog erg lang verstoord. Hierdoor indd ook veel onrust en slecht slapen dit werkt ook veel ontevredenheid/jengelen/vermoeidheid in de hand. Ook is een baby v 11 wk nog niet goed te trainen, en kan moeilijk slaapjes koppelen. Luister eens de podcast vd huismuts -> aflevering over slaapcoach. Hier zitten echt veel tips bij. onthou alsjeblieft 1 ding!!! JIJ DOET NIETS VERKEERD!! Je bent een betrokken lieve ouder die het beste wilt voor je kindje. En je hebt al een heftige start overleefd! Alles op zn tijd, en elk succes is een succes! Veel succes! ?
 
Allereerst, je doet niks verkeerd! Je doet onwijs je best en dat is het beste dat je baby nodig heeft. Ze komen nu eenmaal niet met een handleiding en elke baby is ook weer anders. 
Ter geruststelling, mijn dochter was t/m 9 weken een huilbaby (krijste zo 8 - 9 uur op een dag) en sliep t/m week 12 élk dutje alleen op mij ('s nachts sliepen we samen, dus lag ze ook naast mij). Ik ben wel elke week 1 - 2 keer blijven proberen of ze een slaapje alleen kon doen (begonnen met de ochtendslaapjes, omdat die het beste gingen). Ik heb altijd gekozen voor de optie waarbij ze het beste sliep, want: hoe meer een baby slaapt, hoe beter ze gaan slapen ;) 
Ineens werd ze minder panisch in haar bedje en kon ik haar sussen en in slaap laten vallen, dat duurde soms wel 15 minuten maar het lukte in ieder geval. Ik liet haar dus niet alleen huilen, ik was echt actief aan het sussen. Dat duurde steeds korter en nu (15 weken) slaapt ze alle slaapjes in haar eigen bedje (omgebouwd ledikantje tot co-sleeper) zonder dat ik nog hoef te sussen. 
Ze moeten er aan wennen en gaan het echt doen als ze er klaar voor zijn. Maar ik weet nog heel goed hoe wanhopig ik me voelde als ik weer geen kant op kon omdat ze alleen in mijn armen sliep. Maar echt, die tijd gaat voorbij! Daarnaast is ons ritme uit zichzelf veranderd van slapen - eten - spelen, naar: slapen - spelen - eten.
Ik wil je een dikke digitale knuffel geven en weet dat je niet alleen bent! Hoop dat er voor jullie ook vanzelf tijden aankomen waarbij je wat meer tijd voor jezelf terug krijgt en jullie baby wat meer kan ontspannen
 
Terug
Bovenaan