Leuk topic!
Uitslapen is er niet meer bij helaas. Om de één of andere reden word ik elke dag om 7.30 uur uiterlijk wakker. Dan maar meteen douchen, aankleden, ontbijten etc. Vanwege m'n gekneusde ribspieren gaat dat allemaal niet zo snel meer, dus tegen een uur of 10.00 uur hang ik dan pas een beetje achter de laptop of TV. Vooral druk bezig om onze bruiloft voor te bereiden, aangezien die ongeveer 2,5 maand na de bevalling is. Verder ben ik mega-afhankelijk van anderen, zelf rijden of fietsen met bekkenpijn en gekneusde ribspieren is geen succes. 's Middags regelmatig naar de huisarts (B12 injecties) of naar fysio (bekken/ribspieren). Dan een middagdutje of met een boek op de bank of familie die op bezoek komt, soms eten koken en dan nog GTST kijken en dan is het zo ongeveer wel bedtijd. Voelt echt heeeeeeeel erg saai, aangezien ik altijd een enorm bezige bij was en nooit stil zat. Maar ik heb nu weinig keus helaas. Ik heb ook totaal niets van het winterweer mee gekregen. Het is voor het goede doel, dat is mijn motto inmiddels!
Uitslapen is er niet meer bij helaas. Om de één of andere reden word ik elke dag om 7.30 uur uiterlijk wakker. Dan maar meteen douchen, aankleden, ontbijten etc. Vanwege m'n gekneusde ribspieren gaat dat allemaal niet zo snel meer, dus tegen een uur of 10.00 uur hang ik dan pas een beetje achter de laptop of TV. Vooral druk bezig om onze bruiloft voor te bereiden, aangezien die ongeveer 2,5 maand na de bevalling is. Verder ben ik mega-afhankelijk van anderen, zelf rijden of fietsen met bekkenpijn en gekneusde ribspieren is geen succes. 's Middags regelmatig naar de huisarts (B12 injecties) of naar fysio (bekken/ribspieren). Dan een middagdutje of met een boek op de bank of familie die op bezoek komt, soms eten koken en dan nog GTST kijken en dan is het zo ongeveer wel bedtijd. Voelt echt heeeeeeeel erg saai, aangezien ik altijd een enorm bezige bij was en nooit stil zat. Maar ik heb nu weinig keus helaas. Ik heb ook totaal niets van het winterweer mee gekregen. Het is voor het goede doel, dat is mijn motto inmiddels!
