Onze Keiran is 5 maart geboren met een niet zo fijne keizersnede. Maar langzaamaan gaat het beter.
De kleine kerel is ook graag bij ons. We hebben deze aangeschaft http://www.toysrus.nl/product/index.jsp?productId=4177001&prodFindSrc=search. In een babywinkel was hij 50 euro duurder. Erg handig omdat hij ook als wipstoel gebruikt kan worden. Alleen de trilstand vindt hij helemaal niets.
In de maxicosi voelt Keiran zich erg geborgen (na het naar school brengen de oudste slaapt hij meestal heerlijk, het autorijden helpt uiteraard ook goed).
Ook bij ons werkt het in slaap vallen in de armen goed en het daarna in zijn bedje of de kinderwagenbak in de box leggen alleen soms. Wel gaat het vaker beter, als hij best al een tijdje slaapt en je merkt dat het aardig diep is (niet dat we het altijd goed hebben op dat punt).
Het in slaap vallen met een speen of in zijn geval nu nog liever een lege fles in zijn mond en in de schommel of maxicosi werkt beter, omdat hij dan kan blijven liggen.
En natuurlijk als het weer het toelaat lekker wandelen met de kinderwagen. De beweging en het geborgen zijn, heeft hij duidelijk erg nodig. Logisch ook na een luxe verblijf van 9 maanden in een coconnetje.
Hier trouwens ook regelmatig een nachtbraker die na een fles nog een uur (of langer) wakker is en om de 3 uur een fles wil.
's Nachts vliegt het mij door de vermoeidheid ook wel eens aan hoor. Dat zijn hele normale gevoelens. Het is nog zo zoeken naar de 'gebruiksaanwijzing' van een nieuw kleintje.
Ook met 2 oudere zoons weet ik het soms even niet meer. Blijkt er bijvoorbeeld 's nachts stiekum toch nog een boer dwars te zitten, deze na lange tijd er eindelijk uitkomt en de kleine kerel meteen helemaal ontspannen in slaap valt.
Bij onze middelste zoon hadden we tegen overprikkeling een kamerscherm om de box staan. Want hij wilde wel dichtbij ons zijn, maar had een rustiger plek nodig.
Echt standaardtips zijn er niet. Kijk naar wat jullie voelen wat jullie kindje nodig heeft. Het belangrijkste is dat jullie haar een goede basisveiligheid geven.
Voor alles is jouw aanwezigheid voor jouw kindje al het fijnste dat je haar kan geven. Lekker bij jou op de borst slapen onder het genot van jouw hartslag (kan niemand tegenop, ook de papa niet, hoe graag hij het vaak ook van je over wil nemen om je te helpen).
Wat mandyjacobi ook al schrijft. Gewoon accepteren en doen wat voor jullie goed voelt. De enige juiste manier bestaat namelijk niet. Het is maar net wat bij jullie kindje en jullie past. En wat er mogelijk is.
Hier slaapt Keiran trouwens helemaal niet in zijn bedje (foei, foei), maar overdag bij ons beneden in de kinderwagenbak, schommel of armen. En 's nachts in bed in mijn armen. Hij is best verkouden geweest en gaf ook over door het hoesten. Ik vond het te eng om hem niet zo dichtbij te hebben en in de gaten te kunnen houden. Maar dat is persoonlijk.
Onze oudste sliep altijd overdag in de box (met boxmatras) en 's nachts in zijn wiegje. Hij werd wakker als ik niet op dezelfde etage was en hij mijn aanwezigheid niet merkte.
De middelste was 5 weken te vroeg en heeft tot zijn 3e in mijn armen geslapen, omdat hij helemaal in paniek raakte als hij niet bij mij was (tot overgeven aan toe). Hij slaapt nu bij zijn broer op de kamer en zo gaat het prima. Hadden we graag eerder geweten, maar beter laat dan nooit
.
Met de jongste zien we wel hoe het zal gaan. Het belangrijkste is dat hij zich geborgen voelt. Uit ervaring weet ik dat ik als mama een stuk blijer wordt, als mijn kinderen zich ook fijn voelen. Ik krijg daar zoveel positieve energie van (vooral van heerlijk knuffelen), dat de andere energie die het kost er niet zoveel meer toe doet. Natuurlijk heb ik ook dipjes net als ieder ander, maar die zijn dan wel beter te handelen.
Heel veel succes gewenst met het vinden van jullie balans (die trouwens wel in beweging blijft hoor, hou daar rekening mee).
Groetjes,
Gerda
