Wat een drama...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hai allemaal,

Ik was een tijdje afwezig omdat ik plots werd opgenomen in het ziekenhuis.
Vorige week donderdag ging ik naar de huisarts denkende dat ik blaasontsteking had, toen dit niet het geval bleek te zijn stuurde de huisarts me terug naar mijn vroedvrouw, die na mij onderzocht te hebben doorstuurde naar het ziekenhuis. Mijn baarmoedermond voelde niet zoals die zou moeten voelen met mijn op dat moment 29w2d. In het ziekenhuis kreeg ik een CTG-scan (dan meten ze de hartslag van de baby en de baarmoederdruk), nog een inwendig onderzoek en een echo. Mijn baarmoedermond blijkt gedeeltelijk 'lui' te zijn en al week aan het worden en staat zelfs als een klein beetje open. Ik werd meteen opgenomen en kreeg hormonen om de longetjes van de baby te laten rijpen en mocht alleen maar op bed liggen. Zondagavond kreeg ik plots oefenweeen en werd meteen weer onderzocht. Mijn vriend schrok zich het apenzuur, maar gelukkig was alles onveranderd (in vergelijking met donderdag) dus waren ze toch wel tevreden. Vanaf maandag mocht ik rustig aan de gang doorlopen en vandaag ben ik dan eindelijk ontslagen. Ik mag nog steeds niets, mag alleen naar buiten als het noodzakelijk is, mag niets tillen, geen werk of huishoudelijk werk doen en vooral geen seks. Daarbij mag ik niet meer naar mijn vroedvrouw voor controle maar moet nu wekelijks terug naar het ziekenhuis voor volledige controle. Wat een drama, alles ging de hele tijd zo goed en nu plotseling lijkt het of ik de 37 weken niet eens ga halen... Ik moet nu blij zijn met elke dag die ik nog zwanger ben en mezelf eigenlijk gaan neerleggen bij een bevalling in het ziekenhuis en een couveuse kindje.
Ben nu dus 30w2d zwanger en nu weer bang... Ik heb wel bijna 10 weken kunnen genieten van mijn zwangerschap, al probeer ik nu hel hard van elke dag te genieten en elk schopje en hikje in mijn gedachten vast te leggen.

Moest het even kwijt :)
Liefs
 
jeetje meid wat een verhaal...je zal wel geschrokken zijn net als je vriend!
dus nu lekker rustig aan doen en hopen dat de baby nog lekker warm ff blijft zitten in je buik!
liefs
 
he meis, pff wat een verhaal, jeetje zeg, nou geloof zeker dat jullie geschrokken zijn, ga lekker relaxen, kweet niet if je het je eerste kindje wordt? zoja is het best wel makkelijke, naja sorry bedoel niet makkelijk maar als je al kinderen hebt lopen is het heel moeilijk om dan niks te doen.

Wens je veel s6 en hopenlijk blijft je baby lekker nog in je warme buik waar die nog veilig zit.

lies en sterkte
 
Dankjulliewel :)

We zijn zeker geschrokken, alles was 29 weken positief en toen ging het plots weer 'mis' (had ook al een miskraam begin februari). 2011 is echt niet ons jaar...

Het is wel ons eerste kindje, dus heb geen andere kleine rondrennen waar ik voor moet zorgen. Maar gezien ik zowiezo al niet werkte deed ik het huishouden en de boodschappen en alles en nu moet mijn vriend dus ineens alles doen. Ik vind het heel moeilijk want ik wil zo graag helpen, maar ik moet wel, het is beter voor de kleine.

Ook gaan door zo iets zoveel dingen ineens door mijn hoofd. We weten precies wat er allemaal kan gebeuren en mis kan gaan als het kindje voor 35-36 weken wordt geboren, omdat we dat allemaal te horen kregen van de kinderarts in het ziekenhuis. Dat is aan de ene kant prettig maar aan de andere kant niet iets waar ik aan wil denken omdat het me toch wel bang maakt. Ik wilde zo graag lekker in mijn eigen huisje bevallen en mijn kindje gewoon bij me hebben, maar helaas wordt dat het waarschijnlijk niet.
Ik vraag me dan ook weer af of dit gevaar zich ook gaat voordoen bij een volgende zwangerschap, mijn vriend en ik wilde toch wel graag meer dan 1 kindje... Maar goed dat zijn weer zorgen voor later en dat moet ik maar even van me af proberen te zetten.

Liefs
 
he meis, rust is beste voor je kindje, en zeker stress is ook niet goed, probeer afleiding te zoeken door films tekijken, lezen, puzzelen, lekker thee leuten met je vriendinnen, noem maar op.

Het is zeker niet leuk om te weten dat het misschien te vroeg geboren wordt en wat er allemaal kan gebeuren daar lig je niet op te wachten en slapen doe je dan ook haast niet, maja ze zijn het evrplicht, ik ben zelf 2 maandne tevroeg geboren , en was gelukkig nog ergens plaats in nederland voor mij anders moest ik naar duitsland , ik had 50/50 kans zeg maar heb het gehaald en dat was puur omdat ik mollig ben en dat was me redding geweest , moet er niet aan denken, ik kan em heel goed voorstellen en ook hoe me moeder eronder was.

Elk zwangerschap bevalling is anders, dus maak je niet druk om de volgende, probeer eerst deze maar eens zo veel mogelijk uit te zingen zeg maar.

sterkte ermee,

liefs
 
Ja gelukkig is de kleine wel bij met zijn gewicht en grootte volgens de artsen, dus dat is heel positief. Hij groeit dus nog steeds goed wat de kansen op narigheid een stuk verminderen.

Ik moet het alleen wel nog een beetje plaatsen, want het is voor mij nog steeds heel raar om ineens van een heel andere kant de zwangerschap en bevalling te bekijken. Gelukkig hebben we in Nederland wel hele goede zorg en zal er als ik inderdaad te vroeg beval zal het kindje vanaf over 1 week en 4 dagen (met 32 weken) 95% kans hebben dat er helemaal geen complicaties zijn en dat hij dan dus enkel een paar weekjes in een couveuse moet met bijvoeding zodat hij beter kan groeien.
Ik hoop dus in ieder geval de 32 weken te halen :)

Liefs
 
Jeetje, heftig hoor! Het lijkt me vooral geestelijk even pittig dat je opeens van 'zorgeloos', naar complicaties moet overschakelen. Ik zou zeggen, de komende 11 dagen plat op je rug blijven liggen en helemaal niks doen, zodat je in ieder geval die 32 weken haalt! En het is inderdaad gelukkig zo dat ze tegenwoordig zo ver zijn met de wetenschap, dat veel te vroeg geboren kindjes toch hele hoge overlevings kansen hebben! Nou ik hoop dat je kleine nog een paar weken binnenboord blijft en nog even lekker kan groeien. Heel veel sterkte met verplicht niks doen, want dat is zo vervelend! Maar we moeten wat voor die mooie kleintjes over hebben he.
Heel veel sterkte!
Liefs,
Mar
 
Ja precies, wel even heel erg moeilijk maar gelukkig neemt mijn vriend me alles wel uit handen en heeft me geïnstalleerd met mijn computer bij de bank zodat ik kan liggen, hihi.
Elke dag is een dag meer en met elke dag zijn de kansen voor de kleine groter, dus ik heb het er zeker voor over hoor! Het is alleen een beetje wennen :)

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan